Θέμος Αναστασιάδης

Γιατί τώρα πια που ο ΣΥΡΙΖΑ μάς τελείωσε, στόχος των Δανειστών είναι η ίδια η Ελλάδα.

Είναι γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι δεν ξέρουν από διεθνή οικονομικά, τραπεζοτεχνικά και -της μόδας τώρα τελευταίως- γεωπολιτικά. Δεν τους αρέσουν τα μικροκομματικά παιχνίδια, έχουν σιχαθεί τους πολιτικάντηδες, δεν εμπιστεύονται κανέναν, κι αν έχουν διαβάσει και λίγο Καζαντζάκη δεν ελπίζουν σε τίποτα.

Παρά ταύτα, λίγες βασικές αρχές να έχεις πάρει από το σπίτι σου ή να μεγάλωσες σε κάποια γειτονιά και να έχεις πάει σχολείο και δεν είσαι καθίκι του κερατά, ξέρεις ότι υπάρχουν κάνα-δυο βασικά: όταν 18 δέρνουν ΕΝΑΝ όλοι μαζί, και μάλιστα τον πιο μικρό και αδύναμο, πρέπει να μπεις στη μέση να τον γλιτώσεις απ’ τη μανία τους. Οποιος κι αν είναι. Ο,τι κι αν έχει κάνει. Οσο κι αν πήγαινε γυρεύοντας. Οταν 18 δέρνουν έναν, αυτό είναι αλητεία, του δρόμου ή των Βρυξελλών. Συνοικιακή ή Κοινοτική.

Πάντως είναι αλητεία ακόμη κι αν έχεις να κάνεις με «βλαμμένο». Τον σώνεις και μετά του τα ψέλνεις ή τον «καρπαζώνεις» κατ’ ιδίαν. Αυτό έκανε και η αντιπολίτευση, όπως και όλη η Ελλάδα. Δεν υπάρχει πια καμιά αμφιβολία ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πορεύτηκε στο πεντάμηνο «σαν το βλαμμένο» κάνοντας τον εξυπνάκια ενώ δεν είχε ιδέα τι της γινόταν, προκαλώντας από πάνω και τα Μεγάλα Κακά Παιδιά. Πραγματικά πήγαινε γυρεύοντας γι’ αυτό που της συνέβη την περασμένη Κυριακή σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο, εκεί που τόσο πολύ επεδίωκε να αναμετρηθεί. Ε, λοιπόν, αναμετρήθηκε, έφαγε της χρονιάς της, παραδόθηκε κανονικά και γύρισε στην Αθήνα με την ουρά στα σκέλια.

Συντριβή και ξεφτίλα μαζί. Το ομολόγησαν άλλωστε μόνοι τους και, παρότι τα παθήματα δεν τους έγιναν και τόσο πολύ μαθήματα, υπάρχει ένα δεδομένο που θα ξαναβρεθεί μπροστά τους, μπροστά μας: ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ την έπεσαν και πλάκωσαν με τον πιο ΑΓΡΙΟ ΤΡΟΠΟ τον Ελληνα πρωθυπουργό (τον Αλέξη Τσίπρα φυσικά γιατί αν ήταν άλλος δεν θα είχαμε φτάσει σ’ αυτό το απροχώρητο και αδιανόητο σημείο). Δεδομένο, πέραν των βαρύτατων ευθυνών του ίδιου, όπου όπως είπε σε συνέντευξή του πήρε τα «ρίσκα του» (έλεος!) παρότι είχε προειδοποιηθεί για το σχέδιο GREXIT του Σόιμπλε καιρό πριν… Πέραν του ότι με τον πιο ανεύθυνο τρόπο, δηλαδή το Δημοψήφισμα, έσπειρε τον τρόμο και τη δυστυχία σε όλη την Ελλάδα, έστειλε την οικονομία στα τάρταρα βασανίζοντας βδομάδες τώρα ΑΝΕΥ ΛΟΓΟΥ και αιτίας εκατομμύρια Ελλήνων κάνοντάς τους να μετρούν τα τελευταία τους ευρώ προκειμένου να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες της καθημερινότητάς τους…

Πέραν τούτων, τα οποία ασφαλώς θα του καταλογιστούν όταν έρθει η ώρα, μέσω της άγριας σύγκρουσης, στην οποία, επαναλαμβάνω, ΠΗΓΑΜΕ ΓΥΡΕΥΟΝΤΑΣ, αποκαλύφθηκαν δύο τινά: η απίστευτη ωμότητα με την οποία θέλησαν -και εξακολουθούν να θέλουν- να πετάξουν τη χώρα και τον λαό της ΕΚΤΟΣ ΕΥΡΩ και, για να μην κρυβόμαστε, η έκδηλη αποστροφή σε βαθμό μίσους για την Ελλάδα. Σ’ αυτό το ΜΙΣΟΣ προφανώς έχουμε συμβάλει κι εμείς με τις ανοη­σίες, την ασυνέπεια, την ανευθυνότητα και την ασόβαρη συμπεριφορά μας. Ομως, όταν 18 δέρνουν ΑΝΗΛΕΩΣ ΕΝΑΝ μικρό και αδύναμο λαό (στο πρόσωπο του Τσίπρα, έστω και αν τα ’θελε και τα ’παθε), τότε ο οποιοσδήποτε που περνάει απέξω μπαίνει στη μέση. Ευτυχώς, για την περίπτωσή μας, που οι 18 δεν ήταν 18 αλλά κάτω από 15 και βρέθηκε, πρωτίστως, η Γαλλία να μας σώσει από τα νύχια και τα δόντια των Γερμανών, των Βορείων γενικώς, αλλά και των περισσότερων δηλαδή που, πλην της Κύπρου και ίσως της Ιταλίας, παρακολουθούσαν απαθείς ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΦΑΓΗ.

