Θέμος Αναστασιάδης

Κι όμως, είναι εδώ και εξακολουθούν να το παίζουν υπέρτατοι κριτές, βασανίζοντας τους ημεδαπούς πολιτικούς -και όλους εμάς- με τα πιο απίθανα προσχήματα. Αν για να αναχρηματοδοτηθεί η ελληνική οικονομία είναι προϋπόθεση να αποφασίσουμε από πού θα πωλούνται οι ασπιρίνες, από τα φαρμακεία, τα πρατήρια βενζίνης ή τα πρακτορεία του ΟΠΑΠ, τότε είναι 1.000% εκτός τόπου και χρόνου. Ε, όχι δα, ας το πει κάποιος ανοιχτά, δεν είναι το φαρμακείο της γειτονιάς το πρόβλημά μας!

Αντιθέτως, οι ίδιοι οι φαρμακοποιοί που «πτυχιο-δοτήσαμε» κατά χιλιάδες τις τελευταίες δεκαετίες είναι τα πρώτα θύματα ενός στρεβλού συστήματος που τους επιτρέπει πια απλώς να φυτοζωούν. Και να διασύρονται κι από πάνω. Εννέα στα δέκα φαρμακεία κρατιούνται ανοιχτά με βάση την προσωπική εργασία όλης της οικογένειας, φτάνοντας στο σημείο μέχρι και τα μικρά παιδιά να βοηθούν: «Μισό λεπτό, ο μπαμπάς πετάχτηκε εδώ δίπλα, που πεθαίνει μια κυρία και επιστρέφει σε λίγο». Ούτε παίζουν ρόλο «σκοτεινά συμφέροντα» τύπου μεγάλων αλυσίδων κ.λπ. που θέλουν να τους φάνε τη δουλειά.

Εχουμε πέσει απλώς στο κόλλημα των Τροϊκανών, που είτε τόσα καταλαβαίνουν, τόσα κάνουν, είτε, το πιθανότερο, ψάχνουν (επιμένουμε) ΑΛΛΟΘΙ για να δικαιολογήσουν την αποτυχία τους. Εδώ... πεθαίνει ο κόσμος από τη γρίπη γιατί κάποιοι επιτήδειοι κάνουν στη ζούλα εξαγωγές τα αντιγριπικά που παράγονται «διατιμημένα» και κερδοσκοπούν, και οι Τροϊκανοί μάς λένε πού πρέπει να πωλούνται! Αφού είναι άφαντα, ρε «ζωντανά», πού να πουληθούν; Αμ, το άλλο τους... μεγάλο θέμα με τους φούρνους και τα γαλατάδικα; Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι οι συγκεκριμένοι επαγγελματίες βγάζουν και κάνα δεκάρικο (σεντ) παραπάνω σε σχέση με το αν είχες αγελάδα στο σαλόνι και την άρμεγες μόνος σου. Ομως, OK, όλη μας τη ζωή την περάσαμε με το φαρμακείο της διπλανής πόρτας, με τον φούρναρη της γειτονιάς και τον ΕΒΓΑτζή της γωνίας. Ούτε πέσαμε έξω εξαιτίας τους, αλλά ούτε και η οικονομία μας πρόκειται να πάρει τα πάνω της αν εξαφανιστούν από τη γειτονιά. Διότι... ήδη εξαφανίστηκε η γειτονιά. Δεν υπάρχει!

Και απορώ, παρεμπιπτόντως, γιατί γίνεται τόση φασαρία -άλλο μασκαραλίκι κι αυτό!- για το αν θα είναι ή δεν θα είναι γκέι ο δήμαρχος της Αθήνας. Μα ποιας Αθήνας;... Διαλύθηκε κι αυτή. Μακάρι να ’ξερε κι ο ίδιος ο δήμαρχος τι ακριβώς κάνει. Και μετά θες να συζητήσουμε αν θα είναι στρέιτ ή τραβεστί. Κοίτα, ό,τι και να ’ναι, απ' αυτά που θα τραβήξει, θα το «γυρίσει», όπου να ’ναι, αρκεί να μην τον ζαλίζουν σε διάφορα σημεία του σώματος, άρα μάλλον θα πάει για κάθετη ρήξη - ήτοι, κανονική αλλαγή φύλου, όπως αυτή η υπαστυνόμος που έγινε άντρας και τρέλανε όλη την ΕΛ.ΑΣ.

Κι εμάς τι μας κάνουν άλλωστε; Αφού μας βγάλαν την ψυχή, θέλουν να μας αλλάξουν και φύλο… Οτιδήποτε εκτός από ΕΛΛΗΝΙΚΟ.

