Θανάσης Τσεκούρας

Θέλεις να φύγει ο Τσίπρας; Ψηφίζεις Μητσοτάκη. Δεν θέλεις; Ψηφίζεις Τσίπρα και παίρνεις έναν Πολάκη δώρο.

Για να μην πέφτουμε συνεχώς από τα σύννεφα, πάνω - κάτω με βίαια διλήμματα εξελίχθηκαν όλες οι εκλογικές αναμετρήσεις μετά τη Μεταπολίτευση.

Απλώς κάποιοι αισιόδοξοι περίμεναν ότι μετά από 9 χρόνια διάλυσης της ελληνικής κοινωνίας και αφού βιώσαμε και το τελευταίο επεισόδιο της Μεταπολίτευσης, τη διακυβέρνηση από την Αριστερά, κάτι θα είχε αλλάξει. Ματαίως…

Πάμε λοιπόν στα στρατόπεδα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ηγεσία του δείχνουν να μη διαθέτουν δεξαμενές, ιδεολογικές και πολιτικές, για τη μετεξέλιξη σε ένα κανονικό κόμμα της ριζοσπαστικής σοσιαλδημοκρατίας. Ο Λαμπράκης, οι «Γκοτζαμάνηδες», η καταγγελία της φασιστικής Ακροδεξιάς που «κρύβεται» μέσα στη Ν.Δ. και άλλα παρεμφερή μπουρδολογήματα είναι κατάλληλα μόνο για μάχες οπισθοφυλακής. Μάχες με βεβαιότητα χαμένες, σε διαχωριστικές γραμμές βγαλμένες από τις b-movies της δεκαετίας του ’80. Ισως το εγχείρημα να επανέλθει στην επικαιρότητα μετά την εκλογική ήττα. Μέχρι τότε, «σκοτάδι και φως»…

Δυστυχώς και η ηγεσία της Ν.Δ. φαίνεται ότι δεν διδάχτηκε τίποτα από τα πρόσφατα παθήματα των κομμάτων που άγγιζαν την «πόρτα» της εξουσίας στα χρόνια της κρίσης. Ολα για τις ψήφους και απόλυτη αδιαφορία για την επόμενη μέρα της διακυβέρνησης.

Οι αναπηρίες είναι ορατές διά γυμνού οφθαλμού. Πρόσωπα φθαρμένα από το παρελθόν. Ενα κόμμα του πολιτικού πρωτογονισμού, εν αναμονή μόνο για νέο γιουρούσι στο κράτος. Πολιτικές θέσεις που διολισθαίνουν αμέριμνα προς τη «βαθιά Δεξιά». Το φιλελεύθερο - μεταρρυθμιστικό πρόσωπο, καλά κρυμμένο για να μην ενοχληθεί η εκλογική πελατεία.

Θα διορθωθούν αυτές οι πολιτικές αναπηρίες την επόμενη μέρα της εκλογικής νίκης; Αν κάποιος το πιστεύει, ας παίξει και ένα στοίχημα ότι ο Παναθηναϊκός σε ένα-δυο χρόνια θα πάρει το Champions League. Πού ξέρεις, όλα γίνονται στη ζωή…

Δεν χρειάζεται κανείς να είναι συγγενής της Πυθίας για να προβλέψει με ακρίβεια ότι η χώρα κινδυνεύει να ξαναβρεθεί στο χείλος του γκρεμού. Μια απλή «λίστα κινδύνων» είναι αρκετή.

Η οικονομία παραμένει βυθισμένη στη στασιμοχρεοκοπία, παρά τα κυβερνητικά παραμύθια για την ψευτο-έξοδο από τα μνημόνια. Οι τράπεζες θα χρειαστούν σύντονα νέα κεφαλαιακή ενίσχυση. Για τους διεθνείς επενδυτές είμαστε ακόμη έξω από τα ραντάρ. Τα φαινόμενα φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού διευρύνονται.

Η «μεγάλη εικόνα» είναι επίσης σχεδόν μαύρη. Η Ευρώπη σαρώνεται από τις φυγόκεντρες δυνάμεις και η παγκόσμια οικονομία ετοιμάζεται για τον «κύκλο της αποθέρμανσης». Η επόμενη κρίση έχει ήδη προαναγγελθεί.
Αλλά εδώ ποιος νοιάζεται; Μήπως έχουμε κανένα νέο από την επόμενη δημοσκόπηση;