Αποκαλυπτική συζήτηση Έκλεστον – Ντένις!

Το αφεντικό της F1, Μπέρνι Έκλεστον και ο συνιδιοκτήτης της McLaren, Ρον Ντένις απάντησαν μερικές ερωτήσεις σε από κοινού συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στο διαδικτυακό τόπο www.f1.com.
Πρόκειται για δυο ζωντανούς θρύλους, ο Ρον Ντένις έχει οδηγήσει την McLaren σε 162 νίκες, 8 πρωταθλήματα κατασκευαστών και 12 οδηγών. Ο Μπέρνι Έκλεστον είναι ο άνθρωπος πίσω από την επιτυχία της F1.
Οι δυο τους βρίσκονται για ολόκληρες δεκαετίες στα πάντοκ και φυσικά έχουν να διηγηθούν πολλές ιστορίες.

Μπέρνι, Ρον είστε δυο θρύλοι για τη F1, γνωρίζεστε πολύ καιρό, μπορείτε να θυμηθείτε την πρώτη φορά που συναντηθήκατε;
Ρον Ντένις: Εργαζόμουν για την Cooper στη Formula Two στα τέλη του 1960. Είδα το Μπέρνι να παίζει επιτραπέζιο παιχνίδι με τον Γιόχαν Ριντ μέσα στην ένταση του Σαββατοκύριακου του αγώνα.
Μπέρνι Έκλεστον: Jeepers! Δεν έχει αλλάξει τίποτα ακόμη παίζω το ίδιο παιχνίδι.

Ρον υπήρξε είδωλο για σένα ο Μπέρνι, ήταν ο ήρωας των νεανικών σου χρόνων;
Ρ.Ν.: Όχι ούτε θα μπορούσε να συμβεί αυτό. Το μόνο που έχει στο μυαλό του είναι πώς να κερδίσει χρήματα. Ήρωες για μένα είναι οι οδηγοί. Κατά κάποιο τρόπο είναι μονομάχοι και δυστυχώς στο παρελθόν πολλοί έχασαν τη ζωή τους. Θα αναφέρω για παράδειγμα το Τζιμ Κλαρκ. Αυτός ήταν πραγματικός ήρωας για μένα. Τον θυμάμαι στο Γκούντγουντ να τρέχει σε 3 κατηγορίες σε μια μέρα, πάντα στο όριο. Ήταν κάτι ξεχωριστό, η αύρα του, το ταλέντο του, ο τρόπος οδήγησής του.
Μ.Ε: Αλήθεια λέει…

Ρον ήθελες να τρέξεις ο ίδιος;
Ρ.Ν.: Ποτέ. Συνειδητοποίησα πολύ γρήγορα ότι είναι επικίνδυνο.

Ας πάμε πίσω στο Γιόχαν Ριντ το Σεπτέμβριο συμπληρώνονται 40 χρόνια από τη θανατηφόρα σύγκρουσή του στη Μόντσα. Τι θυμάστε απ’ αυτόν;
Ρ.Ν.: Δε θα ξεχάσω ποτέ μια σκηνή στο Γερμανικό GP το 1967, στο Νίρμπουργκρινγκ. Είχαμε ετοιμάσει το μονοθέσιο στο grid και η ώρα περνούσε.
Λίγα λεπτά πριν την εκκίνηση και ο οδηγός μας Γιόχαν Ριντ έλειπε. Τον βρήκα να καπνίζει στο πίσω μέρος του γκαράζ αλλά δε βιάζονταν καθόλου να πάρει τη θέση του στο grid. Ατάραχος μου είπε: «Πολλά μπορεί να συμβούν αλλά αποκλείεται να δώσουν εκκίνηση εν τη απουσία μου» μου είχε κάνει τόση εντύπωση η αλαζονεία του.
Μ.Ε.: Ναι εκείνες ήταν πολυτάραχες εποχές. Σήμερα στα πάντα τηρείται ακρίβεια δευτερολέπτου. Είναι τελείως διαφορετική διαδικασία. Τότε ο αγώνας εκκινούσε όταν όλοι ήταν έτοιμοι. Μια φορά στο Μεξικό είχαμε ξεκινήσει με δυο ώρες καθυστέρηση.
Ρ.Ν.: Το θυμάμαι αυτό. Οι οδηγοί αρνιόντουσαν να αγωνιστούν γιατί οι θεατές στεκόντουσαν πολύ κοντά στο οδόστρωμα. Ήταν σε κάποιες στροφές ακόμη και μπροστά από τις μπαριέρες. Αλλά μετά άρχισαν να διαμαρτύρονται και να πετάνε μπουκάλια και όλοι καταλάβαμε ότι το καλύτερο που είχαμε να κάνουμε ήταν να ξεκινήσουμε. Η οργάνωση σήμερα είναι πολύ διαφορετική χάρη στο Μπέρνι.
Μ.Ε.: Για να σοβαρευτούμε τώρα η οργάνωσή μου ξεκινά μετά τον αγώνα όταν πάω να πάρω την τσάντα με τα λεφτά.

