Τάσος Καραμήτσος

Ενας εργαζόμενος σήμερα στον ιδιωτικό τομέα, με μισθό περί τα 1.500 ευρώ καθαρά στην τσέπη του τον μήνα -εφόσον πάνω απ’ όλα μπορεί και τον πληρώνει η εταιρεία όπου εργάζεται σχετικά στην ώρα του-, λογικά θα πρέπει να θεωρείται ευχαριστημένος. Κατά βάση αυτός είναι ο μέσος εργαζόμενος, ηλικίας γύρω στα 30 με 40, στο ξεκίνημα της δικής του οικογένειας και φυσικά στην πιο παραγωγική περίοδο της ζωής του για τις περισσότερες δουλειές.

Μία επιχείρηση σήμερα στην Ελλάδα για να μπορέσει να προσφέρει στον εργαζόμενό της, τον οποίο θέλει και ευχαριστημένο και γεμάτο κίνητρα για να συμβάλλει στην ανάπτυξη της δουλειάς, θα πρέπει να δίνει σε κρατήσεις, ασφαλιστικές εισφορές κ.λπ. περί τις 3.087 ευρώ τον μήνα (μαζί με τα δώρα). Ο δε εργαζόμενος, με τη νέα φορολογία θα εισπράττει γύρω στα 1.000 ευρώ τον μήνα. Το απλό αυτό παράδειγμα απεικονίζει το στρεβλό μοντέλο της παραγωγής που επικρατεί στη χώρα μας, το οποίο δεν οδηγεί πουθενά.

Προσέξτε, η εταιρεία πληρώνει για έναν εργαζόμενο 3.087 ευρώ τον μήνα και ο εργαζόμενος, μετά τη νέα φορολογία του 29% (και κάτι επιβαρύνσεις τύπου εισφορά αλληλεγγύης που τον επιφορτίζει περί τα 500 ευρώ ετησίως), θα παίρνει το πολύ ένα χιλιάρικο στην τσέπη. Ζει ένας νέος άνθρωπος με οικογένεια με 1.000 ευρώ; Δύσκολα θα πείτε, πάντως δεν μπορεί και να πετάει από τη χαρά του και να τα δίνει όλα για την παραγωγικότητά του στην εταιρεία παίρνοντας ένα χιλιάρικο. Μπορεί μία επιχείρηση στην Ελλάδα σήμερα να δίνει σε κρατήσεις και λοιπά για έναν εργαζόμενο 3.000 ευρώ τον μήνα; Οχι θα πουν όλοι όσοι έχουν επιχειρήσεις, με τις τεράστιες υποχρεώσεις, την τρομερή πτώση της κατανάλωσης τα τελευταία έξι χρόνια και την απίστευτη φορολόγηση να είναι στο φόρτε τους. Εδώ πάνω από ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι δουλεύουν απλήρωτοι ή πληρώνονται έναντι όποτε μπορούν οι εργοδότες τους και θα μιλάμε γι’ αυτά; Για διαβάστε λοιπόν και σήμερα το ρεπορτάζ του «ΘΕΜΑτος» για τις συμβάσεις του Ελληνικού Δημοσίου σε νοσοκομεία και αλλού, με μισθό 360 ευρώ τον μήνα για πεντάωρη εργασία... Αυτός δεν είναι μισθός εξαθλίωσης;

Αρα, λοιπόν, κανείς, με όλα όσα επιτάσσει η τρόικα και εκτελεί σήμερα η κυβέρνηση, δεν πρόκειται να είναι όχι ευχαριστημένος, αλλά ούτε καν κινούμενος στα όρια της αξιοπρεπούς διαβίωσης στην Ελλάδα, με το γνωστό τραγικό αποτέλεσμα για όλους.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι έτσι όπως πάει το μοντέλο δεν βγαίνει.