4 επιτυχίες του 2017 επιστρέφουν στο φεστιβάλ Αθηνών
Οι παραστάσεις: Αποτυχημένες απόπειρες αιώρησης στο εργαστήριό μου του Δημήτρη Κουρτάκη, Εθνικός Κήπος του Θοδωρή Γκόνη, 20 + 1 λαϊκά μεταπολεμικά τραγούδια με μπαρόκ σύνολο της Χριστίνας Μαξούρη και Πέρσες του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη δίνουν τον ρυθμό στην αρχή του φετινού προγράμματος
Α-Φ Καβαλιεράτου
UPD:
Τέσσερις παραστάσεις που άφησαν έντονα το στίγμα τους το περσινό καλοκαίρι, επανέρχονται δυναμικά στο φετινό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών.
Πρόκειται για τις παραστάσεις: Αποτυχημένες απόπειρες αιώρησης στο εργαστήριό μου του Δημήτρη Κουρτάκη, Εθνικός Κήπος του Θοδωρή Γκόνη, 20 + 1 λαϊκά μεταπολεμικά τραγούδια με μπαρόκ σύνολο της Χριστίνας Μαξούρη και Πέρσες του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη.
Τέσσερις παραστάσεις που άφησαν πίσω τους ένα ισχυρό αποτύπωμα και επανέρχονται για να συναντήσουν το κοινό του Φεστιβάλ Αθηνών με αυξημένες προσδοκίες.
Ο Χώρος Δ της Πειραιώς φιλοξενεί ένα διόροφο κτίσμα, μέσα στο οποίο ο Άρης Σερβετάλης ερμηνεύει μοναδικά τον μπεκετικό λόγο, η αυλή του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης στην Πλάκα υποδέχεται τα μπαρόκ ρεμπέτικα της Χριστίνας Μαξούρη, το Ηρώδειο δονείται στους ρυθμούς των συγκλονιστικών Περσών του Άρη Μπινιάρη και ο Εθνικός Κήπος φορά ποιητικό ένδυμα, προσκαλώντας σε έναν διαφορετικό απογευματινό περίπατο, όπως τον φαντάστηκε ο Θοδωρής Γκόνης.
Οι παραστάσεις, οι συντελεστές, οι χώροι
Αποτυχημένες απόπειρες αιώρησης στο εργαστήριό μου
Κλείσιμο
(Πειραιώς 260 -Χώρος Δ, 1, 3, 4 και 5 Ιουνίου, στις 21:00 και 2 Ιουνίου, στις 20:00)
Το Φεστιβάλ Αθηνών επέλεξε φέτος να ανοίξει τις πύλες του και τις πύλες της Πειραιώς 260, με την παράσταση του Δημήτρη Κουρτάκη, που έκλεισε το περσινό φεστιβάλ αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις.
Το έργο του Σάμιουελ Μπέκετ υπήρξε η αφορμή για να δημιουργηθεί ένα πρωτότυπο σκηνικό σύμπαν, μέσα στο οποίο ξεχωρίζει για την καθηλωτική του ερμηνεία ο Άρης Σερβετάλης. Όλη η δράση της παράστασης εκτυλίσσεται μέσα σε μία εντυπωσιακή σκηνική κατασκευή, ένα τεράστιο διώροφο κτίσμα, που έχει στηθεί στο μέσον του χώρου Δ της Πειραιώς 260.
Ήρωας είναι ένας περφόρμερ, κλεισμένος όπως μαρτυρά και ο τίτλος στο εργαστήριό του. Κινείται μέσα στο επιβλητικό σκηνικό, ακολουθούμενος από την κάμερα που χειρίζεται ο video artist Jérémie Bernaert, γνωστός και από τη συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Julien Gosselin. Μία multimedia παράσταση, στην οποία συμπράττει ένα επιτελείο σημαντικών διεθνών συνεργατών.
Οι θεατές, καθισμένοι εκατέρωθεν της σκηνής, παρακολουθούν τη δράση που προβάλεται στους τοίχους του οικοδομήματος.
Εθνικός Κήπος (κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή από τις 8 Ιουνίου μέχρι την 1η Ιουλίου, στις 19:00 με το ενδεχόμενο οι ημερομηνίες να αλλάξουν – με σημείο συνάντησης - έναρξη διαδρομής: Κεντρική είσοδος Εθνικού Κήπου, Λεωφ. Βασιλίσσης Αμαλίας 1 - Ηλιακό Ρολόι)
Πόσα μπορεί να κρύβει ένας περίπατος στον γνωστό μας Εθνικό Κήπο; Τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τα παρτέρια που ο περισσότερος κόσμος προσπερνά βιαστικά ή κοντοστέκεται μόνο για μία ανάσα μέσα στο κέντρο της Αθήνας;
Ο Θοδωρής Γκόνης εμπνεύστηκε από την ιστορία του Εθνικού Κήπου και της βασίλισσας Αμαλίας και «είδε» τον Εθνικό Κήπο μέσα από ένα ποιητικό και περιπατητικό πρίσμα.
