Χρ. Ι. Στεφανάδης

Η δικαιοσύνη στην Ελληνική μυθολογία, προσωποποιείται με τη θεά Θέμιδα. Κρατάει ζυγαριά στο αριστερό χέρι, κρατάει μαχαίρι στο δεξί χέρι, ενώ σε όλες τις απεικονίσεις ένα μαντίλι καλύπτει τα μάτια της . Η ζυγαριά συμβολίζει την ακριβοδίκαιη εκτίμηση των δεδομένων, το μαχαίρι την τιμωρία των ενόχων και τα δεμένα μάτια την απομόνωση από το περιβάλλον που απαιτείται για το αδέκαστο των κρίσεων…

Όσον αφορά ειδικότερα στην όραση, σήμερα η ιατρική επιστήμη έχει κάνει τεράστιες προόδους. Εκτός από τις διορθωτικές επεμβάσεις, οι οποίες καλύπτουν όλο το φάσμα των οφθαλμικών παθήσεων με θαυμαστά αποτελέσματα, η σύγχρονη επιστήμη προχωρά ακόμα περισσότερο. Υπάρχουν ελπιδοφόρα πειραματικά δεδομένα για την αποκατάσταση της τύφλωσης με τοποθέτηση νέων αναγεννητικών κυττάρων στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του οφθαλμού, στον οποίο διενεργείται η διαδικασία της αποτύπωσης και της μεταφοράς των εικόνων στον εγκέφαλο. Παράλληλα η υψηλή τεχνολογία έχει καταφέρει, για την ώρα πειραματικά, να υποκαταστήσει τον τυφλό οφθαλμό με ειδική κάμερα η οποία μεταφέρει τις εικόνες από το περιβάλλον απευθείας στον εγκέφαλο με ειδικά ηλεκτρόδια... Το ίδιο συμβαίνει και με τις άλλες αισθήσεις του ανθρώπου. Μπορεί σήμερα η επιστήμη με βιολογικές ή με τεχνολογικές παρεμβάσεις να τις ενισχύσει και σε μεγάλο βαθμό να τις υποκαταστήσει.

Τι θέλω να πω με τα παραπάνω; Ότι σήμερα η δικαιοσύνη για να επιτελέσει το ύψιστο λειτούργημά της, δεν αρκεί, όπως παλαιότερα, να καλύπτει τα μάτια της με ένα μαντήλι και να απομονώνεται έτσι από τις επιρροές του περιβάλλοντος...

Η απομόνωση από το περιβάλλον σήμερα είναι πολύ πιο δύσκολη. Τα διάφορα επικοινωνιακά μέσα , ηλεκτρονικά και έντυπα, παράγουν τόσα ερεθίσματα, που προσεγγίζουν τον “εγκέφαλο” της δικαιοσύνης ποικιλοτρόπως και πολλές φορές πιεστικά και αφόρητα. Για το λόγο αυτό σήμερα, η λειτουργία των φορέων της δικαιοσύνης είναι πολύ δυσκολότερη.

Ειδικότερα στη χώρα μας, που η κοινωνία κλυδωνίζεται από την οικονομική κρίση και οι θεσμοί αμφισβητούνται από μερίδα απελπισμένων, εξαθλιωμένων και εξοργισμένων πολιτών, οι Έλληνες δικαστές έχουν να επιτελέσουν ακόμα δυσκολότερο έργο: Την εφαρμογή των νόμων σε αυστηρό πλαίσιο ισότητας για όλους...

Αποκλείοντας από τις αποφάσεις τους τα ερεθίσματα κάθε σκοπιμότητας από το περιβάλλον...

Και όταν αναφέρομαι στην δικαιοσύνη, δεν αναφέρομαι μόνο στους φυσικούς δικαστές και τα δικαστήρια όλων των βαθμίδων. Αναφέρομαι και στα άλλα όργανα που από το Σύνταγμα, καλούνται σε ειδικές περιστάσεις να αποδώσουν δικαιοσύνη. … Όπως η Βουλή των Ελλήνων, όταν πρόκειται για αδικήματα που φέρονται να εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα.

… Οργανωμένες ομάδες ακραίων κοινωνικών ομάδων, προσπαθούν με όπλο την ψυχολογική, αλλά και την ωμή βία, να τρομοκρατούσουν φυσικούς δικαστές, ώστε να προσαρμόσουν δικαστικές αποφάσεις τους, στις δικές τους απόψεις και επιθυμίες. Όπως συνέβη πρόσφατα με την επίθεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας.

Άλλοι προπηλακίζουν με αθλιότητα και ξυλοκοπούν εκλεγμένο δήμαρχο, θέλοντας να τον τιμωρήσουν για παλαιότερες απόψεις και θέσεις του. Αντί να καταφύγουν στην δικαιοσύνη, αν πίστευαν ότι οι απόψεις αυτές του δημάρχου, τους έθιγαν προσωπικά ή συλλογικά …

Αναφέρομαι και στον διασυρμό επώνυμων πολιτικών της πατρίδας μας , (μεταξύ των οποίων ένας εκλεγμένος πρώην πρωθυπουργός με μεγάλη προσφορά στην χώρα). Με αμφιλεγόμενες κατηγορίες για σοβαρά οικονομικά αδικήματα, κατηγορίες βασισμένες σε ανώνυμους μάρτυρες, παραπέμφθηκαν βεβιασμένα από την κυβερνητική πλειοψηφία της Βουλής για προανακριτική εξέταση, με προφανή στόχο, όχι δυστυχώς την απονομή δικαιοσύνης, αλλά την πολιτική τους εξόντωση...

-Σήμερα που η πατρίδα δοκιμάζεται από την διαρκούσα οικονομική κρίση και που απειλείται από εξωτερικούς εχθρούς.

-Σήμερα που η επιθετικότητα των πολιτών, αυτό το βασικό ένστικτο, ξεφεύγει από τα υπόγεια της ανθρώπινης ψυχής, που η εξέλιξη και ο πολιτισμός την έχουν εγκλωβίσει…

-Σήμερα, η δικαιοσύνη, πρέπει να αποτελεί, όσο ποτέ, το καταφύγιο των πολιτών (ιδιαίτερα των αδυνάτων) και το στήριγμα της Δημοκρατίας.

Αυτό απαιτεί η Δημοκρατική μας παράδοση και ο νομικός μας πολιτισμός...

Και πιστεύω ότι οι Έλληνες δικαστές, παρά το τεράστιο οικονομικό πλήγμα που έχουν υποστεί και αυτοί ως κρατικοί λειτουργοί, πρέπει να κινούνται αυστηρά σε αυτό το πλαίσιο . Με την ζυγαριά ακριβείας στο ένα χέρι, το μαχαίρι στο άλλο και τα μάτια καλυμμένα με όχι ένα απλό μαντίλι, αλλά με ένα ύφασμα αδιαπέραστο από κάθε ερέθισμα από το τοξικό περιβάλλον!...

Το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τους Βουλευτές, που σε ρόλο δικαστή καλούνται να “δικάζουν” πολιτικά πρόσωπα : Ο ζυγός που κρατούν να είναι πράγματι ζυγός ακριβείας και όχι να γέρνει επηρεασμένος από μικροκομματικές σκοπιμότητες. Το μαχαίρι που κρατούν θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο για να “τιμωρεί” τους ενόχους και όχι τους αθώους . Και τα μάτια τους να είναι καλυμμένα όχι με κομματικά λάβαρα, αλλά με την ελληνική σημαία!...


*Ο Χριστόδουλος Στεφανάδης είναι Καθηγητής Καρδιολογίας