Θέμος Αναστασιάδης

Το να «σκοτώνονται» κάποιοι στην κυβέρνηση να αποδείξουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι όποιοι συνοδοιπόροι του δεν έχουν έτοιμη λύση για τη χώρα είναι: α) τζάμπα χαμένος χρόνος και β) σαν να κλέβεις εκκλησία. Αφού το φροντίζουν στην Κουμουνδούρου από μόνοι τους! Μονά-ζυγά, πότε με το ευρώ, πότε με τη δραχμή. Η συνάντηση-μετωπική σύγκρουση με τον Ολι Ρεν έδειξε ότι πιο γρήγορα θα πάει Ευρώπη η ΑΕΚ παρά ο Τσίπρας, ενώ η συνεχιζόμενη τραγωδία της Αργεντινής ανοίγει τα μάτια ακόμη και σε εκ γενετής πολιτικά τυφλούς για το πού οδηγεί ο «άλλος δρόμος». Στο βάθος-βάθος, βέβαια, όλοι τους έχουν την άποψη Λαφαζάνη, ότι υπάρχει λύση και εκτός ευρώ, άσχετα αν δεν το λένε και δίνουν όρκους υπέρ του ευρωπαϊκού νομίσματος για να μη φύγουν τρέχοντας ακόμη και οι τυχοδιώκτες Πασόκοι που έχουν «μολύνει» το κόμμα. Ως εδώ θεμιτό, στην πολιτική όλοι άλλα λένε τη μία και άλλα την επομένη… Ισχύει και για την κυβέρνηση. Αλλα τους ζητάει η Τρόικα, άλλα μας λένε ότι τους ζήτησε, άλλα ζητούν οι ίδιοι από τη Μέρκελ, με μια ουσιώδη διαφορά σε σχέση με την αξιωματική αντιπολίτευση: αυτό το πηγαινέλα είναι σαφές ότι γίνεται προκειμένου να καταφέρουν να τα βγάλουν πέρα με τους ξένους δανειστές. Ειλικρινά, για το μόνο που δεν μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει πια είναι ότι ΔΕΝ διαπραγματεύονται όπως ισχυρίζονταν μέχρι τώρα η Αριστερά και κάποιοι αλλόκοτοι από τη Δεξιά. Να πεις ότι δεν φέρνουν το αποτέλεσμα που θέλουμε, ε, ναι, αυτό είναι και το ζητούμενο. Αλλά αυτή η διαπραγμάτευση θυμίζει το θρίλερ του Θρύλου με την Αντερλεχτ: έπαιρνε τα πέναλτι, τα ’χανε μόνος του και φτου και πάλι απ’ την αρχή. Μακάρι να έρθει και για την οικονομία μας η πρόκριση στο επόμενο ευρωπαϊκό Eurogroup κι ας μας έχει βγει και η ψυχή (εκτός από το πετσί) έως τότε. Αρα, επειδή κάπου στο βάθος αρχίζει και η συζήτηση για ευρωεκλογές,... άλλες εκλογές (;) και τα συναφή, δεν χρειάζεται να ρωτάς αν πείθει ο Αλέξης τον λαό. ΟΚ, πάσο, whatever, που λένε και στο Τέξας! Το ζήτημα, λοιπόν, θα κριθεί στο αν μπορεί να πείσει η Ν.Δ. συν τη νοήμονα Κεντροαριστερά των «58», και όσους έχει η ΔΗΜ.ΑΡ., ότι το ευρωπαϊκό μπλοκ είναι προτιμότερο από το... ευρωσκεπτικιστικό των Τσιπρο-λαφαζάνηδων.
 