Υπήρξε ποτέ κάποιος ασυνεπής στις πληρωμές του;
Μ.Ε.: Είχαμε κάποια προβλήματα για μικρό χρονικό διάστημα στην Ισπανία. Κάποτε μας έφαγαν λεφτά αλλά στο τέλος τα πήραμε πίσω.

Όντως κουβαλάς τα λεφτά σε τσάντα; Εδώ μιλάμε για πολλά εκατομμύρια;
Ρ.Ν.: Σίγουρα το κάνει. Στο αμερικάνικο GP ο Μπέρνι πήγε τη Δευτέρα το πρωί στην τοπική τράπεζα για να εισπράξει το παραδάκι. Στο Μεξικό διέσχισε όλη την πόλη με τα λεφτά για να τα βάλει στο χρηματοκιβώτιο του ξενοδοχείου. Αυτά ακούγονται απίστευτα σήμερα. Είναι διαφορετικές εποχές, ούτε χειρότερες, ούτε καλύτερες απλά διαφορετικές.
Μ.Ε.: Θυμάσαι στο Μονακό; Οι ομάδες είχαν πιτ σε ένα πάρκινγκ…
Ρ.Ν.: Ναι και οι μηχανικοί κατέβαζαν τα αυτοκίνητα οδηγώντας σε όλο το λόφο
Μ.Ε.: Οι ομάδες που δεν υπήρχαν τότε δεν μπορούν να φανταστούν τι συνέβαινε εκείνες τις μέρες. Οπότε δεν μπορούν να εκτιμήσουν πόσο καλά είναι σήμερα.

Ρον πόσο δυσκολεύτηκες να πάρεις την απόφαση αποχώρησης από τη F1;
Ρ.Ν: Καθόλου. Οδηγούσα προς το εργοστάσιο που θα γινόταν εκείνη την ημέρα η παρουσίαση και στο δρόμο αποφάσισα ότι ήταν η τέλεια στιγμή να αποχωρήσω. Ήταν τελείως αυθόρμητο, εξεπλάγησαν όλοι στην ομάδα. Ήθελα να επικεντρωθώ στην κατασκευή των αυτοκινήτων δρόμου. Αυτό με ευχαριστεί όπως και το να έχω περισσότερο χρόνο για την προσωπική μου ζωή. Όλο αυτό μπορούσε να γίνει χάρη στον Μάρτιν Ουίτμαρς με τον οποίο δουλεύω μαζί 21 χρόνια. Ήξερα ότι έχει την ικανότητα να με διαδεχτεί και μπορεί να κάνει τη ζωή του Μπέρνι δύσκολη όπως το έκανα και εγώ.

Ποια θεωρείται και οι δυο σας ως μεγαλύτερη επιτυχία σας στη F1;
Ρ.Ν.: Προτιμώ να απαντήσω για το Μπέρνι. Στην επιχειρηματική του καριέρα υπήρξαν δυο στάδια. Στο πρώτο σαν ιδιοκτήτης ομάδας είχε στο μυαλό του μόνο τη νίκη, τότε ήταν πραγματικός μαχητής. Όταν τα παράτησε και επικεντρώθηκε στην ανάπτυξη της F1 επιχειρηματικά πάλι ήθελε όσο τίποτα να κερδίζει αλλά στόχος του ήταν να κερδίσει τα περισσότερα χρήματα απ’ όλους. Ακόμη θαυμάζω ότι κατάφερε να πουλήσει μέρη της επιχείρησής του και να παραμείνει απόλυτο αφεντικό. Όπως ξέρετε είναι δύσκολο να πουλήσεις το αυτοκίνητό σου αλλά να κρατήσεις το κλειδί.

