Αχαΐα η Άγνωστη … με παιδιά

Η Αχαΐα συνδέεται στο μυαλό των περισσοτέρων από εμάς με το Πατρινό Καρναβάλι, το «καστρο-οινοποιείο» Achaia Claus με τη Μαυροδάφνη και τα υπέροχα κρασιά του, τα Καλάβρυτα και το Χιονοδρομικό του Χελμού, τις βοτσαλωτές παραλίες του Κορινθιακού και ίσως και τα νόστιμα σουβλάκια του Αιγίου. Η περιοχή όμως μεταξύ του Παναχαϊκού όρους και του Κλωκού που διασχίζεται από τρία ποτάμια, το Μεγανείτη, το Σελινούντα και τον Κερυνίτη έχει οροπέδια και πλαγιές με σταφίδα, πεδιάδες με εσπεριδοειδή και διαδρομές μέσα στη φύση, που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα πιο δημοφιλή γειτονικά τους βουνά του Ερυμάνθου και του Χελμού. 

Πηγαίνοντας από το Ρίο προς το Αίγιο, ακολουθούμε τη διαδρομή της ιστορικής ανάβασης του «ράλλυ Πιτίτσας» στρίβοντας προς το Πλατάνι στον Άγιο Βασίλειο. [Προσοχή! Ακολουθούμε την παλιά Εθνική Οδό για να βγούμε από τον αυτοκινητόδρομο]. Ο φιδωτός δρόμος ακολουθεί μια κυκλική διαδρομή, η οποία καταλήγει ξανά στον Κορινθιακό, περίπου μεταξύ του χωριού Λαμπίρι και του Λόγγου μέσα από μια υπέροχη φύση με τρεχούμενα νερά και πλατάνια. Περνάμε τα χωριά Αργυρά, Σελλά (εδώ υπάρχει μια αξιόλογη ταβέρνα όπου άνετα καθόμαστε με παιδιά και κάποιοι γνωρίζουν ως «Μύλος», κάποιοι ως «Πέτρινο» www.mylos-petrino.gr) και Πιτίτσα για να καταλήξουμε στο όμορφο μοναστήρι της Αγίας Ελεούσας με την κατάφυτη αυλή. 



Μια ακόμα υπέροχη φιδωτή διαδρομή προς το βουνό είναι από το Λαμπίρι προς την Άνω Ζήρια (Αχαΐας), η οποία την άνοιξη γεμίζει μοσχομυριστά σπάρτα και αγναντεύει όλο τον Κορινθιακό Κόλπο μέχρι τα βουνά της Στερεάς. Στα Σελιανίτικα, ο δρόμος ξανανεβαίνει, αυτή τη φορά προς το Βερίνο. Στη Λάκκα βρίσκεται ο παραδοσιακός ξενώνας «το Αρχοντικό του Γεροφώτη», που είναι περιτριγυρισμένος από καταπράσινους αμπελώνες και ελαιώνες, έχει απολαυστική θέα του Κορινθιακού και είναι ιδανικό για έως και πενταμελείς οικογένειες www.gerofotis.com

. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, το οποίο ενώ είναι τόσο «κοντά» στον πολιτισμό, μοιάζει τελείως απομονωμένο. 

Αιγιαλεία, η Τοσκάνη της Ελλάδας
Η περιοχή που απλώνεται γύρω από το Αίγιο παράγει από το 14ο-15ο αιώνα την ανώτερη ποιότητα Κορινθιακής Σταφίδας ("ΒΟΣΤΙΤΣΑ", η οποία έχει καταχωρηθεί ως προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης Π.Ο.Π. από το 1993), το πιο ιστορικό ελληνικό αγροτικό προϊόν, που το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα αποτέλεσε το βασικό μοχλό εκσυγχρονισμού της οικονομίας και των μεγάλων έργων (διώρυγα Κορίνθου, Σιδηροδρομικό δίκτυο) επειδή αποτελούσε το 70% των Ελληνικών Εξαγωγών. Εδώ παράγεται και ο Ροδίτης, εξαιρετικής ποιότητας λευκός οίνος, προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης Π.Ο.Π..

Φτάνοντας στο Αίγιο λοιπόν, μία από τις πιο όμορφες τοποθεσίες που μπορεί κανείς να επισκεφτεί είναι οι παλιές σταφιδαποθήκες στην παραλία: πέτρινα κτίσματα κατά μήκος της προκυμαίας, που σήμερα κάποια από αυτά φιλοξενούν καφετέριες. Το πιο βολικό και ωραίο εστιατόριο με τραπεζάκια και στη μεριά της θάλασσας είναι το «Έπρεπε» (φιλικό στις οικογένειες εξ’ ορισμού καθώς ο ιδιοκτήτης έχει πολλά παιδιά). Μια βόλτα στην Παναγιά την Τρυπητή επιβάλλεται, ενώ αν ψάχνετε παιδικές χαρές και άπλα για να παίξουν τα παιδιά, ανεβείτε στα Ψηλά Αλώνια με την μεγάλη πλατεία, το «κάστρο» και τις πολλές καφετέριες. Υπάρχει και κλειστός παιδότοπος. Κατά τη διάρκεια των γιορτών, το άλσος με τις λιμνούλες μεταμορφώνεται σε «πάρκο των Χριστουγέννων». 



