Η τραμουντάνα και η θέα από ψηλά

Με δύο καινούργιες εκθέσεις υποδέχεται τον Νοέμβριο το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα. Αμφότερες εγκαινιάζονται μεθαύριο, Τετάρτη 2 Νοεμβρίου στις 19.30, ενώ ολοκληρώνονται στις 19 Νοεμβρίου. Η μία αφορά την πρώτη εικαστική εγκατάσταση εικονικής πραγματικότητας της Νεφέλης Δημητριάδη με τίτλο “Planescapes”, σε επιμέλεια του Θανάση Μουτσόπουλου, ενώ η δεύτερη πρόκειται για την ομαδική έκθεση με τίτλο «Τραμουντάνα», σε επιμέλεια του Αλέξιου Παπαζαχαρία.

Το “Planescapes” αποτελεί καρπό της έρευνας της Δημητριάδη πάνω στην εικονική τοπιογραφία. Στο έργο η καλλιτέχνις πειραματίζεται με την αισθητική του εικονικού χώρου χρησιμοποιώντας τα εικαστικά, το βίντεο και τις τεχνολογίες εικονικής πραγματικότητας για να πραγματευτεί την εμπειρία της πτήσης πάνω από πραγματικά και εικονικά τοπία.

Η έκθεση αποτελείται από μια διαδραστική εγκατάσταση φωτισμού, η οποία, ακολουθώντας με αισθητήρες απόστασης το βλέμμα/βήμα των θεατών, αποκαλύπτει ζωγραφικά τοπία aerials, από ένα βίντεο όπου ο θεατής παρακολουθεί μια πτήση πάνω από ατέρμονες γαίες και θάλασσες, και από ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας εξομοίωσης πτήσης.

Στο περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας επιχειρείται η επανα-δημιουργία-προσομοίωση (re-creation-simulation) της συνεχούς, σχεδόν α-σώματης, εμπειρίας της πτήσης μέσα στον περιορισμένο χώρο ενός αεροπλάνου, όπου το ανθρώπινο σώμα, καθηλωμένο στη θέση του, μέσα από το βλέμμα του «ίπταται» φαντασιακά πάνω από τη γη.

H καλλιτέχνις αναφέρει χαρακτηριστικά για την έκθεσή της: «Αν έπρεπε να περιγράψω με λέξεις την εμπειρία μιας πολύωρης πτήσης πάνω από γη, θάλασσα και σύννεφα, εκεί όπου η αντίληψη του ανθρώπου για τα όρια του σώματός και του βλέμματός του επαναπροσδιορίζεται, θα μίλαγα για την αίσθηση μουδιάσματος ενός σώματος εγκλωβισμένου στην καθηλωτική συνθήκη του καθίσματος του αεροπλάνου, για τον βόμβο των μηχανών και τους ασύνδετους αφύσικους ήχους μέσα από τους οποίους ο εγκέφαλος αναζητά ηχητικά μοτίβα και σταδιακά αρχίζει να ακούει μια μελωδία να αναδύεται μέσα από το συνεχές βουητό, […] για την ολοένα αυξανόμενη ένταση και καθαρότητα της φανταστικής μουσικής σύνθεσης που ακούει μέσα στο μυαλό του μέχρι τελικά να χαθεί, υποκύπτοντας στον μηχανικό ήχο του αεροπλάνου που παρεμβάλλεται ξαφνικά όταν το σώμα πρέπει να ξεμουδιάσει, να ξυπνήσει ξανά στην πραγματικότητα των φυσικών του ορίων, όταν το αεροπλάνο αρχίσει τη διαδικασία της προσγείωσης».

Από την άλλη πλευρά, η δεύτερη έκθεση έχει ως σημείο αναφοράς την τραμουντάνα: έναν άνεμος κυρίως βορειοδυτικό ή και βορινό, συνηθισμένο στην περιοχή της Μεσογείου. Το καλοκαίρι ανακουφίζει από τη ζέστη, το χειμώνα φέρνει κρύο. Η ονομασία του κοινή σχεδόν σε όλες τις χώρες της Μεσογείου. Η περιγραφή του ποικίλει από χώρα σε χώρα και από περιοχή σε περιοχή. Γενικώς ως τραμουντάνα αναφέρεται ένας άνεμος που έρχεται από τον βορρά, «πέρα από το βουνά» όπως μαρτυρά και η ονομασία του. Μπορεί να είναι εξαιρετικά βίαιος, να φέρνει τρικυμίες, έντονες βροχές και μπόρες, να σηματοδοτεί την αλλαγή του καιρού και το πέρασμα των εποχών. Για τους Έλληνες ναυτικούς η τραμουντάνα είναι ένα βορινός άνεμος υπεύθυνος για τον προσανατολισμό, αλλά και τον αποπροσανατολισμό.

Info

Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα
Αρματολών & Κλεφτών 48, Αθήνα
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη - Παρασκευή 15:00 – 20:00, Σάββατο 12:00 – 16:00