OK, όλη μας τη ζωή την περάσαμε με το φαρμακείο της διπλανής πόρτας, με τον φούρναρη της γειτονιάς και τον ΕΒΓΑτζή της γωνίας. Ούτε πέσαμε έξω εξαιτίας τους, αλλά ούτε και η οικονομία μας πρόκειται να πάρει τα πάνω της αν εξαφανιστούν από τη γειτονιά. Διότι... ήδη εξαφανίστηκε η γειτονιά. Δεν υπάρχει! Ξέφυγε το θέμα. Οχι δα! Δεν λύθηκε, π.χ., το θέμα των τσαγκάρηδων. Ενα σατανικό επάγγελμα αδίστακτων κερδοσκόπων που έχουν ξεφύγει από τον κλοιό της τεχνοκρατικής Τρόικας

Ξέφυγε το θέμα. Οχι δα! Δεν λύθηκε, π.χ., το θέμα των τσαγκάρηδων. Ενα σατανικό επάγγελμα αδίστακτων κερδοσκόπων που έχουν ξεφύγει από την «εξυγίανση» της τεχνοκρατικής Τρόικας. Πού ξανακούστηκε, άντε έτσι, ο καθένας να ανοίγει ένα μαγαζί και να το λέει «Το χρυσό τακούνι», είτε, ξέρω γω, «Σόλα από ατσάλι», και να φτιάχνει τα τρύπια παπούτσια του κόσμου; Α, δεν γίνεται έτσι η δουλειά! Να πας να πάρεις Nike ή Timberland, να ’χουν να φάνε και τα φτωχά παιδάκια που τα φτιάχνουν στην Ινδία. Τόσοι ΧΑΦΙΕΔΕΣ της Τρόικας ανθούν και ευημερούν σ’ αυτό τον τόπο, δεν βρέθηκε ένας χριστιανός να τους πει ότι τη χώρα την πάει πίσω η μασονική κλίκα των τσαγκάρηδων; «Αν δεν εκλείψουν αυτοί, δεν συζητάμε για περικοπή του χρέους της Ελλάδας», θα ξαναπεί όπου να ’ναι ο Σόιμπλε. Γιατί οι ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ μας δεν αρκούνται στο ότι μας ξεπατώσανε χωρίς αποτέλεσμα, απαιτούν να τους πούμε μπράβο κι από πάνω, κατά την παράδοση των αγριότερων κατακτητών που έβαλαν τους υπό κατοχή λαούς να τους χειροκροτούν και να τους επευφημούν.

Εξ ου και διάφοροι «χρήσιμοι ηλίθιοι» περιφέρονται και διαλαλούν με το αζημίωτο ότι «και να μην ήταν η Τρόικα, οι μεταρρυθμίσεις έπρεπε να γίνουν!». Το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΨΕΜΑ. Απ’ όλη την ατζέντα της Τρόικας με τις 101 μεταρρυθμίσεις, είτε αυτές που τελικά έγιναν, είτε όσες τις μπαλώσαμε όπως-όπως, είτε όσες απομένουν, ζήτημα να έχουν γίνει ΠΕΝΤΕ ΟΥΣΙΑΣ. Λέμε, δηλαδή, για πέντε μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν να αλλάξουν τη δομή και τη νοοτροπία της χώρας που καταστράφηκε από το Δημόσιο... Και τώρα... το πλεόνασμα που βγήκε, αφού ξεζούμισαν το σύμπαν, θέλουν να το ξαναμοιράσουν... στο Δημόσιο και μόνο! Και οι πολλαπλάσιοι άλλοι που καταστράφηκαν εν τω μεταξύ; Στο χώμα ή στη φυλακή; Λάθος! Δεν ζητείται απάντηση, γιατί δεν γίνεται καν συζήτηση γι’ αυτούς.

Από το Δημόσιο ξεκινήσαμε, στο Δημόσιο καταλήγουμε, και για τους πολιτικούς όλα είναι φυσιολογικά και OK, γιατί, εδώ που τα λέμε, κι αυτοί υπό την ευρεία έννοια ΔΗΜΟΣΙΟ είναι. Οπως άλλωστε και οι Τροϊκανοί... Τι νομίζετε, δηλαδή, ότι είναι ο Μαζούχ, ο Μορς και ο Τόμσεν; Ευρωπαίοι πολύ καλοπληρωμένοι δημόσιοι υπάλληλοι της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει, το χρήμα πέφτει, είτε ζήσει η Ελλάδα είτε πεθάνει! Αρα, άπαξ και έβαλαν δημοσίους υπαλλήλους να ελέγξουν δημοσίους υπαλλήλους, τι παραπάνω στ’ αλήθεια περιμένουμε να βγει; Κάνα εξοχικό στη Μύκονο για όταν θα πάρουν σύνταξη σε καλή τιμή. Αλλά ποιος είπαμε ότι φταίει για όλα; Ο φαρμακοτρίφτης, ο μπακαλόγατος και ο τσαγκάρης!