Φόρος τιμής στη Βίκυ Μοσχολιού

Φέτος συμπληρώνονται δέκα χρόνια από τον θάνατο μίας εκ των σπουδαιότερων φωνών του καλού λαϊκού τραγουδιού, της Βίκυς Μοσχολιού. Η ίδια σε μία παλαιά συνέντευξή της στην εκπομπή του Γιώργου Παπαστεφάνου είχε αναφέρει το εξής προφητικό: «Ξέρω ότι θα μείνω στις καρδιές των ανθρώπων. Ξέρω ότι θα μείνω μέσα στις δισκοθήκες τους. Στα σπίτια τους. Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν συλλογή από τραγούδια μου. Από κασέτες που με γράφουνε και τα κρατάνε. Αυτά θα τα ακούνε και τα παιδιά τους. Τα παιδιά των παιδιών τους. Και θα είμαι μέσα στη ψυχή τους και τη καρδιά τους». Ισχύει μέχρι τελευταίας λέξης.

Με αφορμή αυτή την επέτειο, η Ρότα Art Bar (Σόλωνος 124, Αθήνα) φιλοξενεί την προσεχή Πέμπτη, 17 Σεπτεμβρίου, στις 21.00 ένα μοναδικό αφιέρωμα στη Βίκυ Μοσχολιού, που θα μας θυμίσει πόσα της οφείλουμε, καθώς ακόμα και σήμερα δεν μπορεί να αναμετρηθεί κανείς με τη λάμψη, την προσωπικότητα και την πολύ ιδιαίτερη ερμηνευτική σφραγίδα της.

Μετά το «αντίο» της μεγάλης τραγουδίστριας, τα τραγούδια θα πουν για μια βραδιά την ιστορία της. Στον ρόλο της ερμηνεύτριας, η ταλαντούχα Ζαχαρούλα Κληματσάκη

που θα συνοδεύεται από εξαιρετικούς μουσικούς (Δημήτρης Γκίνης - ακορντεόν, Σπύρος Πατράς - μπουζούκι και Νίκος Πρωτόπαπας - κιθάρα). Τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα, του Γιάννη Σπανού, του Σταύρου Ξαρχάκου, του Μάνου Ελευθερίου, του Απόστολου Καλδάρη, του Άκη Πάνου, του Νίκου Γκάτσου, της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, του Λευτέρη Παπαδόπουλου, μελωδίες που μας ταξιδεύουν και συγκινούν κάθε φορά που τις ακούμε.

Η Ζαχαρούλα Κληματσάκη, μία από τις δυναμικές ερμηνεύτριες της νεότερης γενιάς, ανεβάζει κάθε χρόνο όλο και πιο ψηλά τον ερμηνευτικό της πήχη. Μέτα τα δύο live της με τίτλο «Μαύρο μου» και «Ονειροκρίτης», έρχεται να δώσει ένα νέο στοίχημα παρουσιάζοντας ένα μουσικό πρόγραμμα-φόρο τιμής στην αξέχαστη λαϊκή τραγουδίστρια.

Ρώτησα τη Ζαχαρούλα τι σημαίνει για αυτήν η Βίκυ Μοσχολιού: «Είναι η αγαπημένη τραγουδίστρια της μητέρας μου κι έτσι μεγάλωσα ακούγοντας τους δίσκους της και κάνοντας τις πρώτες μου τραγουδιστικές απόπειρες πάνω στη φωνή της». Η επιλογή τραγουδιών της Μοσχολιού στα live της νεαρής τραγουδίστριας ήταν πάντα μία δύσκολη υπόθεση: «Κάθε φορά που ετοίμαζα ένα live και έφτιαχνα το πρόγραμμα στενοχωριόμουν που έπρεπε να χωρέσω ένα ή το πολύ δύο της τραγούδια, παρόλο που πάντα επιθυμούσα να πω πολύ περισσότερα», εκμυστηρεύεται.

Ήρθε λοιπόν η στιγμή για τη Ζαχαρούλα να κάνει ένα live που θα εστιάζει αποκλειστικά στη δισκογραφία της αξέχαστης λαϊκής τραγουδίστριας: «Με αυτό το αφιέρωμα που γίνεται με αφορμή τα δέκα χρόνια από το θάνατό της, βρήκα την ευκαιρία να καταπιαστώ με όλα αυτά τα αριστουργήματα που έχει τραγουδήσει και οφείλω να ομολογήσω ότι και πάλι δυσκολεύτηκα να επιλέξω. Το ρεπερτόριο της είναι συγκλονιστικό και δεν συγκρίνεται με καμίας άλλης. Ούτε και οι ερμηνείες της θα τολμήσω να πω».

Κλείνοντας, ζήτησα από τη Ζαχαρούλα να ξεχωρίσει τέσσερα από τα τραγούδια της Βίκυς Μοσχολιού που αγαπά περισσότερο. Ανέφερε τα εξής:

1) Κάτω απ'τη μαρκίζα (Γ. Σπανός-Μ. Ελευθερίου)

2) Αλήτη (Γ. Ζαμπέτας-Α. Καγιάντας)

3)Πρέπει (Άκης Πάνου)

 

4) Χάθηκε το φεγγάρι (Στ. Ξαρχάκος-Β. Γκούφας)