Κάτι παρόμοιο όμως έκανες και εσύ Ρον εκχωρώντας μετοχές της McLaren στη Mercedes. Συνέχισες να έχεις την τελευταία κουβέντα…
Ρ.Ν: Δεν είναι το ίδιο, η Mercedes επένδυσε στην εταιρεία μας με στόχο τη νίκη. Εφόσον κέρδιζε η McLaren κέρδιζε και η Mercedes.
Μ.Ε.: Πάντα με εντυπωσίαζε στο Ρον ότι είναι σκληρός αλλά δίκαιος. Μπορείς να στηριχτείς στο λόγο του, δεν χρειάζονται συμβόλαια.

Ο Ρον ανακάλυψε το Χάμιλτον που χαρακτήρισες «δώρο» για τη F1…
Μ.Ε.: Τον ανακάλυψε; Νομίζω ότι απλά στάθηκε τυχερός.
Ρ.Ν.: Δεν ήταν μόνο τύχη. Πρόκειται για κομμάτι του συστήματός μας. Εδώ και πολύ καιρό υποστηρίζουμε νέα ταλέντα στη McLaren και ο Λιούις ήταν ένα απ’ αυτά. Σήμερα στηρίζουμε την καριέρα ενός νεαρού καρτίστα που είναι απίστευτο ταλέντο. Δεν είναι γνωστός ακόμη αλλά θα γίνει όπως ο Λιούις. Εγώ και ο Μπέρνι έχουμε ένα κοινό θέλουμε και οι δυο το καλύτερο για τις εταιρείες μας και έχουμε θυσιάσει μέρος της προσωπικής μας ζωής γι’ αυτό.

Ρον μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα στην ιστορία της F1 έχουν οδηγήσει για σένα. Προστ, Σένα, Λάουντα, Χάκινεν, Χάμιλτον, Αλόνσο. Πως τους διαχειριζόσουν ειδικά όσους συνυπήρξαν ως teammate;
Ρ.Ν.: Κάθε φορά οι καταστάσεις ήταν διαφορετικές. Μεταξύ τους διαφέρουν πολύ σα χαρακτήρες οπότε δεν μπορείς να βγάλεις συνολικές κρίσεις. Ως ιδιοκτήτης ομάδας υπήρξα νεώτερος σε ηλικία από τον Γκράχαμ Χιλ, τότε αυτός έβαζε τα όρια.  Με το Λάουντα, το Σένα και τον Προστ ήμασταν φίλοι και πάλι λόγω ηλικίας. Με το Χάμιλτον και τον Αλόνσο ήταν περισσότερο σχέση πατέρα με γιου. Ο Προστ και ο Σένα είχαν τελείως διαφορετικό χαρακτήρα. Υποψιάζονταν ο ένας τον άλλο, επέτρεψα στην αντιπαράθεσή τους να γιγαντωθεί μέσα στην πίστα.

Τι πρόβλημα υπήρχε ανάμεσα στο Χάμιλτον και στον Αλόνσο;
Ρ.Ν.: Πολύ απλά ο Αλόνσο δεν περίμενε να αποδειχτεί τόσο ανταγωνιστικός ο Χάμιλτον την πρώτη χρονιά. Στην αρχή μου έλεγε ότι η απόφασή μου να υπογράψω με έναν πρωτάρη θα μου κοστίσει το πρωτάθλημα κατασκευαστών. Ο Φερνάντο υπολόγιζε τα πάντα αλλά δεν περίμενε ότι ο Λιούις θα τον κοντράρει. Αυτό τον επηρέασε πολύ.

Ποια είναι η γνώμη σου για τη σύγκρουση των Red Bull στην Τουρκία και την αντιπαλότητα μεταξύ των οδηγών;
Ρ.Ν.: Όλοι οι promoter συμπεριλαμβανομένης της Red Bull πρέπει να είναι ευτυχισμένοι από μια τέτοια κατάσταση. Για βδομάδες τα media ασχολούνται μαζί τους. Τίποτα δεν «πουλά» περισσότερο από μια κακή είδηση. Έχω δίκιο Μπέρνι;
Μ.Ε.: Απόλυτο!