Θέμος Αναστασιάδης

Ορισμένα πράγματα μιλούν από μόνα τους. Εναν μήνα πριν, η Ευρώπη αγωνιούσε μήπως πάμε για διάλυση του ευρώ. Την ίδια ώρα στην Ελλάδα τα τρία κόμματα συζητούσαν για τα «ισοδύναμα μέτρα». Πριν από 15 ημέρες στην Ευρώπη άρχισε μια γενικότερη μεταστροφή ως προς την ακολουθούμενη σκληρή «γερμανική» συνταγή λιτότητας. Την ίδια ώρα στην Ελλάδα τα τρία κόμματα συζητούσαν για τα «ισοδύναμα μέτρα». Προχθές η Ευρώπη έκανε ένα ΜΕΓΑΛΟ ΒΗΜΑ μπροστά, προωθώντας για πρώτη φορά, μέσω των δηλώσεων και των αποφάσεων Ντράγκι, την ουσιαστική οικονομική-πολιτική της ένωση, και όλη η ανθρωπότητα έβγαλε ένα «ουφ!» ανακούφισης. Την ίδια ώρα στην Ελλάδα τα τρία κόμματα συζητούσαν… ουπς! Α, εδώ έχουμε μια φοβερή μεταστροφή: συζητούσαν για το πότε θα συζητήσουν για το αν θα συμφωνήσουν για τα ισοδύναμα μέτρα. Πριν ή μετά την Τρόικα; Είθε σήμερα να δοθεί η λύση. Συμπέρασμα; Το ευρω-τρένο σφύριξε τρεις φορές, ξεκίνησε, κι εμείς ακόμη είμαστε στην αποβάθρα και τσακωνόμαστε. Αν συνεχίσουμε έτσι, το τρένο θα προχωρά, οι Γερμανο-Ολλανδοί θα είναι, έστω, στην πρώτη θέση, οι Γάλλοι στη β' αλλά με χαβιάρι, οι Ιταλο-Ισπανοί στριμωγμένοι στην οικονομική, κι εμείς, αν είμαστε τυχεροί, θα κρεμόμαστε από τη σκεπή όπως έκαναν παλιά οι Ινδοί. Αν το έχουμε προλάβει βέβαια το όχημα και δεν προλάβει αυτό να πατήσει τους μάγκες!

Εστω και αργά, λοιπόν, η Ευρώπη αντέδρασε. Εμείς; Τρωγόμαστε με τα ρούχα μας! Αυτό πρέπει να τελειώσει… ΧΘΕΣ! Το αν θα μάθει πρώτα τα μέτρα ο Κουβέλης, μετά ο Στουρνάρας, πριν από αυτούς ο Βενιζέλος και στο τέλος -μην του το πείτε καθαρά- ο Σαμαράς Δεν ενδιαφέρει καθόλου το ποιος άρχισε τη φασαρία πρώτος και ποιος έκανε τη ζαβολιά. Στο κάτω-κάτω τωρα που γυρίζει ο τροχός και βλέπει κι η Ελλάδα λίγο φωσ θυμήθηκαν τα κόμματα τις διαφωνίες τους, ενώ όσο ήμασταν στο «σήμερα ζούμε-αύριο πεθαίνουμε» συμφωνούσαν; Τι ψυχανωμαλία είναι αυτή; ζηλιεσ κάνουμε και ναζάκια επειδή μας πάνε λίγο «δεξιά» τα πράγματα; Να μπουν όλοι στην κυβέρνηση και να μην κρυβόμαστε. Διότι αν παρεξηγιέται το Μαξίμου επειδή το ΠΑΣΟΚ ζητά να ενημερωθεί κι εκείνο κάνει κόντρα-προτάσεις «ισοδύναμων» στο 101', τι να πει και ο Βαν Ρομπάι που τον κατήγγειλε σε παγκόσμια αποκλειστικότητα ο Α. Τσίπρας; 

