Χρ. Ι. Στεφανάδης

Απαρχαιωμένοι θάλαμοι ασθενών με στρυμωγμένα 5 ή 6 κρεβάτια, χωρίς τουαλέτα και βέβαια λουτρό…Τοίχοι με ρωγμές, ξηλωμένα πλακάκια, πατώματα ξεφτισμένα. Και ανύπαρκτοι χώροι για το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό…Επειδή η διοίκηση του νοσοκομείου, δηλαδή το κράτος, αδυνατούσε να κάνει το αυτονόητο, αποφασίσαμε να το κάνουμε εμείς…Βρήκαμε χρηματοδότες, συγκεντρώθηκαν περίπου 450.000 Ευρώ, και διατέθηκαν στην διοίκηση του νοσοκομείου, που είχε τον απόλυτο διαχειριστικό έλεγχο. Η ανακατασκευή της κλινικής, μέσα από συνεχείς δυσκολίες και εμπόδια, διήρκεσε περίπου 8 μήνες! Για ένα χώρο περίπου 300 τ.μ. και 45 κλινών ασθενών! Στο τέλος, αντί για επιβράβευση της προσπάθειας, μετά από καταγγελίες (;), το αρμόδιο Υπουργείο διέταξε διαχειριστικό έλεγχο για να ανακαλύψει πιθανό οικονομικό σκάνδαλο! Η απογοήτευσή τους όμως θα ήταν μεγάλη, όταν διαπίστωσαν ότι την οικονομική διαχείριση την έκανε αποκλειστικά η διοίκηση του νοσοκομείου…

Έτος 2020… Στην Κίνα. Η εξάπλωση του νέου ιού, του κορωνοϊου, είναι ταχύτατη. Τα κρούσματα αυξάνουν ραγδαία και δυστυχώς και οι θάνατοι.

Όχι μόνο η Κίνα, αλλά όλη η παγκόσμια κοινότητα ανησυχεί. Ανησυχεί γιατί απειλείται πανδημία, από ένα νέο ιό, που ευτυχώς η λοίμωξη που προκαλεί φαίνεται να έχει χαμηλή θνητότητα, (ίσως μικρότερη και από την γρίπη) , αλλά που δεν υπάρχει ακόμα εμβόλιο ή άλλου είδους δοκιμασμένη θεραπεία. Στην πόλη Γουχάν της Κίνας, όπου άρχισε η επιδημία, οι Κινέζοι επέτυχαν το φαινομενικά ακατόρθωτο. Κατασκεύασαν νέο νοσοκομείο 1000 κλινών σε 25.000 τετραγωνικά μέτρα, για την νοσηλεία αποκλειστικά ασθενών από την νέα νόσο του κορωνοϊου! Και το νέο νοσοκομείο ήταν έτοιμο σε 7 ημέρες!!! Αυτή τη φορά η Κίνα ξεπέρασε τον ίδιο της τον εαυτό και το προηγούμενο ρεκόρ της, όταν το 2003 έχτισε μέσα 7 ημέρες ένα μικρότερο νοσοκομείο για τη φιλοξενία των ασθενών με τον ιό SARS.

Αυτά τα δύο γεγονότα, του Ελληνικού και του Κινέζικου παραδείγματος, μας δημιουργούν σκέψεις και αντιφατικά συναισθήματα.

-Απογοήτευση για την Ελληνική γραφειοκρατία, που αποτελεί διαχρονικά την μεγάλη πληγή του ελληνικού κράτους και την τροχοπέδη σε κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια.
-Μεγαλύτερη απογοήτευση, αν συγκρίνει κάποιος την άμεση αντίδραση του Κινεζικού κράτους σε μια επικίνδυνη επιδημιολογική πρόκληση, με τις αντιδράσεις της δικής μας κρατικής και αυτοδιοίκητής μηχανής, σε πολύ μικρότερες προκλήσεις, όπως σε φυσικές καταστροφές, με πρόσφατα οδυνηρά παραδείγματα, την Μάνδρα και το Μάτι…

Και δεν αναφέρομαι μόνο στην κατασκευή του νέου νοσοκομείου στην πόλη Γιουχάν. Αναφέρομαι στα δρακόντεια μέτρα ελέγχου της εξάπλωσης της νόσου από τους Κινέζους. Στις απολυμάνσεις, στις καραντίνες, στις μάσκες, στην ενημέρωση…

Αλλά και θετικές σκέψεις. Την διαπίστωση, ότι μέσα από μια μεγάλη κρίση, όπως αυτή της επαπειλούμενης πανδημίας, αφυπνίζεται η παγκόσμια κοινότητα και μπροστά στον κίνδυνο πυροδοτείται η έρευνα για την ταχύτατη κατασκευή νέων εμβολίων, την δοκιμή νέων φαρμάκων και νέων μέτρων προφύλαξης.

Αλλά και άλλες θετικές σκέψεις και προσδοκίες.

Αφορούν τις δυσκολίες που περνά η χώρα μας από τον επικίνδυνο γείτονα. Ένα επιθετικό και εχθρικό Τουρκικό κράτος, που διεκδικεί απροκάλυπτα και ανιστόρητα, τμήμα της εθνικής μας κυριαρχίας…Που απειλεί με λόγια αλλά ακόμα χειρότερα με πράξεις την εθνική μας ακεραιότητα. Και βασίζεται στην δύναμη της πολεμικής του μηχανής.
Ίσως αυτή η απειλή μας αφυπνίσει. Να αποκτήσουμε επιτέλους καθολική και συμπαγή εθνική συνείδηση και στρατηγική. Να εξοπλισθούμε ταχύτατα, παρακάμπτοντας την γραφειοκρατία και τις φοβικές αναστολές για αντιμετώπιση πιθανών κατηγοριών διαπλοκής με προμήθειες…

Και τότε, θα μπορέσουμε από θέση ισχύος να αντιμετωπίσουμε την Τουρκική προκλητικότητα και απειλή.

Προϋπόθεση είναι να γίνει αυτό με ταχύτητα. Όπως έκαναν οι Κινέζοι για την αντιμετώπιση του νέου επικίνδυνου ιού.

Ο Ηράκλειτος , πριν 2500 χρόνια , είπε ότι :“πάντων πατήρ ο πόλεμος”, εννοώντας ότι ο πόλεμος αποτελεί κινητήριο δύναμη παραγωγής και εξέλιξης.

Κάτι ανάλογο, παραφρασμένο, θα μπορούσε κάποιος να πει σήμερα, με την ευκαιρία της αντιμετώπισης του κορωνοϊου… Και του τρόπου που οι Κινέζοι , αλλά και η παγκόσμια κοινότητα, αντιδρά άμεσα και με ταχύτητα , εξελίσσοντας νέα όπλα και μεθόδους περιορισμού της επαπειλούμενης πανδημίας….

Η κάτι ανάλογο, παραφρασμένο, ισχύει και για την παρούσα δύσκολη θέση της χώρας μας , απέναντι στην Τουρκική απειλή:
“ …πάντων πατήρ ο επαπειλούμενος πόλεμος!”

Δηλαδή, ο επαπειλούμενος πόλεμος , να αποτελέσει έναυσμα για άμεσους εξοπλισμούς και εθνική ομοψυχία!

* Ο Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης
Είναι καθηγητής καρδιολογίας