Τάσος Καραμήτσος

Οταν σε μια ιδιωτική επιχείρηση, είτε είναι αυτή πολυεθνική είτε ψιλικατζίδικο, πιάσει το αφεντικό τον υπάλληλο να κλέβει, τον διώχνει αμέσως και αν είναι αποδεδειγμένο το αδίκημα, τον πάει συνήθως και στα δικαστήρια, αν όχι, απλώς τον απομακρύνει. Το ίδιο συμβαίνει βεβαίως σε μια ιδιωτική επιχείρηση όταν δεν πατάς το πόδι σου: σε διώχνουν χωρίς αποζημίωση. Στο Δημόσιο η κυβερνητική «παρέα των τριών» κάνει τα πάντα αρκεί να μην απολύσει κανέναν πελατάκο-δημόσιο υπάλληλο ακόμα κι αν έχει αποδειχτεί κλέφτης. Πρέπει, λένε, να τελεσιδικήσει η ποινή για να εκδιωχθεί ο επίορκος δημόσιος υπάλληλος. Και για να τελεσιδικήσει μπορεί να περάσουν και δέκα χρόνια. Εως τότε μπορεί να τον προάγουν κιόλας, όπως έγινε στον ΕΟΤ, σύμφωνα με σημερινό ρεπορτάζ της εφημερίδας, όπου δύο διευθυντικά στελέχη, ενώ βαρύνονται με σκάνδαλα, τα έστειλαν και στο εξωτερικό για να μας διαφημίσουν τη χώρα καλύτερα.

Πώς λοιπόν μετά να μιλήσουν οι υπουργοί στην τρόικα και να απαιτήσουν το σωστό και δίκαιο για τη χώρα, όταν συλλαμβάνονται συνέχεια να εξαπατούν και τους δανειστές τους και τους εαυτούς τους και όλους εμάς που δεν καταλαβαίνουμε γιατί δεν διώχνουν τους κλέφτες ή τους αργόμισθους; Δεν νομίζω να συμφωνούν ούτε οι ίδιοι οι δημόσιοι υπάλληλοι με τη λογική αυτή που στο κάτω-κάτω βλάπτει ακόμα περισσότερο την εικόνα τους στην κοινωνία. Πόσοι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα θα πρέπει άραγε να απολυθούν και να πεινάσουν οι οικογένειές τους για να ταΐσουν το τέρας του Δημοσίου;

Πώς να πατήσει πόδι ο Σαμαράς ή ο Στουρνάρας στην τρόικα όταν δεν έχει γίνει από τον Ιούνιο μια αποκρατικοποίηση της προκοπής (εκτός από ένα μεγάλο οικόπεδο στην Κέρκυρα), για τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση ή για τις δόσεις της Εφορίας; Με ποιον παζαρεύουν τι θα γίνει στον ΟΠΑΠ; Με έναν νταβατζή παλαιάς κοπής που απλώς δεν θέλει να γίνει η δουλειά και κάνα δυο δήθεν «γκράντε» Ελληνες επιχειρηματίες που δίνουν 20-30 εκατ. ευρώ για μια δουλειά που θα πουληθεί 600-700 εκατ. ευρώ; Γιατί δεν πάνε στους ξένους που έχουν τα κεφάλαια να τα διαπραγματευτούν;
Γιατί, για παράδειγμα, δεν δίνουν το λιμάνι του Πειραιά (οριστικά και στο σύνολο των εργασιών του) στους Κινέζους που το θέλουν, αφού πρώτα τους πάρουν κάνα δισ. ευρώ ακόμα; Για να μη στενοχωρηθούν οι Ολλανδοί του κ. Τράα με τα θιγόμενα συμφέροντα των λιμανιών του Ρότερνταμ και της Αμβέρσας;

Πότε επιτέλους θα κάνουν ανασχηματισμό και θα βάλουν υπουργούς που δεν φοβούνται τη σκιά τους, τους δικαστές (εφόσον δεν κλέβουν) και τα ξεδοντιασμένα εκδοτικά-επιχειρηματικά συμφέροντα;