Σε πολύ κοντινή απόσταση βρίσκεται το Αρχαιολογικό Μουσείο Αιγίου, που στεγάζεται στο πέτρινο παλιό σχολείο. Στη γωνία της Μητροπόλεως, βρίσκεται το οίκημα όπου πραγματοποιήθηκε η «μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας» τον Ιανουάριο του 1821 και αποφασίστηκε η έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης. Ακριβώς απέναντι θα βρείτε το ιταλικό εστιατόριο-πιτσαρία «Tarlo» ή αλλιώς «Σαράκι» με την όμορφη αυλή όπου μπορείτε να κάτσετε άνετα με τα πιτσιρίκια αν ο καιρός το επιτρέπει. Αν θέλετε λίγο θάλασσα, στην Αλυκή του Αιγίου και στα Διγελιώτικα υπάρχουν ωραίες ψαροταβέρνες και μεζεδοπωλεία, βολικά για οικογένειες. Δεν μπορείτε όμως να φύγετε από το Αίγιο, χωρίς να δοκιμάσετε τα σουβλάκια του από τις ψησταριές της κεντρικής πλατείας!

Στα τρία ποτάμια: Μεγανείτη-Σελινούντα-Κερυνίτη
Από το Αίγιο, ανεβαίνοντας το δρόμο παράλληλα με τον ποταμό Μεγανείτη συναντάμε τα χωριά Δημητρόπουλο και Χατζή, όπου βρίσκεται η ταβέρνα «Γράνα» (παλιά Αγράμπελη) μέσα στα αμπέλια με «πειραγμένο» μενού και ιδιαίτερα κρασιά. Κατεβαίνοντας στην όχθη του ποταμού, θα βρείτε το Μουσείο Υδροκίνησης της Εφταπίτας, με τους νερόμυλους και πρόγραμμα δράσεων για παιδιά στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του Κέντρου Περιβάλλοντος Πολιτισμού Ψυχαγωγίας Εκπαίδευσης (ΚΠΕΠΟΨΕ) «δρ@ση» sites.google.com/site/drase7pita/home.



Στα Βαλιμίτικα του Αιγίου «χύνεται» ο Σελινούντας, που πηγάζει από τον Ερύμανθο και αποτελεί το «όριο» του Παναχαϊκού. Το φαράγγι του Σελινούντα είναι εντυπωσιακό και ιδανικό για ράφτινγκ, αλλά η διάσχιση του φαραγγιού του δεν ενδείκνυται για παιδιά. Παράλληλα με τον ποταμό, ανεβαίνει ο δρόμος προς τη Μονή των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, που απέχει περίπου 20 λεπτά από το Αίγιο. Η διαδρομή είναι πανέμορφη με υπέροχη βλάστηση και πολλά νερά και η Μονή είναι επισκέψιμη από το πρωί μέχρι τη μία το μεσημέρι και μετά τις 5 το απόγευμα. Στο δρόμο αυτό, βρίσκεται ένα ωραίο και βολικό για οικογένειες εστιατόριο το Λιόπετρο όπου συνήθως πραγματοποιούνται δεξιώσεις, αλλά τα Σαββατοκύριακο είναι ανοιχτό στο κοινό www.liopetro.gr. 

Ανάμεσα στον Σελινούντα και τον Κερυνίτη ποταμό βρισκόταν η αρχαία πόλη Ελίκη, η οποία πήρε το όνομά της από την κόρη του βασιλιά Σελινούντα που κυβερνούσε την αρχαία Αιγιαλεία, όλη τη σημερινή Αχαΐα και τμήμα της Κορινθίας. Η Ελίκη ήταν πόλη που ιδρύθηκε από Ίωνες και άκμασε. Δεν είναι τυχαίο –φαίνεται- που οι Ίωνες επέλεξαν μια τέτοια παραθαλάσσια περιοχή με ψηλά βουνά για να χτίσουν την πόλη τους, που –πράγματι- παραπέμπει στις ιωνικές πόλεις της Μικράς Ασίας. Η αρχαία πόλη καταποντίστηκε μετά από ισχυρό σεισμό, γεγονός διόλου παράξενο μιας και το Αίγιο είναι ιδιαίτερα σεισμογενής περιοχή και έχει γκρεμιστεί και ξαναχτιστεί ουκ ολίγες φορές.  