Η παράσταση Εθνικός Κήπος, που και φέτος εντάσσεται στο πλαίσιο της ενότητας «Άνοιγμα στην πόλη-Αθήνα», κέρδισε τις καρδιές των Αθηναίων, που συνέρρευσαν πέρσι στη δράση, δημιουργώντας τεράστιες λίστες αναμονής για να μπορέσουν να την παρακολουθήσουν.
Μια ποιητική διαδρομή με υλικό κείμενα και ντοκουμέντα γύρω από τις μαρμάρινες μορφές των ποιητών και των πολιτικών που ανακαλύπτει ο περιηγητής στον Εθνικό Κήπο, αλλά και των γεωπόνων και των μηχανικών που τον διαμόρφωσαν, με φόντο τη γοητευτική ιστορία της εικοσάχρονης βασίλισσας που τον ονειρεύτηκε και μας τον χάρισε. Ξεναγοί σε αυτόν τον ξεχωριστό απογευματινό περίπατο ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, η Ελένη Κοκκίδου και άλλοι ηθοποιοί και μουσικοί.
20 + 1 λαϊκά μεταπολεμικά τραγούδια με μπαρόκ σύνολο (Αυλή Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 12-16 Ιουνίου, 21:00)
Η παράσταση της Χριστίνας Μαξούρη κέρδισε τους θεατές στο περσινό πρόγραμμα, όταν παρουσιάστηκε στον υποβλητικό χώρο της Αγγλικανικής Εκκλησίας του Αγίου Παύλου. Η ηθοποιός, γνωστή τις ξεχωριστές φωνητικές ικανότητες, δημιούργησε μία μοναδική ατμόσφαιρα, προσεγγίζοντας το ρεμπέτικο τραγούδι μέσα από τους ήχους της βιόλα ντα γκάμπα, της βιολόνε και των βιολιών. Μία μουσική παράσταση που ενώνει την αρχοντιά του ρεμπέτικου της Μεταπολεμικής περιόδου με τον συναισθηματισμό της μπαρόκ μουσικής του 17ου αιώνα. Μαζί τους εμφανίζεται και η Λένα Κιτσοπούλου, ερμηνεύοντας κι αυτή με τον μοναδικό της τρόπο κάποια από τα 20+1 τραγούδια που αποτελούν το πρόγραμμα.
Φέτος, η παράσταση που αγαπήθηκε από το κοινό μεταφέρεται στην ατμοσφαιρική αυλή του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης στην Πλάκα, κάτω από την Ακρόπολη. Για τρεις βραδιές, το κοινό μπορεί να ξαναπολαύσει την ιδιαίτερη αυτή προσέγγιση, σε έναν χώρο που δεν υπολείπεται σε τίποτα σε μυσταγωγία.
Πέρσες του Αισχύλου (Ωδείο Ηρώδου Αττικού, 1 Ιουλίου, στις 21:00)
Ο Άρης Μπινιάρης κατέφθασε πέρσι στην Επίδαυρο, με μία ολόφρεσκη ματιά πάνω στην εμβληματική τραγωδία του Αισχύλου για την ήττα. Με έμφαση στη μουσικότητα και δίνοντας σημαντικό προβάδισμα στον χορό, οι Πέρσες είναι ταυτόχρονα θεατρικό και μουσικό γεγονός.
Μια ζωντανή σύνθεση ποιητικού λόγου, μουσικής και θεατρικής δράσης, στην οποία ξεχώρισαν για τις εξαιρετικές τους ερμηνείες οι ηθοποιοί της παράστασης.
Το Φεστιβάλ, σε συνεργασία με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, ανταποκρίθηκε στα πάμπολλα αιτήματα για επανάληψη της παράστασης κι έτσι οι θεατές μπορούν να την παρακολουθήσουν για μία ακόμη φορά στο Ηρώδειο. Σκηνές που μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη των θεατών, όπως η επίκληση του φαντάσματος του Δαρείου, εκπληκτικές χορογραφίες τις οποίες εκτελεί άψογα ο χορός, μέσα σε μία χιπ χοπ ατμόσφαιρα, έθεσαν ψηλά τον πύχη για τις αναγνώσεις του αρχαίου δράματος, αναδεικνύοντας τον Άρη Μπινιάρη σαν ένα από τους πιο πολλά υποσχόμενους σκηνοθέτες της νέας γενιάς.
