Τάσος Καραμήτσος

Δεν γίνεται… να διαλύεται το σύμπαν γύρω μας, να καλπάζουν η ανεργία, τα χρέη, οι φόροι και να προηγείται η αξιωματική αντιπολίτευση με μία-δύο ποσοστιαίες μονάδες (και αν) από την κυβέρνηση που λογικά θα έπρεπε να είχε εξαφανιστεί από τον χάρτη με τα μέτρα που παίρνει.

Ο Τσίπρας προσπαθεί να εμφανίσει μια εναλλακτική λύση για την οικονομία και επομένως και την κοινωνία, αλλά προφανώς είναι δύσκολο. Τελευταίως ξαναφλερτάρει με την παλαιότερη άποψή του ότι το ευρώ δεν είναι φετίχ, υποβοηθούμενος από ευρωσκεπτικιστές -κυρίως Αμερικανούς- οικονομολόγους. Ουδέν μεμπτόν, κατά τη γνώμη μου, ας βγει να πει ξεκάθαρα ότι το ευρώ αμφισβητείται πλέον ανοιχτά από πολλές και άκρως σημαντικές πλευρές διεθνώς, εμείς γιατί να μην το ξανασκεφτούμε.

Αν όμως ο ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύεται μια φορά να βρει τρόπο να πει την αλήθεια στον κόσμο και να συγκροτήσει μια αξιόπιστη πρόταση, ο πολιτικός χώρος που καταλάμβανε το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε απόλυτη σύγχυση. Το θέμα δυστυχώς δεν είναι καθόλου απλό γιατί οι Ελληνες δείχνουν να σιχαίνονται οποιαδήποτε φάτσα του παρελθόντος θυμίζει ΠΑΣΟΚ. Δίκαια ή άδικα (κατά τη γνώμη μου, απολύτως άδικα) οι πολίτες μπορεί να ταυτίζουν τον Σημίτη με τον Ακη, ας πούμε, επειδή ήταν ο δεύτερος υπουργός του πρώτου. Δεν ξέρω αν από αυτή την άγρια ισοπέδωση υπάρχει έστω κι ένας πολιτικός του χώρου αυτού που γλιτώνει το ανάθεμα του κόσμου, αν πρόκειται βεβαίως να τον εγκρίνει για αρχηγό του κόμματος και όχι για απλό υπουργό. Και φυσικά σε καιρό τόσο μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής αναταραχής, η... παρθενογένεση καθίσταται ακόμα πιο δύσκολη.

Ωστόσο, όσο συντομότερα καταλάβουν εκεί στο ΠΑΣΟΚ (και τα πέριξ) ότι όσοι από αυτούς κυβέρνησαν για καιρό τη χώρα έχουν πια περάσει στο «πράσινο μίλι» του πολιτικού τους βίου, τόσο γρηγορότερα θα βγει και ο χώρος και η χώρα από τη βαθιά κρίση. Καιρός είναι πια να κάνουν τη δουλειά του Πάγκαλου επιτυχημένοι ραδιοφωνικοί σχολιαστές. Λίγο είναι;