Ανεβαίνοντας προς τον Κλωκό, συναντάμε το Πυργάκι, συνήθη απόδραση των Αιγιωτών για φαγητό στο «Γρηγόρη», την Πτέρη και τον Άγιο Παντελεήμονα, όπου βρίσκεται το «Αχαϊκό χωριό», ιδανικός προορισμός για οικογένειες, ακόμα και πολυπληθείς παρέες με παιδιά, αλλά και για καλοκαιρινή κατασκήνωση. Είναι ένα συγκρότημα με ξύλινα σπιτάκια, φάρμα, λίμνη, δραστηριότητες για παιδιά και ταβέρνα. Είναι πλήρως αυτόνομο ενεργειακά και αυτάρκες και ο εμπνευστής του έχει γνήσια οικολογική συνείδηση. Τα παιδιά μπορούν να αρμέξουν τα ζώα, να μαζέψουν τα αυγά και να κάνουν χίλια δυο πράγματα σε ένα απολύτως ασφαλές περιβάλλον. www.achaikochorio.gr. 

Στην επιστροφή προς τη θάλασσα αλλάζοντας δρόμο, επισκεπτόμαστε την Πλατανιώτισσα, την εκκλησία μέσα στον Πλάτανο σε ένα υπέροχο τοπίο με τρεχούμενα νερά (έχει και 2 ταβέρνες). Λίγο πριν βγούμε στην Εθνική Οδό, στη «γέφυρα του Τσαγρή», βρίσκεται μια οικογενειακή ταβέρνα – ψησταριά, το «Σπιτικό». 

Στους δημοφιλείς –αλλά όχι και τόσο- χειμερινούς προορισμούς
Μετά τον Ελαιώνα (Τρυπιά) και την όμορφη και πολυσύχναστη παραλία του, συναντάμε το Διακοπτό, από όπου ξεκινά ο οδοντωτός για τα Καλάβρυτα. Αξίζει πάρα πολύ να την κάνετε αυτή τη διαδρομή τουλάχιστον μία φορά στη ζωή σας και για εσάς και για τα παιδιά, καθώς είναι μια εμπειρία που αποτυπώνεται ανεξίτηλα στις «οικογενειακές αναμνήσεις». Ο οδοντωτός ονομάζεται έτσι από τα «δόντια» που συγκρατούν το τρένο στα σημεία της διαδρομής με μεγάλη κλίση. Η διαδρομή διαρκεί μία ώρα μέχρι τα Καλάβρυτα, περνά μέσα από το φαράγγι του Βουραϊκού και η μοναδική στάση γίνεται στη Ζαχλωρού, παλιός σταθμός για τους προσκυνητές του Μεγάλου Σπηλαίου (το να ανεβείτε από τη Ζαχλωρού μέχρι το μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου με παιδιά, απλώς ξεχάστε το!) Φροντίστε να κάνετε κράτηση www.odontotos.com. 



Αν πηγαίνετε με αυτοκίνητο στα Καλάβρυτα, πριν το Μέγα Σπήλαιο, στην Κερνίτσα, θα συναντήσετε το Αγρόκτημα Φωκαέων Cherryland, ένα αγρόκτημα με κερασιές και καρυδιές, πλατάνια, βελανιδιές και οπωροφόρα δέντρα, λιμνούλες και ζωάκια με δυνατότητα διαμονής σε σπιτάκια (με ονόματα όπως «του κυνηγού», «της νεράιδας», «του κομπογιαννίτη», «του γίγαντα»), που μπορούν να φιλοξενήσουν ακόμα και δύο οικογένειες με περισσότερα κι από δύο παιδιά η καθεμία. Ο χώρος προσφέρεται για ελεύθερο παιχνίδι στη φύση, αλλά αν έχετε μικρότερα παιδιά, η αυθεντική φύση θέλει λίγο προσοχή! Για μεγαλύτερα παιδιά και μεγάλους, υπάρχει η δυνατότητα ελεύθερης ιππασίας κατόπιν συνεννόησης σε συνεργασία με το Artemis Horse Riding. Επίσης με την καθοδήγηση των νοικοκυραίων, μπορείτε να κάνετε πεζοπορία στο μονοπάτι του Λαδοποτάμου, που καταλήγει στην παραλία της Πούντας (ή αλλιώς Τράπεζας). Με τζιπ μπορείτε να πάτε στη λίμνη Τσιβλού, από την οποία το αγρόκτημα απέχει 19 χιλιόμετρα. www.cherryland.gr. 

Βρισκόμαστε πλέον πολύ κοντά σε όλους τους δημοφιλείς χειμερινούς προορισμούς, τα Καλάβρυτα, το Χιονοδρομικό του Χελμού και τη Ζαρούχλα. Αν επιθυμήσατε όμως λίγο θάλασσα, κάντε μια βόλτα μέχρι την παραλία Πλατάνου για ψαράκι! Η πιο ωραία παραλία του νότιου Κορινθιακού είναι της Πούντας (Τράπεζας) και το πιο «εξωτικό» beach bar το “Coral” μεταξύ Πούντας και Πλατάνου. Έτσι… για να αναπολούμε και το καλοκαιράκι!

Για περισσότερες βόλτες και ταξίδια με παιδιά, ταξιδέψτε μαζί με το www.mamakita.gr και ακολουθήστε τη σελίδα στο Facebook.