Από τους υπολογιστές στα ψάρια!

Την πρώτη φορά που γνωριστήκαμε σε μια έκθεση ελληνικών προϊόντων από τις Περιφέρειες της χώρας έκανα προσπάθεια να συγκρατήσω σωστά το επίθετο. Τον ρώτησα μια και δύο φορές για να είμαι σίγουρος. Έσπευσε για καλή μου τύχη να με ενημερώσει ότι ο μισός είναι Ολλανδός – εξ’ ου και το επώνυμο Όλντε-Όλτχoφ δίπλα στο ελληνικότατο: Ορέστης.

Ο Ορέστης είναι ένας νέος άνθρωπος –μόλις 24 ετών- που ξεκίνησε να σπουδάσει στο Τμήμα Ηλεκτρονικών Μηχανικών Τ.Ε. στη Σχολή Τεχνολογικών Εφαρμογών του ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδας στη Λαμία. Το έκανε για 4 χρόνια. Από το 2010 έως το 2014. Το έκανε –μάλλον από λόγους καθήκοντος ή υπεύθυνης στάσης απέναντι στην οικογένεια- αλλά στο τέλος τον κέρδισε μια παλαιά οικογενειακή ασχολία: τα ψάρια. Για την ακρίβεια, τα ψάρια και ο τόπος του. Η Πρέβεζα και πιο συγκεκριμένα, το Νεοχώρι.


Ο ίδιος ο Ορέστης δεν φοβήθηκε ποτέ τη δουλειά. Όπως λέει: «Από τα δώδεκα μου μπήκα στα βαθιά και εργαζόμουν σε κατάστημα με ρούχα που διέθετε η μητέρα μου, αρχικά σαν μαθητευόμενος και στη συνέχεια σαν υπεύθυνος. Μετά την αποφοίτησή μου εργάστηκα σε κατάστημα ηλεκτρονικών ειδών και επισκευών».

Ωραία αλλά πως κατέληξε ένας νέος άνθρωπος από τους υπολογιστές στα ψάρια; Την  απάντηση του την είχε ήδη έτοιμη. Άλλωστε, η οικονομική κρίση έπαιξε και αυτή τον ρόλο της στην τελική απόφαση. «Αποφάσισα να αφήσω στην άκρη το αντικείμενο των σπουδών μου και να ασχοληθώ με ένα τομέα στον οποίο δραστηριοποιήθηκαν πολλές γενιές στην οικογένεια μου, τον χώρο της αλιείας. Με σήμα το νταλιάνι, τον παραδοσιακό τρόπο ψαρέματος που χρησιμοποιούσε ο παππούς μου, δημιουργήσαμε με τη μητέρα μου και τον θείο μου μια υπερσύχρονη μονάδα μεταποίησης αλιευτικών προϊόντων με την ονομασία “Πρέβεζα Θαλασσονοστιμιές”.

»Η επιχείρηση μας διαθέτει διεθνώς αναγνωρισμένα πιστοποιητικά Haccp και Iso. Η παραγωγή ειδικεύεται στη μεταποίηση της αλιείας του Αμβρακικού Κόλπου και αποτελείται από τα εξής προϊόντα: γαύρος μαρινάτος, γαύρος τυλιχτός με ελιά, σαρδέλα παστή, γαρίδα Αμβρακικού μαρινάτη, χταπόδι ξυδάτο και φυσικά το Αυγοτάραχο Αμβρακικού. Όλα τα προϊόντα της επιχείρησης βασίζονται σε οικογενειακές παραδοσιακές συνταγές, χωρίς συντηρητικά, με τις πιο αγνές πρώτες ύλες, δίνοντας τεράστια έμφαση στην ποιότητα». 

Μια τίμια απάντηση για το πώς στήθηκε εκ των ενόντων μια οικογενειακής βάσης επιχείρηση που θέλησε να πουλήσει «μούρη» αλλά ποιότητα περιεχομένου… Βεβαίως, η συσκευασία περισσότερο παραπέμπει στο… χειροποίητο του πράγματος και στα τοπικά χαρακτηριστικά της γκάμας των προϊόντων.


Αν έγραψα αυτό το θέμα το έκανα για ένα και μόνο λόγο: για να αναδειχθεί η πλευρά των νέων ανθρώπων που επιλέγουν τον δρόμο της επιχειρηματικότητας στον τόπο τους, αρκούμενοι στο μικρό μέγεθος, την τοπική εμβέλεια και την οικογενειακή βάση με πυξίδα την παράδοση. Ο λόγος του Ορέστη Όλντε–Όλτχoφ έχει την αξία του: «Κάποιοι μας θεωρούν success story! Το μυστικό της μέχρι τώρα επιτυχίας μας οφείλεται στη μεγάλη στήριξη από την οικογένεια μου, στην όρεξή μου για δουλειά και στο στοίχημα που έχω βάλει με τον εαυτό μου να επιτύχω ως επιχειρηματίας στην Ελλάδα του 21ου αιώνα που τόσο βασανίζεται. Στόχος μου είναι να μην αφήσω την κρίση να με διώξει από τη χώρα που τόσο αγαπώ και να συστήσω στο ευρύτερο κοινό τον φυσικό πλούτο του Αμβρακικού Κόλπου και της πόλης μου, της Πρέβεζας».