Θέμος Αναστασιάδης

Αν κάτι με συγκινεί στον πρωτ-«αγωνιστή» της απεργίας του Μετρό, τον διορισμένο επί ΠΑΣΟΚ γραφικό κ. Σταματόπουλο, είναι η δήλωσή του ότι θα δώσει και τη ζωή του για να μην περάσει η «επιστράτευση». Και είναι όντως συγκλονιστικό, γιατί μέχρι σήμερα μέσα στις χιλιάδες αυτοκτονίες που μετρά η Ελλάδα του Μνημονίου, δεν έχουμε ούτε μία περίπτωση δημοσίου υπαλλήλου που να έβαλε τέλος με αυτόν τον αποτρόπαιο τρόπο στη ζωή του. Μπορεί να το έκανε κάποιος που δεν προσλήφθηκε στο Δημόσιο ή άλλος για οιονδήποτε άσχετο λόγο, όμως δημόσιος υπάλληλος αυτόχειρας δεν έχει υπάρξει. Αυτό, νομίζω, εξαίρει το ήθος τους και την ακεραιότητά τους, σε αντίθεση με τους ανεύθυνους του ιδιωτικού τομέα, τους δήθεν χρεοκοπημένους και τους τάχα μου άνεργους που επιλέγουν τον άλλο κόσμο αντί να κάτσουν να κάνουν το καθήκον τους: να πουλήσουν τα σπίτια τους και ό,τι τους έχει απομείνει, να βάλουν τα παιδιά τους ενέχυρο ή να τα στείλουν μετανάστες προκειμένου να έχουμε λεφτά για να πληρώνουμε τους αξιότιμους μονίμους υπαλλήλους των ΔΕΚΟ. Πρόκειται για απίστευτη ανευθυνότητα που πρέπει να τιμωρηθεί. Ισως οι Γερμανοί ειδικοί που έχει στείλει εδώ η Μέρκελκαι έχουν σχετική τεχνογνωσία μπορούν να μας δώσουν οδηγίες εμπορικής εκμετάλλευσης της σορού κάθε αυτόχειρα ώστε τα έσοδα από τα υπολείμματά τους να αξιοποιηθούν υπέρ των κρατικοδίαιτων «Σταματόπουλων»! Αστεία; Οχι και τόσο! Αυτό ήδη γίνεται! Στοιβάζονται οι πολίτες, ζωντανοί ή νεκροί, χάριν των συντεχνιών που γίνονται τελευταία, και ουδείς ενδιαφέρεται. Χίλιοι άνθρωποι απολύονται κάθε «εργάσιμη» ημέρα, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, και όλα δείχνουν ότι το νούμερο αυτό μέσα στο 2013 δεν πρόκειται να περιοριστεί. Σε αυτούς τι να απαντήσουν οι κάθε λογής εργατοπατέρες του Δημοσίου που παριστάνουν τους αριστερούς; «Καλά, εσύ απολύθηκες νωρίς, άρα δεν θα ταλαιπωρηθείς για να πας στη δουλειά σου»; Πώς φτάσαμε κι αυτό το αρρωστημένο μόρφωμα των βολεμένων συνδικαλιστών και διορισμένων με πολιτικό τσατσιλίκι κηφήνων των ΔΕΚΟ αποτελεί ΑΚΟΜΑ τον γόρδιο δεσμό που κανείς δεν τολμά να αγγίξει, είτε είμαστε είτε όχι σε κρίση; Διότι και την εποχή που έδεναν τα Καγιέν με γραβάτες Hermes και πάλι τότε κάποια ΔΕΚΟ βρισκόταν να κάνει τον βίο του κόσμου αβίωτο. Αλλοτε στη ΔΕΗ, άλλοτε στα λεωφορεία, κι όπου αλλού μπορούσαν να ΕΚΒΙΑΣΟΥΝ το κοινωνικό σύνολο. Διαχρονικά δηλαδή, είτε στα πάνω μας είτε στα τόσο κάτω μας, ως οικονομία είχαμε και τον κρατικοδίαιτο «νταβατζή» να μας βγάζει την ψυχή, αξιοποιώντας τις δυνατότητες που του δίνει το κράτος ΝΑ ΕΚΒΙΑΖΕΙ. Το ίδιο ακριβώς έκαναν και όταν αυξάνονταν οι μισθοί τους (αλλά ήθελαν κι άλλα), το ίδιο κάνουν και τώρα που μειώνονται (αλλά όχι όσο των άλλων): ΜΙΑ ΖΩΗ ΕΚΒΙΑΣΤΕΣ. Και πώς μπόρεσαν να επιμένουν σ’ αυτή την άθλια τακτική, ξεφτιλίζοντας και την ίδια τη Βουλή ακόμη και σήμερα που ο απολυμένος συμπολίτης τους «αυτοκτονεί»; Γιατί τα κόμματα τους έδωσαν από την αρχή ΟΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ότι δεν θα απολυθεί κανείς από το Δημόσιο… ό,τι κι αν γίνει! Ακόμα συζητάμε πότε θα αρχίσουν να διώχνουν τους επίορκους εφοριακούς και τους παιδεραστές δασκάλους. Ε, μην απορούμε, λοιπόν, που δίνουν τις τελευταίες μάχες οπισθοφυλακής οι «Σταματόπουλοι». Οι πολιτικοί τούς έδωσαν αυτό το δικαίωμα.

