Ο κιθαρίστας της τζαζ Τζον ΜακΛάφλιν στη Ραμάλα για τους Παλαιστίνιους

Ο 72χρονος βρετανός μουσικός έπαιξε χθες, Τετάρτη, το βράδυ σε μια κατάμεστη αίθουσα κατά τον τελευταίο σταθμό της περιοδείας του στην Ασία.

Ο ΜακΛάφλιν, ο οποίος έχει ηχογραφήσει μεταξύ άλλων και με το ιερό τέρας της τζαζ Μάιλς Ντέιβις, δήλωσε πως το ποσό που συγκεντρώθηκε από τη συναυλία θα διατεθεί στην Αλ Μάντα, μια ένωση που χρησιμοποιεί τη μουσική ως θεραπεία για ψυχικά τραυματισμένους ή περιθωριοποιημένους Παλαιστινίους.

"Ο κόσμος εδώ είναι απομονωμένος (...) είναι σημαντικό να μπορούν να έρχονται άνθρωποι από το εξωτερικό", δήλωσε προς το Γαλλικό Πρακτορείο.

Οι Παλαιστίνιοι "δεν έχουν ελευθερίες, δεν έχουν καν διαβατήρια. Είναι θλιβερό ένας ολόκληρος λαός να βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση. Πιστεύω συνεπώς πως οφείλω να κάνω τους άλλους να συνειδητοποιήσουν" αυτή την κατάσταση, πρόσθεσε ο διάσημος κιθαρίστας.

Η συναυλία, η οποία συνδύαζε ήχους της Δύσης και της Ανατολής --η ινδική μουσική έχει επηρεάσει πολύ τη μουσική του ΜακΛάφλιν-- γοήτευσε το κονό, που αποτελούνταν στη μεγάλη πλειονότητά του από Παλαιστινίους.

"Ήταν υπέροχα. Λατρεύω την τζαζ και δεν γίνονται πολλές συναυλίες εδώ", είπε ο Ναμπίλ Τούρτζμαν, ένας κάτοικος της Ραμάλα.

"Είναι καταπληκτικό που κάποιος τόσο γνωστός ήρθε από τόσο μακριά, αυτό δείχνει μεγάλη στήριξη για (...) τους Παλαιστίνιους", εξέφρασε επίσης τη χαρά της η Ράνα, η σύζυγός του.

Πρόκειται για τη δεύτερη συναυλία του ΜακΛάφλιν στη Ραμάλα από το 2012, όταν είχε εμφανισθεί για να υποστηρίξει την Αλ Μάντα.

"Γνωρίζω προσωπικά πόσο θαυμάσια δύναμη έχει η μουσική", είπε. "Έχει φανταστικές θεραπευτικές ιδιότητες".

"Η συμβολή μας δεν είναι τεράστια (...), παίζουμε απλώς μουσική. Όμως η μουσική, για μένα, είναι (...) πολύ ισχυρή", είπε χθες ο μουσικός μιλώντας σε δημοσιογράφους.

Ο ΜακΛάφλιν, ο οποίος έφθασε χθες, Τρίτη, από την Ινδία, παρακολούθησε επίσης θεραπευτικές συνεδρίες της Αλ Μάντα.

Η ένωση αυτή, η οποία επιδιώκει να ενθαρρύνει ενηλίκους και παιδιά να εκφράζουν τις τραυματικές εμπειρίες τους μέσω της μουσικής, είχε αρχίσει τη δουλειά της το 2009 και βρέθηκε αντιμέτωπη με μεγάλο σκεπτικισμό, λέει μια από τις υπευθύνους της, ο Ριμ Αμπντέλ Χάντι.

"Στην αρχή, ήταν λίγο δύσκολα", παραδέχεται.

Πολλοί Παλαιστίνιοι "σκέφτηκαν πως πρόκειται για μια παράδοξη ιδέα, στο μέτρο που η μουσική θεωρείται δραστηριότητα (...) την οποία μπορούν να απολαύσουν μόνον αυτοί που μπορούν να την προσφέρουν στον εαυτό τους", εξηγεί.

Με το πέρασμα του χρόνου όμως, η ένωση κέρδισε φήμη και υποστηρίζεται και χρηματοδοτείται από πολλές διεθνείς υπηρεσίες, μεταξύ των οποιών η Υπηρεσία του ΟΗΕ Αρωγής προς τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες (UNRWA).