Όσα είδαμε στο Athens Pride

Η ανακοίνωση των διοργανωτών

«Η Νομική Αναγνώριση Ταυτότητας Φύλου είναι η διαδικασία της αλλαγής του ονόματος και του φύλου που δηλώνεται στη ληξιαρχική πράξη γέννησης στα κρατικά έγγραφα και μητρώα (ταυτότητα, βιβλιάριο υγείας, διαβατήριο, πτυχίο κα.) προκειμένου να αναγνωριστεί η ταυτότητα φύλου ενός ατόμου σύμφωνα με το πως αυτοπροσδιορίζεται και όχι σύμφωνα με το έμφυλο κανονιστικό δίπολο. Αυτό εάν και εφόσον το άτομο επιθυμεί να καταγράφεται επίσημα ως άρρεν ή θήλυ ή ως άλλο.

»Κάποια κράτη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, επιβάλλουν τους όρους με τους οποίους επιτρέπουν σε ένα τρανς άτομο να προχωρήσει σε αυτήν τη μετατροπή εγγράφων. Η αναγκαστική στείρωση, το διαζύγιο, η υποχρεωτική διάγνωση της ψυχικής υγείας ή κάποιο συγκεκριμένο όριο ηλικίας είναι κάποια από τα προαπαιτούμενα που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και οδηγούν σε αποκλεισμούς των τρανς ατόμων από υγεία, παιδεία, εργασία και κοινωνική ζωή.

»Η μη νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου «νομιμοποιεί» το bullying, τις βίαιες επιθέσεις τρανσφοβικού μίσους, την αναγκαστική σεξουαλική εργασία και την κοινωνική απομόνωση. Το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος, του έμφυλου αυτοπροσδιορισμού χωρίς ιατρικές προϋποθέσεις και της τρανς γονεϊκότητας πρέπει να είναι αυτονόητο και για τα τρανς, ιντερσέξ και non-binary άτομα.

»Γεννιόμαστε με μια σωματική ανατομία η οποία από το υπερηχογράφημα μας κατατάσσει επιστημονικά και κοινωνικά στις έμφυλες κατηγορίες όπως γυναίκα, άντρας, ιντερσέξ γυναίκα, ιντερσέξ άντρας. Η έκφραση του φύλου μας κι ο αυτοπροσδιορισμός μας είναι αποτέλεσμα εκπαίδευσης και μίμησης αυτοματισμένων συμπεριφορών, συνηθειών, και συναισθημάτων που προκύπτουν από αυτή τη βίαιη διαδικασία η οποία από βρέφη μας προσανατολίζει στο κανονιστικό έμφυλο δίπολο: cis straight άντρας / cis straight γυναίκα.

»Τα τρανς άτομα δεν ταυτιζόμαστε με το φύλο με το οποίο βίαια προσπαθούν να μας ταυτίζουν από τη στιγμή της γέννησης μας. Η διαφωνία μας με αυτό μπορεί να περιλαμβάνει σωματαλλαγές, ορμόνες, χειρουργικές επεμβάσεις οι οποίες μας οδηγούν όλο και πιο κοντά στο επιθυμητό φύλο. Ωστόσο αυτή η διαφωνία μπορεί και να είναι απλά μια διαφορετική έκφραση φύλου, μη αναγνωρίσιμη με βάση τους κανόνες του έμφυλου δίπολου. Η κατάληξη και η αρχή του έμφυλου αυτοπροσδιορισμού ενός cis ή τρανς ατόμου μπορεί να είναι το «είμαι», όμως η επεξεργασία του σίγουρα περιλαμβάνει και το «γίνομαι». Γεννηθήκαμε με μια ανατομία και μόνο, κι ότι «είμαστε», «γίναμε» με τον cis ή με τον τρανς τρόπο.

»Δεδομένου το ότι η Ελλάδα ανήκει στις χώρες που ακόμα δεν έχει θεσπίσει νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου, η κύρια διεκδίκηση της τρανς κοινότητας έγκειται ακριβώς στην αποκατάσταση αυτής της αδικίας. Να μην καταγραφόμαστε στα επίσημα έγγραφα ως το φύλο που μας αποδόθηκε κατά τη γέννηση, αλλά ως αυτό με το οποίο ταυτιζόμαστε, μοιάζουμε, νιώθουμε, γίναμε, είμαστε».