Γαστρονομικό οδοιπορικό στη Μαδρίτη

Τα τελευταία χρόνια η επέλαση των Ισπανών έφερε τα πάνω κάτω στην παγκόσμια γαστρονομία. Μπορεί το Σαν Σεμπαστιάν και η Βαρκελώνη σχεδόν να μονοπωλούν το διεθνές ενδιαφέρον, ωστόσο η πλάστιγγα άρχισε να γέρνει υπέρ της πρωτεύουσας, η οποία διεκδικεί τη μερίδα του λέοντος στο καλεντάρι των επίδοξων γαστρο-τουριστών. 

Μια πολυσχιδής «βασίλισσα»
Στο δίλημμα ενός φιλοπερίεργου ταξιδιώτη για το πού θα ικανοποιήσει τα γαστριμαργικά του ένστικτα, η εν λόγω πόλη έχει πάντα μία απάντηση. Η παρατήρηση του Αρτσιμπαλντ Λάιαλ τη δεκαετία του 1960 στο έργο του «Well Met In Madrid» ότι η Μαδρίτη ήταν ταυτόχρονα η λιγότερο και περισσότερο ισπανική πόλη της Ιβηρικής Χερσονήσου μοιάζει πιο επίκαιρη από ποτέ. «Λιγότερο ισπανική επειδή είναι η πιο εκσυγχρονισμένη και διεθνής και περισσότερο ισπανική λόγω του ανάμεικτου πληθυσμού που συνέρρεε σ’ αυτήν από διάφορες περιοχές της Ισπανίας και είναι μια σύνθεση όλων». Ο γαστρονομικός χάρτης της βέβαια –παρά τον πολυεθνικό χαρακτήρα του- περιλαμβάνει ένα σημαντικό κομμάτι της εξέλιξης μιας μακράς και πολυσυζητημένης μαγειρικής παράδοσης που φυλάσσεται καλά, γιατί οι πιο συγκρατημένοι θεωρούν -και με το δίκιο τους- ότι ο μοντερνισμός με λάθος χειρισμούς μπορεί να γίνει ο χειρότερος εχθρός της.

Η δική μου Μαδρίτη

Η πυκνοχτισμένη πόλη των ξακουστών τάπας μπαρ με τους ιδιότυπους μεζέδες, τις jamonerias και τις ταβέρνες με πιάτα που… μιλούν άπταιστα το τοπικό γαστρονομικό ιδίωμα έχει με θέρμη αγκαλιάσει πληθώρα από αλλοδαπές μαγειρικές κουλτούρες. Η Μαδρίτη είναι μια «περπατημένη» γαστρονομικά πόλη, με πολλές ατραξιόν, τις οποίες είναι αδύνατο να προσπεράσεις. Το φαγητό και το ποτό αποτελούν τρόπο ζωής για τους ντόπιους, ενώ το πολύβουο ιστορικό της κέντρο συχνά αποκαλείται «το κυριότερο λιμάνι της Ισπανίας» επειδή τα αλιευτικά στέλνουν τις καλύτερες ψαριές τους κατευθείαν στην πόλη. Στο τοπικό τους ρεπερτόριο δεσπόζουν ρουστίκ πιάτα, όπως το κοθίδο μαδριλένιο, με σιγοβρασμένα ρεβίθια και κρέας (συνήθως χοιρινό φρέσκο ή παστό), που κατά παράδοση μαγειρεύεται σε πήλινο σκεύος, αλλά και πιο «σκληροπυρηνικές» προτάσεις, όπως το κάγιος αλά μαδριλένια (πατσάς σούπα με σάλτσα ντομάτας και λουκάνικα), το ορέχας αλά πλάντσα (χοιρινά αυτιά ψητά στο γκριλ) ή το κοτσινίγιο (ολόκληρο γουρουνάκι ψητό με baby πατάτες).

Περισσότερα για τη Μαδρίτη στο Olivemagazine.gr