Οι «Βάκχες» κερδίζουν το στοίχημα με τον Ευριπίδη και το θεατρικό κοινό

Στην αναμέτρησή του με ένα από τα πιο σκοτεινά κείμενα του Ευριπίδη, ο Δημήτρης Λιγνάδης φαίνεται ότι κέρδισε το στοίχημα -όχι μόνο γιατί έφερε στο θέατρο κόσμο, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έβλεπε τραγωδία, αλλά γιατί έστησε μία παράσταση που δεν έχασε στιγμή την ένταση και το ρυθμό της, παραδομένη στη βακχική έκσταση.

Οι Μαινάδες του Δημήτρη Λιγνάδη ήταν μία αποκάλυψη. Υποταγμένες στα σεξουαλικά τους ένστικτα και κατεχόμενες από μία ζωώδη ενέργεια -υπήρχαν στιγμές που έσκουζαν σαν άγρια σκυλιά- χόρευαν και κινούνταν ακούραστες γύρω από τον θεό Διόνυσο.

Διαψεύδοντας τις Κασσάνδρες, ο Σάκης Ρουβάς έδωσε πολλά περισσότερα στην παράσταση, από το να στέκεται σαν αντικείμενο λατρείας. Με λίγα λόγια, με την ερμηνεία του δεν απέδωσε μονάχα έναν λαμπερό και παντοδύναμο θεό, αλλά έναν θεό που μπήκε σε ένα ανθρώπινο σώμα. Έναν θεό που, από τη στιγμή που «ντύθηκε» την ανθρώπινη σάρκα, θα βίωνε τα ανθρώπινα πάθη και τις αδυναμίες.

Απόδειξη, ότι η καλύτερη σκηνή του Σάκη Ρουβά και -ίσως του έργου- είναι στην αρχή της παράστασης που εμφανίζεται σαν εναερίτης-Διόνυσος που έρχεται στην πόλη της Θήβας, αποφασισμένος να εκδικηθεί τον θεομάχο Πενθέα και όσους αγνοούν τη λατρεία του. Καλυμμένος με τη στολή του εναερίτη, βρίσκεται στη σκηνή -και μιλά!- για περίπου δέκα λεπτά και το κοινό δεν τον αναγνωρίζει.

«Αυτό είναι νίκη για έναν ηθοποιό: Να μην αναγνωρίζεται!» είχε πει για τον Σάκη Ρουβά, η Ρούλα Πατεράκη, που κρατάει τον ανδρικό ρόλο του μάντη Τειρεσία. Μαζί με τον Γιάννη Καρατζογιάννη, που υποδύεται τον Κάδμο, έχουν έναν απολαυστικό διάλογο, δικαιώνοντας για ακόμα μία φορά το κάστιγνκ του σκηνοθέτη.

Πολύ καλές εντυπώσεις άφησε και η Μαρία Κίτσου στον ρόλο της τραγικής Αγαύης, της μητέρας που, χωρίς να το καταλάβει, σκότωσε το ίδιο της το παιδί, ενώ ο Δημήτρης Πασσάς στον ρόλο του βασιλιά Πενθέα, δεν κατάφερε να πείσει ότι ήταν ο φόβος και ο τρόμος της Θήβας.

Μετρίου αναστήματος και φορώντας μια στρατιωτική στολή, ο Πενθέας μοιάζει ακίνδυνος και αδύναμος -πόσο μάλλον για να τα βάλει με έναν θεό! Η εικόνα του και η απέχθειά του σε οτιδήποτε ξένο και διαφορετικό έχουν σαφείς αναφορές στα ακροδεξιά και φασιστικά φαινόμενα που πλήττουν τη δημοκρατία σε περιόδους κρίσης. Ίσως αυτός να ήταν και ο στόχος του σκηνοθέτη...

Μετά το τέλος της παράστασης που παρουσιάστηκε στις 29 Αυγούστου στο θέατρο Βράχων, το χειροκρότημα δυνάμωσε στην υπόκλιση της κορυφαίας του χορού, Γιώτας Βέη, που έκλεψε τις εντυπώσεις, ψέλνοντας με απλότητα το τροπάριο ««Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται» και ερμηνεύοντας ένα παραδοσιακό μοιρολόι.

Δείτε απόσπασμα από την παράσταση εδώ!