Ο Καβάφης του Γιάννη Ψυχοπαίδη

Στις σελίδες του βιβλίου «Επάγγελμα: Ποιητής» εικόνες εμπνευσμένες από τη μορφή και το έργο του Αλεξανδρινού φιλοτεχνημένες από τον Γιάννη Ψυχοπαίδη συναντιούνται με 58 ποιημάτα του Κ. Π. Καβάφη που επιλέχτηκαν από τον ζωγράφο.

«Ο Καβάφης του Γιάννη Ψυχοπαίδη δεν είναι μια κλασική, παραδοσιακή σειρά πορτρέτων που προσπαθούν να ανταποκριθούν στη γνωστή φιλαρέσκεια και κοκεταρία του ποιητή. Είναι μια άσκηση ερμηνείας των κρυμμένων γνωρισμάτων που αποκαλύπτει σταδιακά το έργο του Αλεξανδρινού σε όσους το προσεγγίζουν με άδολες προθέσεις και χωρίς προκαταλήψεις. Η χρωματική γκάμα των πορτρέτων του, την οποία υπαγορεύει το κάθε φορά συγκεκριμένο θέμα, καθώς και η σχεδόν ανορθόδοξη σύνθεσή τους, κατακερματίζουν το πασίγνωστο πρόσωπο (ή μήπως, προσωπείο;) του Καβάφη και επιχειρούν μιαν ανασύνθεση, ικανή να συγκρατήσει και να μεταδώσει στον θεατή την ποικίλη δράση των στοχαστικών προσαρμογών του καβαφικού έργου.»

Απόσπασμα από το κείμενο του Δημήτρη Δασκαλόπουλου

«Μια αχνή, επιλεγμένα λιτή εικαστική αίσθηση διαχέεται στην ποίηση του Καβάφη και ο τόπος, το τοπίο, το περιβάλλον αισθητικοποιούνται και αποκτούν ιδιαίτερους ανεπαίσθητους χρωματισμούς. Στο ατμοσφαιρικό σκούρο της νύχτας γεννιούνται οι πιο ευαίσθητες αποχρώσεις της μελαγχολίας. Η αναμμένη λάμπα –από τες εννιά που άναψα την λάμπα– έχει σημαδέψει τη μετάβαση από το φως στο σκοτάδι και από το σκοτάδι στο φως της δημιουργικής ενδοστρέφειας. Μες στες σκιές και μες στα φώτα της βραδυάς, αχνοφέγγει ένα ιρίδισμα χρώματος όταν αυτό αγγίζει το αγαπημένο πρόσωπο, τα καθημερινά αντικείμενα μιας συναισθηματικά φορτισμένης ζωής, τα απλά και τα στοιχειώδη του έγκλειστου ιδιωτικού βίου.»

Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Από το 1963 μέχρι το 1968 σπουδάζει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Μεταπτυχιακές σπουδές με υποτροφία του γερμανικού κράτους στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου (1971-76). Ιδρυτικό μέλος της ομάδας «Νέοι Έλληνες ρεαλιστές» (1971-73).

Ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών (ΚΕΤ, Αθήνα 1974-76). Μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας 10/9 του Μονάχου (1975). Προσκεκλημένος του καλλιτεχνικού προγράμματος του Δυτικού Βερολίνου DAAD (1977). Από το 1977 μέχρι και το 1986 ζει και εργάζεται στο Βερολίνο.

Από το 1986 μέχρι και το 1992 ζει και εργάζεται στις Βρυξέλλες. Το 1994 εκλέγεται καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Έχει κάνει πολλές ατομικές παρουσιάσεις του έργου του σε Ελλάδα, Γαλλία, Δυτική και Ανατολική Γερμανία, Λουξεμβούργο, Ισπανία, Γιουγκοσλαβία, Ιρλανδία, Αλβανία, Ιαπωνία, Βέλγιο, Αλγερία, Κύπρο, Αμερική, Σουηδία, Ισραήλ, Ιράν, Τουρκία, Αγγλία, Καναδά, Ρουμανία, Αίγυπτο, Ολλανδία, Ιταλία, Κίνα, σε ιδιωτικές γκαλερί, πινακοθήκες και μουσεία.

Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο έχουν κυκλοφορήσει τα βιβλία του: Άνθη της πέτρας: Εικόνες πάνω στην ποίηση του Γιώργου Σεφέρη Πατριδογνωσία: Τέχνη – Κοινωνία – Πολιτική (1964-2004) Το πιο τίμιο – την μορφή του: Πρόσωπα της ποίησης – 118 πορτρέτα Polaroids: 1977-2010.