«Περιστατικά» καθημερινά κι αλλόκοτα… στο Γκάζι

Αυτά κι άλλα πολλά, απλά και καθημερινά, παράλογα και λογικά κρύβονται στις ιστορίες του Δανιήλ Χαρμς, που αποτέλεσαν τη βάση της παράστασης «Περιστατικά». Μετά από έναν επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων την περασμένη σεζόν στο Bios και έχοντας ήδη αποσπάσει εξαιρετικές κριτικές η παράσταση της Νάνσυς Μπούκλη με τους Γρηγόρη Μπαλλά, Άννα Χανιώτη και Μαριάννα Λιανού επιστρέφει από την Τετάρτη 17 Ιανουαρίου και κάθε Τετάρτη στις 18:30 στο θέατρο Tempus Verum – Εν Αθήναις στο Γκάζι για να μας μυήσει στο φαινομενικά… παράλογο σύμπαν της.

«Στα "Περιστατικά" με γοήτευσαν οι άνθρωποι που ζουν σ’ αυτές τις μικρές ιστορίες και αυτά που παθαίνουν» μου εξηγεί η σκηνοθέτης της παράστασης, Νάνσυ Μπούκλη. «Οι ιστορίες αυτές έχουν μια κοινή βάση: δεν λύνονται στο τέλος τους, αντιθέτως µένουν σε µια εκκρεμότητα μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Όλα περιγράφονται χωρίς πολλά λόγια και επιθετικούς προσδιορισμούς, με µια παιδική σχεδόν απλότητα και καθαρότητα που σε κάνει να εστιάσεις στη δράση, σ’ αυτό που συμβαίνει τελικά».

Μικρές ιστορίες. Στιγμιότυπα από κανονικές ζωές. Μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, φόβου και αϋπνίας. Τι είναι άραγε αληθινό και τι ψέμα; Και πόσο παράλογο είναι όλο αυτό που ζούμε; «Παράλογο είναι κάτι που δεν συμφωνεί με τον κοινό νου. Ποιος είναι όμως ο κοινός νους; Υπάρχει άραγε μια κοινή λογική; Ο καθένας μας έχει μια δική του πραγματικότητα, όσο κι αν λέμε πως υπάρχει μία αντικειμενική. Πιστεύω πως όλα καταλήγουν να είναι υποκειμενικά. Όλα μπορούν να είναι και να μην είναι, ταυτόχρονα, παράλογα. Οπότε κάτι που εμένα μου φαίνεται παράλογο στη ζωή, εσένα δε σου φαίνεται και αυτό είναι πολύ διασκεδαστικό» παρατηρεί η Νάνσυ.

«Γιατί βαφτίζεις την παράσταση σου μία παρεξήγηση;» αναρωτιέμαι. «Όταν σκεφτόμουν σε ποιο είδος κατατάσσεται αυτή η παράσταση (κωμωδία, δράμα, φάρσα, παρωδία, θρίλερ κτλ), αυτό ήταν το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό. Είναι μια ενορχηστρωμένη παρεξήγηση!» μου απαντά η Νάνσυ και μάλλον θα χρειαστεί να περιμένω να δω την παράσταση για να καταλάβω περισσότερα.

Τα «Περιστατικά» είναι η πρώτη σκηνοθετική δουλειά της Νάνσυς Μπούκλη, που αυτό το διάστημα πρωταγωνιστεί στο πλευρό του Δημήτρη Λιγνάδη στο «Πεερ Γκυντ» του Ίψεν στο Εθνικό Θέατρο. «Πώς βίωσες την εμπειρία της σκηνοθεσίας;» τη ρωτάω. «Έντονα και με ενθουσιασμό. Ήταν η πιο ιδιαίτερη και ωραία εμπειρία μου μέχρι τώρα. Χρειάστηκε να μάθω τα πάντα γύρω από τη διαδικασία που περνάς για να ετοιμάσεις μια παράσταση. Από το πώς τοποθετείς με τον τεχνικό τα φώτα μέχρι τη διάταξη των θέσεων που πρέπει να έχει ο χώρος και από τον τρόπο που επικοινωνείς με τους ηθοποιούς μέχρι τον τρόπο που πρέπει να επικοινωνήσεις με τους συντελεστές, ούτως ώστε να εργαστείτε όλοι για το ίδιο αποτέλεσμα» μου λέει.

Η σκηνοθεσία άλλωστε είναι κάτι που συνεχίζει να την αφορά και τα «Περιστατικά» μοιάζουν να είναι απλά η αρχή ενός ολόκληρου ταξιδιού. Την άνοιξη μάλιστα θα σκηνοθετήσει στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου μία παράσταση αφιερωμένη στη γυναίκα. Μέχρι τότε όμως προτεραιότητα έχουν τα «Περιστατικά» στο θέατρο Tempus Verum –Εν Αθήναις. Άλλωστε κάπου μέσα σ’ αυτά κρύβεται και η δική της ζωή. «Οι άνθρωποι που μεγάλωσα μαζί, νομίζω πως είναι μέρος αυτών των ιστοριών. Από τις δικές τους-δικές μας στιγμές, ξεκίνησα να βλέπω και τις ζωές των ηρώων των Περιστατικών» σχολιάζει η Νάνσυ. Μάλλον κάπου μέσα σ’ αυτές τις ιστορίες είμαστε όλοι μας.