Τον τελευταίο καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ δουλεύει συστηματικά για την κυβέρνηση, αποδεικνύοντας σε κάθε ευκαιρία ότι, ακόμη κι αν η «Τρόικα Εσωτερικού», όπως την αποκαλεί, μας οδηγεί σε χρεοκοπία, η «νέα Αριστερά» θα μας κάνει τόσο καλό όσο το λάδι όταν πέφτει στη φωτιά. Είναι απίθανος πολιτικός ερασιτεχνισμός να εγκαλείς δημοσίως πότε τον Ρομπάι και πότε τον Γιούνκερ ότι δεν σε δέχονται για συνομιλητή και να μη συνειδητοποιείς ότι με αυτόν τον τρόπο απλώς απαξιώνεσαι και σε όσους σε συμπαθούν. Αν ο Τσίπρας όντως ήθελε να συνομιλεί με τα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων και τους ηγέτες της Δύσης, δεν θα συμμαχούσε με τους απανταχού πολιτικούς τους αντιπάλους (όπως έκανε στη Γαλλία κατά του Ολάντ), ούτε θα διακήρυττε ότι δεν καταδέχεται να συναντηθεί με την Τρόικα. Οι σχέσεις σε τόσο υψηλό επίπεδο ΧΤΙΖΟΝΤΑΙ, δεν εκβιάζονται. Οσο πιο γρήγορα καταλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι στα μάτια των ξένων δεν δείχνει ευρωπαϊκό αριστερό, έστω, κόμμα, αλλά παρέα αναρχορομαντικών αντιευρωπαϊστών, τόσο καλύτερα για τον ίδιο. Στο κάτω-κάτω, ΑΝ ΟΝΤΩΣ πιστεύει ότι όλοι αυτοί οι μηχανισμοί δουλεύουν εκ του πονηρού για την καταστροφή μας, γιατί να χάνει την ώρα του μαζί τους; Απ’ την άλλη, άπαξ και έχει «μυριστεί» ότι δεν τον θέλουν για συνομιλητή, γιατί χτυπά συνεχώς την πόρτα τους σαν «φτωχός συγγενής»; Καλύτερα μόνος και αξιοπρεπής. Αφού το είπε έτσι κι αλλιώς, ότι θα ήθελε να είχε γίνει της Αργεντινής. (Αλίμονο… καταλαβαίνουν τι λέει; Ξέρουν για πόσα χρόνια ΠΕΙΝΑΓΕ ο κόσμος εκεί; «Μακάρι Αργεντινή»; Μακάριοι οι νεο-αρι­στεροί τω πνεύματι.)

Ναι, ξέρω, σ’ αυτόν τον τόπο όλοι έχουν δίκιο και οι απέναντί τους μονίμως άδικο. Μόνο που η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε κάνα Διεθνές Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για να αποφανθούν τίποτα σοφοί για το αν αδικήθηκε ή όχι. Είναι μέσα στον λάκκο των λεόντων και παλεύει να διασωθεί από τα θηρία που είναι δε-δο-μέ-νο ότι θέλουν να τη «φάνε ζωντανή». Κι όμως, αντί να κοιτάξουμε πώς θα σωθούμε ΟΛΟΙ μαζί, σαν γνήσιοι κλασικοί Ελληνες καιγόμαστε για την κατσίκα του γείτονα. Τσακισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι κατά κατεστραμμένων ιδιωτικών και τούμπαλιν. Ε, λοιπόν, ΕΧΩ ΝΕΑ για όλους όσοι δικαίως φωνάζουν, απεργούν, διαμαρτύρονται και παραλύουν το όποιο κράτος έχει απομείνει. Η ΚΑΤΣΙΚΑ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ ΨΟΦΗΣΕ ΚΑΙ ΒΡΟΜΙΣΕ ΚΙΟΛΑΣ! Οχι γάλα, αλλά ούτε αίμα βγάζει πια, ακόμη κι αν επιστρατευτεί η «επιστήμων» υφυπουργός Υγείας κυρία Σκοπούλη να βρει με τον σύζυγό της καθηγητή κάνα μαγικό φάρμακο της ROCHE για να βαλσαμωθεί. Ακούστε τα νέα, χωριανοί, η κατσίκα του γείτονα ψόφησε! Ολοι κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να ψοφήσει η κάθε κατσίκα του κάθε διπλανού. Και τώρα; Με τι θα ασχοληθούμε; Πόσο μάλλον όταν πρέπει να την αναστήσουμε! Τι θα πούμε; 

Κατσίκα, δεύρο έξω; Ή θα σοβαρευτούμε μια που το τρένο φεύγει;...