Κανείς από τους δύο τους δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις - τόσο ο Άγγελος Παπαδημητρίου όσο και η Μάρθα Φριντζήλα μπορούν να αφήσουν το πολύπλευρο έργο τους να μιλήσει γι΄ αυτούς. Αυτή την Τετάρτη ωστόσο, 11 Μαΐου, θα πάρουν τον λόγο, θα ενώσουν τις δυνάμεις τους και στο πλαίσιο της δράσης «Η ζωή μου στο θέατρο» θα μοιραστούν ιστορίες ζωής με φοιτητές και το κοινό της Αθήνας.
Τίτλος της συνάντησης είναι «Ο Άγγελος Παπαδημητρίου και η Μάρθα Φριντζήλα ξεχνούν» και πραγματοποιείται από το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε συνεργασία με την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου στο πλαίσιο του θεσμού Open Stage (Ανοιχτή Σκηνή). Όσον αφορά τη δράση, στόχος της είναι προσωπικότητες από τον χώρο του θεάτρου να συναντώνται στο σανίδι της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου για δύο ώρες, μία φορά τον μήνα.
Όπως μάλιστα αναφέρουν οι εμπνευστές της «σκηνή και πλατεία: ακάματοι εργάτες της Τέχνης και ένα κοινό που αφήνεται στη σκηνική μαγεία. Κοντά σε αυτούς οι θεωρητικοί του θεάτρου∙ μελετούν τα μυστικά της αλχημείας των θεατρανθρώπων: τα μέσα της μετατροπής ευτελών υλικών σε πολύτιμη καλλιτεχνική ουσία∙ εκείνα που οδηγούν στην σκηνική αθανασία.
»Μια διαρκής αναζήτηση, λοιπόν, το θέατρο... Και τα ερωτήματα πολλά. Κοινωνία και καλλιτέχνης, θεωρητικοί και πρακτικοί του θεάτρου: αντίπαλα στρατόπεδα ή μήπως συνοδοιπόροι της σκηνικής τέχνης; Και ο χρόνος; Παράδοση, μαθητεία, αμφισβήτηση, ανατροπή, εξέλιξη, αναδημιουργία. Οι γενιές τελικά συναντώνται και η αλήθεια αποκαλύπτεται στα φώτα της ράμπας. Αυτή την αλήθεια γυρεύουμε όλοι εμείς που αγαπάμε την τέχνη του θεάτρου και τους δημιουργούς της. Και αποφασίσαμε να έρθουμε κοντά σε εκείνους μα και στο βασικό συντελεστή της παράστασης, τον θεατή.
»Τι μέσα χρησιμοποιούμε; Τη συνάντηση και το διάλογο. Κάθε φορά ένας διαφορετικός καλεσμένος. Εκείνος με τη σειρά του επιλέγει ελεύθερα και προσκαλεί τον συνομιλητή του. Κανένας αποκλεισμός δεν μπορεί να υπάρξει και έτσι ο σκηνοθέτης βρίσκεται να συνομιλεί με τον υποβολέα, ο μουσικός με τον κριτικό, ο ηθοποιός με τον ταξιθέτη, ο χορογράφος με τον περουκιέρη, ο δάσκαλος με τον μαθητή... Οι συνδυασμοί πολλοί∙ μία όμως προϋπόθεση: ο διάλογος των γενεών. Και έπειτα... ο λόγος στο κοινό!
»Στόχος μας είναι ένας: η γνωριμία με τους επιφανείς και αφανείς ήρωες της σκηνής, η δημιουργία μιας μεγάλης θεατρικής παρέας που ανταμώνει κάθε μήνα στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Με λίγα λόγια: Σκηνή και παρασκήνιο, η ζωή και η Τέχνη... “Η ζωή μου στο θέατρο”».