Δυστυχώς, ενώ χάρη στον Ολάντ, για τους δικούς του λόγους, είμαστε ακόμα στην ευρωπαϊκή σκηνή κάπως «ζωντανοί», δεν θα στοιχημάτιζα και πολλά στο ότι ο Αλέξης Τσίπρας έμαθε κάτι από όλο αυτό το ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΘΗΜΑ. Φάνηκε και από τον ανασχηματισμό. Δεν είμαι σίγουρος καν αν έχει αντιληφθεί τι μεγάλη ζημιά έχει προκαλέσει, κυνηγώντας το «όραμά του» και παίρνοντας τα «ρίσκα του», σε εκατομμύρια Ελλήνων. Αλγεινή εντύπωση έκανε σε πολλούς το ότι δεν ζήτησε, όπως οφείλει, ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τον λαό για το ότι έκλεισαν οι τράπεζες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, και καταστράφηκε το σύμπαν, επειδή, όπως παραδέχτηκε… «δεν το περίμενα ότι δεν θα μου δώσουν περιθώρια».

Μάλιστα… Ετσι απλά; Σαν να ήταν ένα προσωπικό στοίχημα το παρουσίασε. Περιορίστηκε δηλαδή στο αν είναι ή όχι εντάξει με το «εγώ» του, με το κόμμα του, και όχι με τον κόσμο που συνθλίβεται ακόμα. Εκεί τελειώνει άραγε η αγωνία του; Εξυπακούεται ότι δεν εμπιστεύομαι σε τίποτα, μέχρι αποδείξεως του εναντίου, τις όποιες μετάνοιες και αλλαγές του και πολύ αμφιβάλλω αν θα προσπαθήσει ειλικρινά να εφαρμόσει αυτά που με τη βία τού επέβαλαν. Αφού φωνάζει ότι δεν τα πιστεύει και δεν θα ωφελήσουν την οικονομία, ποιον δουλεύει; Δεν θέλω ούτε καν να υποψιαστώ κάτι που λέγεται, ότι δηλαδή ξέρει πως έρχεται ΚΙ ΑΛΛΟ ΚΑΚΟ, αλλά το κρύβει χάριν προσωπικού πολιτικού οφέλους και μόνο.

Μένω σ’ αυτό: Τώρα πια στόχος των (πιο σκληρών) Δανειστών, είτε εξαρχής είτε όπως αναδιαμορφώθηκε στη συνέχεια, δεν είναι να ρίξουν την κυβέρνηση «πρώτη φορά Αριστερά». Στα παλιά τους τα παπούτσια αυτή, άλλωστε ξεφτιλίστηκε από μόνη της. Της κρέμασαν κουδούνια, της ξανάφεραν την Τρόικα, την έβαλαν να υπογράψει μέσα σε 48 ώρες πιστοποιητικά τύπου «αποκηρύσσω τον συριζαϊσμό και τους συνοδοιπόρους του και είμαι ευρωπαϊ­στής». Στόχος τους, λοιπόν, παραμένει ΝΑ ΠΕΤΑΞΟΥΝ ΕΚΤΟΣ ΕΥΡΩ, ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ, ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Γι’ αυτό και μόνο αξίζει να αγωνιστούμε όλοι μαζί για να μη συμβεί κάτι τέτοιο, διότι όταν κινδυνεύουμε δεν έχει σημασία ποιος έτυχε να είναι επικεφαλής. Είτε πρόκειται για τον Μεταξά του ΟΧΙ, είτε για τον βασιλιά του ’21-’22, είτε για τους Χουνταίους που έκαναν χώρο για τον Εθνάρχη επί «Αττίλα», είτε για τον Σημίτη επί Ιμίων, είτε για τον Τσίπρα σήμερα.

Η Ιστορία ξεπερνά όλες τις κόκκινες γραμμές και μας καλεί να κρατηθούμε και να κρατήσουμε την Ελλάδα και τα παιδιά μας όρθια μ’ ό,τι έχουμε! Οποιος και να ’ναι, ό,τι και να ’ναι, για όσο ακόμη κι αν είναι! Γιατί έστω κι αν κάνουν πίσω άτακτα τώρα οι Συριζαίοι, οι... Σοϊμπλαίοι θα ξανάρθουν για να μας πιουν το αίμα!