Θέμος Αναστασιάδης

Το καλύτερο που συνέβη στον πρωθυπουργό αυτή την εβδομάδα δεν ήταν η ολοφάνερη -για όσους δεν είναι παράλυτοι στο μυαλό- στήριξη και από τη Γερμανία αλλά και από τις ΗΠΑ, ούτε η (επιτέλους!) ευτυχής στιγμή της μείωσης του ΦΠΑ στην εστίαση, η οποία έχει κυρίως σημειολογική σημασία. Το πιο θετικό για τον Αντώνη Σαμαρά ήταν το «σαρδάμ» από το διάγγελμά του για τους φόρους, τη στιγμή δηλαδή που αναθεμάτιζε τον εαυτό του και μόνο για το ότι δεν τα είχε πει στην κάμερα όπως έπρεπε. Και όλο αυτό ήταν θετικό όχι γιατί έδειξε την ανθρώπινη πλευρά του, κάτι το οποίο συνήθως κάνει τους περισσότερους πολιτικούς συμπαθείς, αλλά πρωτίστως γιατί του έδωσε από πρώτο χέρι μια γεύση τού τι παθαίνει κάθε μέρα ο πας Ελληνας, ο καθένας μας, από ένα λαθάκι ή μια στραβομάρα του παράλυτου κρατικού μηχανισμού. Οταν το πιο σφιχτό σύστημα εξουσίας κρεμάει με τέτοιον απαράδεκτο τρόπο τον ίδιο τον πρωθυπουργό, αφήνοντας στη δημοσιότητα το λάθος βίντεο, ο Σαμαράς μπορεί να καταλάβει τι παθαίνει ο κοσμάκης από ένα λάθος εκκαθαριστικό της Εφορίας, μια εκ παραδρομής διακοπή του ρεύματος, μια καταστροφική εγκύκλιο που τινάζει το σύμπαν στον αέρα μέχρι να την πάρουν είδηση κ.λπ. κ.λπ. Και όταν προσωπικά πλέον έχει επίγνωση του πώς μπορεί μια ανοησία και ανεπάρκεια των τριγύρω του να τινάξει, έστω στιγμιαία, στον αέρα μια μεγάλη κυβερνητική απόφαση (μείωση ΦΠΑ εστίασης), σίγουρα θα πρέπει να τρέξει να δει τι άλλο μπορεί να γίνεται ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΟΥ. Πώς το βασικό του έργο -η διάσωση της χώρας-, για το οποίο έχει δώσει τον μισό του εαυτό κυριολεκτικά, επισκιάζεται από κάτι ΑΠΙΘΑΝΟΥΣ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΥΣ ΤΥΠΟΥΣ, που καρυδώνουν χωρίς υπερβολή κάθε μέρα τον μέσο Ελληνα. Αν του έδειχνε κάποιος το σημερινό πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ μας για το ΤΣΟΥΝΑΜΙ ΦΟΡΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΣΟΔΑ αλλά, αντιθέτως, καταστρέφει ζωές και επιχειρήσεις, χωρίς κανόνες, λογική, αλλά, επαναλαμβάνουμε, και χωρίς αποτέλεσμα, τότε θα ήταν σίγουρος ότι κάθε άνθρωπος σε αυτή τη χώρα θα 'πρεπε να έχει το δικαίωμα να λέει ότι του ξέφυγε κι εκείνου στο φινάλε ένα βίντεο. Ποτέ ένα τέτοιο αθώο «λαθάκι» δεν θα μπορούσε να αξιοποιηθεί τόσο δημιουργικά και παραδειγματικά!


Οσο δημιουργικά και παραδειγματικά υποθέτουμε ότι θα αξιοποιηθεί στη συνέχεια και εντός, αλλά κυρίως εκτός Ελλάδος η σύμπραξη Γερμανίας - ΗΠΑ στην ύστατη προσπάθεια της χώρας μας να μην κατεβάσει ρολά στο τέλος της χρονιάς. Οταν τη μια βδομάδα έρχεται ο Σόιμπλε, την άλλη ο ομόλογός του των USA Τζακ Λιου και τον Αύγουστο ο πρωθυπουργός πάει να δει τον Ομπάμα, αντί τις παραλίες της Σερίφου, της Τήνου, της Ιου και τη Βοϊδοκοιλιά στο «Costa Navarino», τότε μπορούμε να έχουμε μια κάποια τελευταία ελπίδα. Προσωπικά, θα ανησυχούσα περισσότερο αν ο πάντα αντιπαθής -σε βαθμό απέχθειας- Σόιμπλε ερχόταν εδώ όλο… χαρές, λουλούδια και χαμόγελα. Διότι τέτοια συναισθήματα ασφαλώς και δεν έχει, άρα θα το έκανε για να μας περιπαίξει. Το γεγονός ότι κρατήθηκε σε σχεδόν προσβλητικό αυστηρό ύφος δείχνει (για όσους έχουν αποκωδικοποιήσει κάπως τη λογική των συντηρητικών Γερμανών) ότι θα δώσουν στην Ελλάδα κι άλλα περιθώρια αν τα «τιμημένα» τα νούμερα τους επιτρέψουν να δικαιολογηθούν στους ψηφοφόρους τους. Θα 'ναι... νέα δόση. Μπορεί, αλλά στο πρώτο «κιχ» μάς την έχουν στημένη. Πρώτος θα προσυπογράψω ότι τα νούμερα από μόνα τους δεν λένε τίποτα, ότι οι αξιωματούχοι περί άλλα τυρβάζουν, ενώ στην αληθινή οικονομία ακόμη πιο πολλοί αναστενάζουν, και ότι μόνο αν περάσουν αεροπλάνα και μας ρίξουν λεφτά, τύπου Σχέδιο Μάρσαλ (μην το αποκλείετε κι αυτό), θα σπάσουμε το σπιράλ της τραγωδίας ύφεση - φτώχεια - ανεργία. Μέχρι τότε, όμως, χρειαζόμαστε ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΑ άλλη μια ΑΝΑΣΑ ΑΠΟ ΕΞΩ, υπό τον όρο φυσικά ότι θα την αξιοποιήσουμε μέσα. Αρα, αυτή ειδικά τη χρονιά, θα είναι για μας, προσωρινά έστω, σωτηρία να πιαστούμε και από ΗΠΑ και από Γερμανία. Να κρατηθούμε για να μη βουλιάξουμε μόλις φύγουν οι τουρίστες. Ομως κι εδώ επιστρέφουμε στο λάθος βίντεο-θείο δώρο: ό,τι πετυχαίνουν ο Σαμαράς και όλοι οι άλλοι, από Στουρνάρα έως κάποιον άγνωστο στους πολλούς που δίνει κάθε μέρα μάχες «αντάρτικου» με τους κοινοτικούς βασανιστές μας, δεν μπορούν να το σβήνουν και να το εκμηδενίζουν οι χειριστές της καθημερινότητάς μας. Παράδειγμα: τακτοποιούν τα αυθαίρετα με 102 δόσεις. Γιατί όχι και όσοι χρωστούν Ο,ΤΙ χρωστούν στην Εφορία με μια ρύθμιση-ΣΚΟΥΠΑ, που θα περιλαμβάνει και αληθινή αμνηστία όπως η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων; Θέλει τόλμη και φαντασία. Οχι μόνο απειλές και διωγμούς. Αυτή τη μάχη η κυβέρνηση την έχει χάσει και αν δεν φροντίσει να ξαναπάρει το πάνω χέρι, όλοι οι κόποι και οι θυσίες που κάνει θα πάνε χαμένα.