Αν αρκούσαν η λογική των οικονομολόγων και οι αριθμοί των πλεονασμάτων, το αποτέλεσμα θα ήταν σχετικά εύκολο. Συγκρούεται όμως με την καθημερινότητα των Ελλήνων, που δεν είναι πια ζοφερή. Είναι ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ. Συνηθίσαμε πια στην είδηση ότι ένας παππούς ή παιδιά πέθαναν από ασφυξία στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν, ενώ δεν αποτελεί καν είδηση ότι ένας άνεργος ή κάποιος χρεοκοπημένος αυτοκτόνησε. Το πολιτικό κατεστημένο -το οποίο πια... λόγω μισθών είναι, θέλει δεν θέλει, η ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ αυτού του τόπου, είτε λέγεται Δεξιά είτε Αριστερά, άπαξ και παίρνει 5.500 ευρώ τον μήνα βρέξει χιονίσει- αναλώνεται σε κονταρομαχίες στα πρωινάδικα, σαν τα «κοράκια» των γραφείων τελετών που πάνε να «φάνε» τον ήδη νεκρό πελάτη. ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ θα την κάνει όποιος πολιτικός ξυπνήσει από τον ΛΗΘΑΡΓΟ του ΑΥΤΙΣΜΟΥ της ΕΞΟΥΣΙΑΣ και αντιμετωπίσει τα ζωτικά ή, μάλλον, τα θανάσιμα προβλήματα του μέσου πολίτη. ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ έγινε με την απόφαση που πήρε το ΜΑΞΙΜΟΥ, κόντρα στις εισηγήσεις των «ειδικών», να επανασυνδεθεί το ρεύμα στα σπίτια των αναξιοπαθούντων κάθε μορφής, έως ένα επίπεδο κατανάλωσης τουλάχιστον, για να μην έχουμε και την ντροπή να διαβάζουν τα παιδιά με το ΚΕΡΙ! Εστω  και αν προχωρά εντυπωσιακά αργά λόγω της γραφειοκρατίας, η καθαρά πολιτική απόφαση Σαμαρά να επανασυνδεθεί το ρεύμα στον κοσμάκη που υποφέρει, ό,τι νόμους κι αν ψήφισαν οι αδιανόητοι τύποι που έχουν συνδέσει την έκτακτη εισφορά ακινήτων με τη ΔΕΗ, είναι ένα σημαντικό ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΜΠΗΣ που μπορεί να κάνει τη διαφορά. Να μην κρυώνει, να μην πεθαίνει κυριολεκτικά της πείνας και, ΠΡΟΣΕΞΤΕ, να έχει κι ένα ΚΕΡΑΜΙΔΙ πάνω απ’ το κεφάλι του ό,τι κι αν συμφωνηθεί τελικά για τους πλειστηριασμούς. Από τη μία, λοιπόν, η προστασία των ευπαθών ομάδων και από την άλλη κάτι το οποίο αναβάλλεται συνεχώς υπό την ασφυκτική ανάγκη για όλο και περισσότερα φορολογικά έσοδα. Χρειάζεται, όμως, εκτός από τους αδύναμους οικονομικά συμπολίτες μας, να υπάρξει μια πολιτική προστασίας και για τους άλλους, τους ενεργούς οικονομικά, για να μη γίνουν όλοι ευπαθείς! Δηλαδή, σχέδιο διάσωσης και για τους «είχαντες»! Η μισή Ελλάδα είχε και τώρα δεν έχει - και χρωστά κι από πάνω. Είχε π.χ. ένα μαγαζί, δυο σπίτια, αυτοκίνητα, καταθέσεις. Τώρα οι τότε «έχοντες» έχουν γίνει «ΕΙΧΑΝΤΕΣ» και συναποτελούν τον σιωπηλό βασικό ενεργό πληθυσμό της χώρας. Ναι, αλλά από τους «ΕΙΧΑΝΤΕΣ» και μόνο μπορεί να ξαναδούμε φως και φόρους και ανάπτυξη. Αντε, πες ότι πήρε η Εφορία όλες τις καταθέσεις διαδικτυακά, σαν χάκερ, και οι τράπεζες τα σπίτια και τα Ι.Χ. των τέως «εχόντων». Και ΜΕΤΑ; Του χρόνου τι θα γίνει άπαξ και δεν παραχθεί νέα φορολογητέα ύλη; Από πού θα έρθουν τα προβλεπόμενα έσοδα αν δεν πάρει μπροστά η αγορά; Κι εδώ πραγματικά απαιτείται ένα ΝΕΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΟ, και μ’ αυτούς που δεν έχουν, αλλά και μ’ αυτούς που είχαν και τα έχασαν, ή όσους ακόμη έχουν και θέλουν να παράγουν αλλά το σύστημα δεν τους αφήνει. Μιλάμε ασταμάτητα για τη ρευστότητα που δεν έρχεται. Οικονομική πολιτική κάνουν οι τοπικές... ΔΟΥ, οι οποίες προτιμούν να κλείσει μια επιχείρηση, να συλληφθεί ο ελεύθερος επαγγελματίας, και ας μείνουν κι άλλοι υπάλληλοι άνεργοι αντί να δώσουν μερικές δόσεις παραπάνω. Τι να τις κάνεις τις λίστες με τα κατασχεθέντα ακίνητα και τα γεμάτα κελιά όταν δεν θα υπάρχει αγορά; Ποιος θα τα πάρει; Οι... Τούρκοι κι αυτά σαν τις μαρίνες και τον «Αστέρα»; Ασε τον κόσμο να δουλέψει, να σου παράγει, και μετά τον φορολογείς. Κορυφαίο παράδειγμα παράνοιας; Σε όσους έχουν κάνει δόσεις για τα... χρωστούμενα δεν τους δίνουν φορολογική ενημερότητα! Τότε πώς θα δουλέψει ο μικροεπιχειρηματίας για να σε ξεπληρώσει, άρχοντα, θεέ, πίσω απ’ το γκισέ; Πάει ο άλλος να πουλήσει κάνα εξοχικό για να έχει να φάει η οικογένειά του και να πληρώνει και τους εργαζομένους του, και του τα παίρνει ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ Ο ΕΦΟΡΟΣ... όλα (!) παρότι είναι ήδη σε ρύθμιση. Εχουν ξεχάσει δηλαδή ότι μία από τις σκοπιμότητες των δόσεων είναι να παραμείνει ανοιχτή η αγορά και να κυκλοφορεί και λίγο χρήμα μπας και γίνει καμιά δουλειά. Το αποκορύφωμα; Το ότι σκέφτηκαν και μόνο να αυξήσουν την προκαταβολή φόρων στις επιχειρήσεις την σήμερον ημέραν δείχνει ότι ορισμένοι είναι για δέσιμο. Διαβάστε και στο πρωτοσέλιδό μας για το πώς μπλόκαραν τα λεφτά ενός απ’ τους πιο πλούσιους Ελληνες της ομογένειας που έρχονταν στην Ελλάδα. Πρακτικά όποιος φέρει λεφτά θεωρείται εν δυνάμει ύποπτος για μαύρο χρήμα! Πρέπει να αποδείξει δηλαδή ότι δεν είναι ελέφαντας... για να φερει λεφτα. Υπ’ αυτές τις συνθήκες το παιχνίδι είναι χαμένο.

Κανείς δεν ασχολείται με τις παλαβομάρες που καταστρέφουν την αγορά. ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ. Ούτε ένας κυριολεκτικά. Πρέπει ΚΙ ΑΥΤΟ να το κάνει μόνος του ο Σαμαράς; Προφανώς. Ας το κάνει, λοιπόν, για να μην έχουμε την πίτα ολόκληρη αλλά το υποζύγιο ΨΟΦΙΟ!