Η γενιά των 440 ευρώ και οι υποψήφιοι «δολοφόνοι» της
Τίνα Μανδηλαρά
Η γενιά των 440 ευρώ και οι υποψήφιοι «δολοφόνοι» της
Δεν με νοιάζει πραγματικά ποιος έκλεψε και ποιος λήστεψε το κράτος - όλοι οι πολιτικοί στο ίδιο βρομερό ζουμί βράζουνε και κανείς δεν θα φάει ποτέ τη σάρκα του άλλου.
Δεν με νοιάζει ποιοι από εμάς τους δημοσιογράφους τυφλώθηκαν από την απαστράπτουσα λάμψη του lifestyle (ή μήπως ήμασταν πάντοτε τυφλοί;).
Δεν με νοιάζει πραγματικά ποιος έκλεψε και ποιος λήστεψε το κράτος - όλοι οι πολιτικοί στο ίδιο βρομερό ζουμί βράζουνε και κανείς δεν θα φάει ποτέ τη σάρκα του άλλου.
Δεν με νοιάζει ποιοι από εμάς τους δημοσιογράφους τυφλώθηκαν από την απαστράπτουσα λάμψη του lifestyle (ή μήπως ήμασταν πάντοτε τυφλοί;).
Δεν με νοιάζει ποιος θα είναι ο επόμενος υποψήφιος στις ερχόμενες εκλογές - αν ποτέ γίνουν, τώρα που η εξουσία της τρόικας έγινε ευρωπαϊκό τρεντ.
Αυτό που με νοιάζει είναι ότι όλοι οι «Ευρωπαίοι» θιασώτες του Μνημονίου, όλοι οι πολιτικοί που έζησαν με παχυλές μίζες, κρυφά deals και προδομένες ιδέες, έχουν το θράσος να παραμένουν στη θέση τους τη στιγμή που υπάρχει η γενιά των 440 ευρώ.
Που τολμούν να αρθρώνουν έστω το όνομά τους την ώρα που οι συνταξιούχοι δεν έχουν να πάρουν τα γενόσημα (νέος μνημονιακός όρος κι αυτός!) έστω φάρμακά τους και κάποιοι άλλοι ζουν με κομμένο ρεύμα.
Την ώρα που ολοένα και περισσότεροι έφηβοι φλερτάρουν με την κατάθλιψη, τριγυρνούν ως επαίτες θάβοντας τα πτυχία τους και μαζί ολόκληρο το μέλλον τους. Ο μισθός που κάποιοι τολμούν να καταγράφουν ως αμοιβή και όχι ως δουλεμπορία είναι η περίτρανη απόδειξη ότι η Πολιτική και οι Πολιτικοί είναι όροι που πρέπει να διαγραφούν παντελώς από το νέο, μοδάτο λεξιλόγιο του Μνημονίου. Γιατί η πολιτική τελειώνει εκεί όπου παύουν πια τα επιχειρήματα -τι επιχείρημα να αρθρώσεις εσύ, παλιά γενιά του Πολυτεχνείου στον νέο των 440 ευρώ;- και εκεί όπου αρχίζει η εξαθλίωση, η έλλειψη αξιοπρέπειας, η απανθρωπιά.
Δεν με νοιάζει ποιοι από εμάς τους δημοσιογράφους τυφλώθηκαν από την απαστράπτουσα λάμψη του lifestyle (ή μήπως ήμασταν πάντοτε τυφλοί;).
Δεν με νοιάζει ποιος θα είναι ο επόμενος υποψήφιος στις ερχόμενες εκλογές - αν ποτέ γίνουν, τώρα που η εξουσία της τρόικας έγινε ευρωπαϊκό τρεντ.
Αυτό που με νοιάζει είναι ότι όλοι οι «Ευρωπαίοι» θιασώτες του Μνημονίου, όλοι οι πολιτικοί που έζησαν με παχυλές μίζες, κρυφά deals και προδομένες ιδέες, έχουν το θράσος να παραμένουν στη θέση τους τη στιγμή που υπάρχει η γενιά των 440 ευρώ.
Που τολμούν να αρθρώνουν έστω το όνομά τους την ώρα που οι συνταξιούχοι δεν έχουν να πάρουν τα γενόσημα (νέος μνημονιακός όρος κι αυτός!) έστω φάρμακά τους και κάποιοι άλλοι ζουν με κομμένο ρεύμα.
Την ώρα που ολοένα και περισσότεροι έφηβοι φλερτάρουν με την κατάθλιψη, τριγυρνούν ως επαίτες θάβοντας τα πτυχία τους και μαζί ολόκληρο το μέλλον τους. Ο μισθός που κάποιοι τολμούν να καταγράφουν ως αμοιβή και όχι ως δουλεμπορία είναι η περίτρανη απόδειξη ότι η Πολιτική και οι Πολιτικοί είναι όροι που πρέπει να διαγραφούν παντελώς από το νέο, μοδάτο λεξιλόγιο του Μνημονίου. Γιατί η πολιτική τελειώνει εκεί όπου παύουν πια τα επιχειρήματα -τι επιχείρημα να αρθρώσεις εσύ, παλιά γενιά του Πολυτεχνείου στον νέο των 440 ευρώ;- και εκεί όπου αρχίζει η εξαθλίωση, η έλλειψη αξιοπρέπειας, η απανθρωπιά.
Από φορείς ελπίδας τα νέα παιδιά γίνονται τα νέα εξιλαστήρια θύματα στα βάθη της σύγχρονης Αγερουσίας.
Κάποτε ο τύραννος, κατά τα άλλα, Οιδίποδας προτίμησε να βγάλει τα ίδια του τα μάτια για να μη μολύνει την πόλη του και να αποσυρθεί σιωπηλά, από το να δεχτεί το καθεστώς της ατιμωρησίας. Σήμερα όχι μόνο οι πολιτικοί δεν γνωρίζουν τι σημαίνει έννοια ανάληψης πολιτικής ευθύνης, αλλά επιβιώνουν ως ατιμώρητοι προδότες ανάμεσα σε νέους υποψήφιους εκδικητές.
Και ως γνωστόν, οι νέοι όταν χρειαστεί να απαντήσουν δεν θα επικαλεστούν την «Αντιγόνη», αλλά το «V for Vendetta» - έτοιμοι να διεκδικήσουν με οποιοδήποτε τρόπο τα στερημένα όνειρά τους και την ανύπαρκτη ζωή τους…
Κάποτε ο τύραννος, κατά τα άλλα, Οιδίποδας προτίμησε να βγάλει τα ίδια του τα μάτια για να μη μολύνει την πόλη του και να αποσυρθεί σιωπηλά, από το να δεχτεί το καθεστώς της ατιμωρησίας. Σήμερα όχι μόνο οι πολιτικοί δεν γνωρίζουν τι σημαίνει έννοια ανάληψης πολιτικής ευθύνης, αλλά επιβιώνουν ως ατιμώρητοι προδότες ανάμεσα σε νέους υποψήφιους εκδικητές.
Και ως γνωστόν, οι νέοι όταν χρειαστεί να απαντήσουν δεν θα επικαλεστούν την «Αντιγόνη», αλλά το «V for Vendetta» - έτοιμοι να διεκδικήσουν με οποιοδήποτε τρόπο τα στερημένα όνειρά τους και την ανύπαρκτη ζωή τους…
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα