Θέμος Αναστασιάδης

Ο ένας Συριζαίος υπουργός διατείνεται ότι τα capital controls δεν πείραξαν ούτε καν... τους τουρίστες! (Για να πάρει ως απάντηση μεγάλο δούλεμα στο Ιντερνετ ότι και οι νέοι φόροι δεν τους ενόχλησαν ιδιαιτέρως...) Ο άλλος, ότι οι Ελληνες βίωσαν την ύπαρξη μεταναστών μόνο από την τηλεόραση και δεν έπαθαν δα και τίποτα. Ο τρίτος, ότι το λιμάνι του Πειραιά δεν πουλήθηκε, ενώ σ’ όλη την υφήλιο κυκλοφορούν φωτογραφίες του πρωθυπουργού τους να υπογράφει την πώληση-παράδοση στους Κινέζους. Οι άνθρωποι σπάνε καθημερινά ακόμη και τα ρεκόρ που είχε πετύχει η διάσημη Τασία με το «οι μετανάστες λιάζονται και μετά εξαφανίζονται» με τέτοια ταχύτητα ώστε να αναρωτιέσαι... Είναι απλώς ηλίθιοι που κάνουν τους χαζούς ή κάτι ακόμη χειρότερο; Ντιπ άσχετοι που κάνουν τους έξυπνους; Αν κάτι μπορεί να χαρακτηρίσει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αυτό είναι ότι καταφέρνει να ξεπερνά τον εαυτό της στην κλίμακα της γελοιότητας τόσο, ώστε ακόμη και το σύντομο ανέκδοτο «πρόσφυγας-επενδυτής» να μοιάζει σχετικά σοβαρό σε σύγκριση με όλα τ’ άλλα. Σε κάνουν να νοσταλγείς τον Βαρουφάκη, γιατί τουλάχιστον τότε η μπαρούφα συνοδευόταν και μ’ ένα κάποιο σόου. Τώρα είναι νέτο-σκέτο-ξερό σαν ΦΕΚ.

Δυστυχώς οι κρετίνοι κυβερνητικοί Συριζαίοι, ων ουκ έστιν αριθμός, είναι ο μικρότερος κίνδυνος παρά τα δεινά που προκαλούν σε σχέση με τους πονηρούς και δόλιους που τους καθοδηγούν. Με τον βλάκα που νομίζει ότι... σώζει την πολιτική του αξιοπρέπεια ισχυριζόμενος ότι το λιμάνι δεν πουλήθηκε, απλώς γελάς. Με τις καρικατούρες τύπου Τσακαλώτου που θέλουν να είναι και τσιράκια της Τρόικας και ταυτόχρονα... αντιρρησίες συνείδησης, χαμογελάς με κατανόηση.

Με τον μίνι Ντούτσε που φοράει τη στολή του μ’ όλα τα φτερά, τα πρωινά, ενώ έχει γίνει το κοροϊδάκι της Αγκυρας, κάπου το διασκεδάζεις στο κάτω-κάτω. Οπως και με τον συρφετό των διάφορων «συμβούλων», από τον διάσημο μπάρμαν Καρανίκα έως το νέο ταλέντο οικονομολόγο-τραγουδιάρη-μετακλητό Βουλής, Ζάμπα, ο οποίος ήταν το χιτ της εβδομάδας (μετά το πρωτοσέλιδο -ΠΟΙΟΥ ΑΛΛΟΥ, που λέει κι ο Τσίπρας- του «Πρώτου Θέματος»). Με το σουξέ του, όμως, «Πιάσε τον λεβιέ, κούνα τον λεβιέ» θα πρέπει να ασχοληθεί η γραφική Συριζαία γραμματέας Ισότητας που εντρύφησε στο διαφημιστικό της Αντζελας (και πού να μάθαινε και τον απαγορευμένο στίχο «ΚΑΤΣΕ στον λεβιέ»). Με όλους αυτούς μπορεί όντως να το ρίχνεις στην πλάκα, αν σου έχουν μείνει αρκετά περιθώρια αυτοσαρκασμού την ώρα που όλος ο κόσμος ΣΟΥ χάνεται. Εκεί που σου κόβεται το χαμόγελο μονομιάς είναι όταν συνειδητοποιείς ΠΟΙΟΣ ακριβώς μας κυβερνά και πού μας πηγαίνει πλάκα-πλάκα και ψέμα-ψέμα.

Για όσους είχαν την παραμικρή αμφιβολία, για όσους δεν κατάλαβαν ακόμη και μετά το εκτρωματικό δημοψήφισμα -όπου το ΟΧΙ ΜΕ ΠΕΝΤΕ ΔΑΧΤΥΛΑ έγινε ΝΑΙ ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ- ήρθε το αποκαλυπτικό άρθρο του Παύλου Παπαδόπουλου, τέως συμβούλου και λογογράφου Τσίπρα, σε ιστοσελίδα ιστορικής εφημερίδας. Ο εν λόγω δημοσιογράφος, που προφανώς πέρα από το ταλέντο στο γράψιμο είχε και το προνόμιο να είναι δίπλα στην πολύ κλειστή ομάδα του Μαξίμου και τον ίδιο τον πρωθυπουργό για μακρύ χρονικό διάστημα, καταγράφει με τα πιο μελανά χρώματα έναν ΑΔΙΣΤΑΚΤΟ ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΟ ο οποίος ΠΡΟΔΙΔΕΙ -ΣΑΝ ΙΟΥΔΑΣ- ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ, έχει ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΨΕΙ την ΠΑΡΑΔΟΣΗ της Ελλάδας άνευ όρων και προκειμένου να διασωθεί μπορεί να μας οδηγήσει τελικά σε GREXIT ως... ύστατη λύση εθνικής σωτηρίας και αξιοπρέπειας... ΤΑΧΑ μου.

Προτείνουμε σε κάθε Ελληνα (και ξένο ή εξωγήινο) να το διαβάσει και ΑΝ, λέμε ΑΝ, δεν μείνει σύξυλος, τότε θα καταλάβει ΓΙΑΤΙ εμείς εδώ στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ δώσαμε εξαρχής τη μάχη ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ, τη φυσιογνωμία του οποίου χαρακτηρίσαμε από πολύ νωρίς πολιτικά ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ. Υποθέτω ότι τώρα που οι μάσκες έπεσαν, οι περισσότεροι δεν χρειάζονται πρόσθετη επιβεβαίωση, όμως έχει σημασία ότι ΟΛΑ όσα λέγαμε τόσο καιρό εισπράττοντας ύβρεις, απειλές, εκβιασμούς (αλλά και αμφισβητήσεις για υπερβολές, σκοπιμότητες ή προσωπικές εμπάθειες) διασταυρώνονται και από τους δικούς του ανθρώπους. Απ’ όλους όσοι έφυγαν, όποτε έφυγαν από τον πυρήνα του Μαξίμου, κι ας βρίσκονται τώρα σε αντίθετες πλευρές. Τα ’χει πει η ΖΩΗ Κωνσταντοπούλου, τα ’χει πει ο Παναγιώτης ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ, τα ’χει πει μες στην τρέλα του κι ο Βαρουφάκης, τα ’χουν πει στις παρέες τους οι Κορωνάκηδες και τόσοι άλλοι αποχωρήσαντες, τα ’χει πει με τον τρόπο του κι ο Γαβριήλ που δεινοπάθησε από ΑΛΗΤΕΙΑ χειρότερη και από του Πολάκη.

Τώρα τα γράφει ενυπόγραφα με τον πιο ολοκληρωμένο μέχρι σήμερα τρόπο και ο τέως λογογράφος και στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα. Δεν θα διστάσει να μας βγάλει από το ευρώ γιατί μόνο με μία ιδιότυπη δικτατορία μπορεί να κρατηθεί στην εξουσία. Τι γράφουμε τόσες εβδομάδες σε αυτή τη σελίδα για χούντα;

Πλην, όμως, πιο πειστικός απ’ όλους είναι ο ίδιος ο... εχθρός διά στόματος ΒΟΛΦΓΚΑΝΓΚ ΣΟΪΜΠΛΕ. Αποδέχεται εντέλει τον σημερινό πρωθυπουργό, ο οποίος έκανε στη Γερμανία τη χάρη που όλοι ζητούσαν σαν τρελοί και κανένας άλλος ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΗΓΕΤΗΣ οποιασδήποτε χώρας, όσο μικρή κι αν ήταν, δεν θα δεχόταν: Να μετατρέψει την Ελλάδα σ’ ένα απέραντο hot spot δυστυχισμένων προσφύγων, να πουλήσει ΓΗ, ΥΔΩΡ ΚΑΙ ΑΕΡΑ (λιμάνια, αεροδρόμια, ξενοδοχεία), να καταδικάσει τον λαό του στην ΑΠΟΛΥΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ για απρόβλεπτο χρονικό διάστημα μόνο και μόνο για την απόλαυση της εξουσίας.

Με ή χωρίς αξιολόγηση, με παραμονή στο ευρώ σε φάση υποτέλειας, ή με τριτοκοσμική έξοδο για Χούντα τύπου Τσάβες, ο Τσίπρας ήδη ΞΕΠΟΥΛΗΣΕ την Ελλάδα έναντι πλούσιου πολιτικού -και όχι μόνο- αντιτίμου και διέβη τον Ρουβίκωνα: δηλαδή μπήκε στον δρόμο χωρίς επιστροφή. (Για να θυμηθούμε το ιστορικό νόημα της έκφρασης, ο Ρουβίκωνας ήταν ένας ποταμός της τότε Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που κανένας στρατηγός δεν έπρεπε να τον περάσει με όλο το στράτευμά του, διότι θεωρείτο ότι έτσι απειλούσε αυτή καθαυτή την ύπαρξη της αρχαίας Ρώμης. Ο πιο διάσημος και ο τελευταίος που το έκανε ήταν και ο Ιούλιος Καίσαρ, ο οποίος τελικά δεν είχε και την πιο ευτυχή κατάληξη - ουδεμία σχέση και μακριά από εμάς, εννοείται, κάθε παραλληλισμός με σύγχρονους κατά φαντασίαν «Καισαρίσκους»).

ΥΓ.: Αν όλα αυτά τα καλά τα λένε για τον Τσίπρα οι ίδιοι οι φίλοι του, τι τους θέλει τους κατασκευασμένους «εχθρούς», τα ΜΜΕ της «βοθροδιαπλοκής» και τους «κακούς» δημοσιογράφους, που πρέπει να εξοντωθούν ακόμη και μέσω των κάθε λογής «αναρχορουβικώνων» της εποχής, που περιδιαβαίνουν και τρομοκρατούν για λογαριασμό του καθεστώτος του;