Ηταν λοιπόν εξαρχής και θεμελιακά ΛΑΘΟΣ επιλογή, που μπορεί να αποβεί μοιραία για όλους τελικά. Γιατί η συνειδητή επιλογή να μην πειράξουν τίποτα στο απέραντο Ελληνικό Δημόσιο αποβαίνει μαθηματικά και εις βάρος των ίδιων των δημοσίων υπαλλήλων. Τους κρατάνε μεν, αλλά με ψίχουλα, γιατί τα υποζύγια, οι φορολογούμενοι δηλαδή, δεν φέρνουν οι δόλιοι, όσο κι αν τους μαστιγώνουν, τους φυλακίζουν, τους καταστρέφουν, κι άλλα έσοδα. Οχι ότι «κωλώνουν» οι φορομπήχτες. Ακόμη και στον άνεργο, ακόμη και στον άστεγο ανακαλύπτουν τεκμαρτό εισόδημα. Στο τέλος θα τα παίρνουν αναδρομικά κι από τους συγγενείς κάθε εκλιπόντος γιατί… ο μπαγάσας… δραπέτευσε από φορολογητέα ύλη! Κι αν αυτοκτόνησε μάλιστα, ε, είναι προφανής ο ΔΟΛΟΣ του! Να δημευθεί η όποια κληρονομιά των απογόνων του, να δούμε αν θα ξανασκοτωθεί κανείς από μόνος του «και καλά»! Α, και οι άνεργοι να απειλούνται με πρόστιμο αν δεν βρουν σύντομα δουλειά, για να έχουν να πληρώσουν φόρο και να μη χάσει το επίδομα έγκυρης προσέλευσης ο ελεγκτής εισιτηρίων στο Μετρό.

Οι γόρδιοι δεσμοί είναι για να κόβονται. Στην περίπτωση του Μετρό, αν δεν λειτουργούσε η επιστράτευση, θα καταλήγαμε ΝΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ η κυβέρνηση και να στείλει όλους τους διορισμένους μονίμως σπίτια τους. Να διαλυθεί η εταιρεία, νομικά, να συσταθεί μια νέα, και σ’ ένα εξάμηνο να ξαναλειτουργήσει με κανονικούς επαγγελματίες, με μετατάξεις από τον ΟΣΕ, με προσλήψεις θυμάτων του ιδιωτικού τομέα που γνωρίζουν τι εστί δουλειά κ.λπ. κ.λπ. Και… ΣΙΓΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, εδώ που τα λέμε. Μήπως το είχαμε και παλαιότερα; Ας το έκλειναν λοιπόν κι ας το ξανάνοιγαν όποτε έπρεπε. Τι είχαμε, τι χάσαμε! Ετσι θα πέρναγε το μήνυμα, αλλά… και κάτι ακόμα: θα εμποδίζονταν και τα «λαμόγια» που τολμούν και πέφτουν στις ράγες του και αυτοκτονούν για να μην πληρώνουν φόρους, οι παλιάνθρωποι, Θεός σχωρέσ’ τους.