Θέμος Αναστασιάδης

Καμία παρεξήγηση. Ολοι έχουν τους λόγους τους, αρκεί να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους από τώρα για ένα και μόνο ζήτημα: θέλουν να σωθεί η Ελλάδα με τους όποιους όρους καταφέρει να συμφωνήσει τελικά με την Ευρωπαϊκή Ενωση, τώρα που γυρίζει και ο τροχός διεθνώς, ή προτιμούν να πέσουμε ηρωικά και πένθιμα στη χρεοκοπία και τη συμφορά; Αυτές τις τελευταίες ώρες μιας τόσο μεγάλης προσπάθειας, όπου στο κάτω-κάτω της γραφής καταφέραμε να ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΛΙΜΑ ΥΠΕΡ ΜΑΣ, δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια για λιποψυχίες. Ούτε όμως και για θέματα συνειδησιακού περιεχομένου, εκτός κι αν κάποιος προτιμά να καταστραφεί εδώ και σήμερα το σύμπαν μας για να έχει αυτός ήσυχη τη συνείδησή του! Κι εδώ δεν μιλάμε καθόλου για τον κ. Φώτη Κουβέλη, ο οποίος, ομολογουμένως, δίνει μια ηρωική μάχη ενάντια στην εξ αριστερών ροζ τρομοκρατία, υπερβάλλοντας εαυτόν με βαρύ προσωπικό κόστος. Αντί να ρωτούν, λοιπόν, τα δύο μεγάλα κόμματα τι κάνει η δόλια η ΔΗΜ.ΑΡ. για να σωθούμε, ας κοιτάξουν τους δικούς τους βουλευτές ή και κάποιους υπουργούς τους που τρέχουν να κρυφτούν πίσω από τη σκιά τους! Διάφοροι απίθανοι πολιτευτάκηδες που διορίζουν μια ζωή ημετέρους σωρηδόν, κάτι παλαιο­πασόκοι και «γαλάζιες» κρατικίστικες καραβάνες του κερατά που πουλάνε τζάμπα ευαισθησία. Σιγά το κατόρθωμα!

Καλά είπε ο Σαμαράς ότι θα προχωρήσει ακόμη και μόνος του στη Βουλή, και όποιος τολμά να εκτεθεί δημόσια στην ψηφοφορία, στερώντας τη δόση επιβίωσης από την Ελλάδα, μπας και ξαναεκλεγεί επί πτωμάτων! Και μάλλον λάθος έκαναν όλοι όσοι είπαν ότι απευθυνόταν σε Βενιζέλο και κυβερνώσα Αριστερά. Στην ουσία αναφερόταν στα εντός, εκτός και επί τα αυτά, συν όλα τα άλλα φυσικά. Κάποια στιγμή τελειώνουν τα χρονικά όρια και για διαπραγματεύσεις και για ελιγμούς και τότε είναι η ώρα του ηγέτη να πάρει πάνω του το βάρος και να προχωρήσει μπροστά. Ο Σαμαράς θα το κάνει με ό,τι συνέπειες κι αν έχει αυτό και το πιθανότερο είναι ότι θα συμπορευτούν τελικά μαζί του και οι άλλοι δύο εταίροι της συγκυβέρνησης. Οχι μόνο γιατί αν τώρα γίνει κάνα «κραχ» και έχουμε εκλογές, χρεοκοπίες και τα σχετικά θα είναι οι πρώτοι που θα αφανιστούν από το πολιτικό σκηνικό, αλλά πρωτίστως επειδή, παρά τις ιδιαιτερότητες και τα εσωτερικά τους θέματα, τόσο ο Βενιζέλος όσο και ο κ. Κουβέλης αναμένεται να δείξουν υψηλό αίσθημα ευθύνης. Γι’ αυτό και έχουν κερδίσει τον σεβασμό όλων, ανεξαρτήτως πού θα καταλήξει όλο αυτό το αλισβερίσι. Και στην τελική, ό,τι κι αν λένε οι ρεαλιστές για την παραδοσιακή Ευρωαριστερά της ΔΗΜ.ΑΡ., τα λεγόμενα «Εργασιακά» είναι καλώς ή κακώς γι’ αυτούς θέμα αρχής! Κάτι σαν να ζητούσε η τρόικα από τον Σαμαρά να αναγνωρίσει τα Σκόπια σαν «Μακεδονία» προκειμένου να πάρει τη δόση! Καλύτερα να τον είχαν σκοτώσει. Αρα, υπάρχουν έξυπνοι τρόποι για να ξεπεραστεί το πρόβλημα ΔΗΜ.ΑΡ. - «Εργασιακά» και όσο νωρίτερα τους βρουν τόσο το καλύτερο. Μαζί ξεκίνησαν, μαζί να συνεχίσουν!

Ας μην ξεχνάμε ότι ΑΠΑΝΤΕΣ έχουν αλλάξει τις θέσεις τους δύο και τρεις φορές μέσα σε έναν χρόνο και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό, αφού ζούμε το ελληνικό SKYFALL: μας ήρθε ο ουρανός στο κεφάλι και δεν διαθέτουμε δα και κανέναν Τζέιμς Μποντ για να μας ξελασπώσει. Στο τελευταίο τρίμηνο η Ευρώπη και το ΔΝΤ έκαναν κι αυτοί τις «κωλοτούμπες» τους (για τους δικούς τους λόγους φυσικά) και ξαφνικά μας προσφέρουν και επιμηκύνσεις και νέα «κουρέματα», ασχέτως εάν χρόνια τώρα τα ξόρκιζαν ως «σύνεργα του διαβόλου». Αλλά μήπως δεν έχει αλλάξει θέσεις ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια σειρά θεμάτων, όποτε χρειάστηκε να το κάνει αυτό, ακόμη… και εντός ημέρας: και με το ευρώ, το φετίχ, την Αργεντινή και με ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς; Οι μόνοι που έχουν μείνει ακλόνητοι στα «πιστεύω» τους είναι το ΚΚΕ και… οι Χρυσαυγίτες, χωρίς -προς Θεού- να κάνουμε κανέναν παραλληλισμό και καμία διασύνδεση μεταξύ τους. Α, ναι, και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες. Κατά τα άλλα, άπαξ και η Γη στριφογυρίζει, κρατιέσαι απ’ όπου μπορείς.

Αφού ζούμε, λοιπόν, το απόλυτο GREEK SKYFALL, με τον ουρανό να μας έχει έρθει κατακέφαλα, κι αφού δεν είμαστε ο Ντάνιελ Κρεγκ της Ευρώπης, αλλά μάλλον ένας παλαβωμένος πράκτωρ Θανάσης Βέγγος, ας αφήσουμε στην άκρη τα μεγάλα λόγια, όλοι μας. Τα «πιστεύω», οι «ιδέες» και οι «κόκκινες γραμμές» μπορούν να περιμένουν για λίγο, όταν μέχρι και ο ίδιος ο Σόιμπλε έφτασε στο σημείο να ζητάει μια «νέα βοήθεια για την Ελλάδα, αν είναι αναγκαίο» και ο Κάμερον να λέει ότι η χώρα μας υποφέρει από τη λαθρομετανάστευση. Κι εμείς τι απαντούμε; Α μπα, να μη σας φορτωθούμε κι άλλο; Δεν τίθεται θέμα πισωγυρίσματος. Αρα, αφού δεν υπάρχει πίσω, ούτε πλάι, το μόνο που μας απομένει είναι να πάμε μόνο μπροστά! Καλύτερα να περάσουμε διά πυρός και σιδήρου παρά μια ζωή στα κάρβουνα.