Χρ. Ι. Στεφανάδης

Πρώτης γραμμής υπουργός της παρούσας κυβέρνησης, σε ομιλία του στην Βουλή των Ελλήνων, ανέφερε σχετικά με την θέση της αντιπολίτευσης στις διατάξεις νομοσχεδίου για την ανωτάτη παιδεία, που αφορούσαν το πανεπιστημιακό άσυλο : “η κριτική δεν έχει να κάνει με την διακίνηση των ναρκωτικών αλλά με τις καταλήψεις. Είναι παράνομη πράξη οι καταλήψεις ή όχι; Δεν θέλουν κάποιοι να γίνονται καταλήψεις. Εγώ έχω πάρει μέρος σε πολλές καταλήψεις. Επιπλέον θεωρώ ότι κάποιες είναι λάθος. Όμως αν κάποιος κάνει κατάληψη με την οποία δεν συμφωνώ δεν σημαίνει ότι είναι λάθος. Γίνεται για κάποιο λόγο. Κάποιοι θέλουν να δημιουργήσουν ένα συμβάν για να υπάρξει συζήτηση” ενώ απευθυνόμενος προς την αξιωματική αντιπολίτευση είπε “ πείτε ότι οι καταλήψεις δεν πρέπει να γίνονται και ότι οι φοιτητές πρέπει να κάτσουν στα αυγά τους”.  

Παράλληλα, ο ίδιος υποστήριξε πως δεν πρέπει να υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των πανεπιστημίων ενώ είπε ότι η ιδιωτική χρηματοδότηση πανεπιστημιακών ερευνών δεν οδηγεί σε καλά αποτελέσματα καθώς “…αυτός που πληρώνει επηρεάζει την μεθοδολογία και την έρευνα... Δεν είναι κίνδυνος τα ιδιωτικά συμφέροντα που θέλουν να μπουν στα πανεπιστήμια;”. 

Και αυτά τα είπε ο υπουργός που έχει την μεγίστη ευθύνη της οικονομικής πολιτικής της χώρας μας…

Ένας υπουργός που προέρχεται από τον ακαδημαϊκό χώρο…

Και το κυριότερο, που έχει ζήσει πολλά χρόνια στο εξωτερικό και γνωρίζει, ή θα έπρεπε να γνωρίζει, πως λειτουργούν τα μεγάλα πανεπιστημιακά ιδρύματα των ανεπτυγμένων δυτικών χωρών.

Εκεί που η έννοια της κατάληψης ενός πανεπιστημίου από φοιτητές, είναι έννοια άγνωστη… Και που αν επιχειρούσε ο ίδιος να κάνει ή να ενθαρρύνει κατάληψη του ιδρύματος, θα αντιμετώπιζε άμεσα τον ποινικό νόμο…

Σε εκείνα τα πανεπιστήμια, που η έρευνα χρηματοδοτείται βασικά από ιδιωτικούς φορείς.

Και τα αποτελέσματα της έρευνας που προέρχεται από αυτή την χρηματοδότηση,  να έχουν εκτοξεύσει την ανθρώπινη γνώση και να έχουν βελτιώσει την ζωή των ανθρώπων. Είτε πρόκειται για έρευνα στην ιατρική, είτε στη φυσική, είτε στις οικονομικές επιστήμες, είτε στις ανθρωπιστικές επιστήμες, είτα αφορά την εφαρμοσμένη έρευνα… 

Το επίμαχο νομοσχέδιο βέβαια, με τις ψήφους της κυβερνητικής πλειοψηφίας πέρασε από την Βουλή και έγινε νόμος του κράτους…
Και έτσι, το καθεστώς των καταλήψεων συνεχίζεται στην χώρα μας.

Τα αιτήματα που προβάλλουν οι καταληψίες είναι κάθε φορά διαφορετικά.

Ορισμένες φορές έχουν σχέση με την λειτουργία του υπό κατάληψη ιδρύματος και γενικότερα με θέματα παιδείας. 

Άλλες φορές όμως, προβάλλονται αιτήματα που δεν έχουν σχέση με την παιδεία, αλλά με άλλα κοινωνικά προβλήματα, ακόμα και με θέματα που αφορούν εμπλοκή συμπολιτών μας με την ποινική δικαιοσύνη…

Το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, είναι το αρχαιότερο πανεπιστήμιο της χώρας μας. Για 180 χρόνια, μέσα από περιόδους ευημερίας αλλά και δυστυχίας, μέσα από περιόδους ειρήνης αλλά και πολέμων, μέσα από περιόδους δημοκρατίας αλλά και αυταρχισμού ή και δικτατορίας, λειτούργησε και προσέφερε μέγιστες υπηρεσίες στην ελληνική αλλά και την διεθνή κοινωνία.

Με κόπο και μόχθο έκτισε και μεταλαμπάδευσε την γνώση και ανέδειξε επιστήμονες που τίμησαν και τιμούν την χώρα μας διεθνώς.
Και σήμερα, στην εποχή που όλα τα μεγέθη αντικειμενοποιούνται και γίνονται μετρήσιμοι δείκτες, το πανεπιστήμιο Αθηνών κατέχει εξέχουσα θέση μεταξύ των χιλιάδων ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων του κόσμου.

Το πανεπιστήμιο Αθηνών, τις τελευταίες ημέρες ευρίσκεται σε κατάληψη.

Από ομάδα ατόμων, που δεν διεκδικούν κάτι που έχει σχέση με την λειτουργία του ή με την ελληνική ανωτάτη παιδεία. 
Αλλά κατέλαβαν την πρυτανεία, ως αλληλέγγυοι σε αίτημα κρατούμενου για ποινικά αδικήματα, που δεν έχουν σχέση με το πανεπιστήμιο.

… Η χώρα μας δίδαξε τον Ουμανισμό, την ελευθερία της σκέψης και των πράξεων. Δίδαξε  την δημοκρατία.

Η χώρα μας είχε καθιερώσει στην αρχαιότητα την έννοια του ικέτη και της ικεσίας. Δηλαδή του διωκόμενου, που κατάφευγε σε ναό και ζητούσε προστασία από τους διώκτες του. 

Η κατάληψη όμως σε ένα πανεπιστήμιο, και ιδιαίτερα με αιτήματα που δεν έχουν σχέση με την λειτουργία του, ακόμα και με την πλέον διασταλτή έννοια, ισοδυναμεί με ομηρία. 

-Ομηρία της γνώσης
-Ομηρία της δημοκρατίας
-Ομηρία του λαού, που από το υστέρημα του συντηρεί την ελληνική παιδεία.
-Ομηρία της ελληνικής υποθήκης στην παγκοσμιότητα, της παιδείας. 

Γιατί η παιδεία, δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι είναι δημιούργημα του αρχαίου, αλλά πάντα επίκαιρου, ελληνικού πνεύματος! 

*Ο Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης είναι Καθηγητής Καρδιολογίας