Τάσος Καραμήτσος

Στην Ευρώπη αλλά και στην Αμερική υπάρχουν εξαιρετικά αυστηροί νόμοι για να τηρείται ο ανταγωνισμός. Ετσι άλλωστε κόπηκε και η συγχώνευση της Aegean με την Ολυμπιακή, αφού, εκτός από όλους εμάς που ταξιδεύουμε, μάλλον... πήραν χαμπάρι και στις Βρυξέλλες ότι οι δυο τους έχουν φτιάξει ένα από τα πιο κραυγαλέα καρτέλ που εκτίναξαν τις τιμές των εισιτηρίων.

Ωστόσο και στην Ευρώπη αλλά και στην Αμερική, όπως επίσης και σε πολλές άλλες προηγμένες οικονομικά χώρες, ισχύει ο άγραφος νόμος της ενίσχυσης του επιχειρηματία που επενδύει στη χώρα του. Το κάνουν όλοι συνέχεια αυτό, ακόμα και οι ίδιοι οι πρωθυπουργοί, από τον Ομπάμα έως τη Μέρκελ, όπου και όπως μπορούν, χωρίς να παραβαίνουν (τυπικά) τους νόμους και φυσικά είναι πασίγνωστοι και οι καβγάδες μεταξύ τους. Οι Αμερικανοί αποκάλυψαν τα λαδώματα της Siemens και τη στρίμωξαν λόγω εμπλοκής της στο αμερικανικό χρηματιστήριο, διότι επί μια 30ετία... μυστηριωδώς έπαιρνε τις δουλειές από αυτούς, ειδικά σε χώρες όπως η Ελλάδα.

Από την Ελλάδα της ύφεσης και της κρίσης, λοιπόν, τα τελευταία τρία χρόνια οι ξένοι φεύγουν σωρηδόν, εγκαταλείποντας τις επενδύσεις τους, την ίδια ώρα, όμως, αρκετοί ελληνικοί όμιλοι επανεπενδύουν. Πριν από λίγες ημέρες οι Μαρινόπουλοι έριξαν 350 εκατ. ευρώ στο μετοχικό κεφάλαιο της Carrefour και εξαγόρασαν το μερίδιο των Γάλλων, φτιάχνοντας πλέον μια αμιγώς ελληνική αλυσίδα, ενώ και στις κατασκευές ο όμιλος Μπόμπολα εξαγοράζει το μερίδιο των συνεταίρων του, δείχνοντας έτσι ότι πιστεύει ακόμη και σήμερα σε μια εξόχως δύσκολη πλέον δουλειά. Πέρσι τέτοια εποχή, ο Κοντομηνάς ξαναπήρε πίσω από τους Γερμανούς του RTL το τηλεοπτικό κανάλι ALPHA, ενώ στις αρχές της κρίσης χρέους της χώρας, το φθινόπωρο του 2009, ο όμιλος Βαρδινογιάννη εξαγόρασε τη Shell στην Ελλάδα. Υπάρχουν και άλλα πολλά τέτοια παραδείγματα επενδύσεων, όπως η ξενοδοχειακή επένδυση των 300 και πλέον εκατ. ευρώ της οικογένειας του αείμνηστου καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλου στη Μεσσηνία, καθώς επίσης και πολύ μικρότερες αλλά εξίσου αξιόλογες κινήσεις από Ελληνες επιχειρηματίες.

Αν όλοι, λοιπόν, δεχόμαστε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να επιστρέψει σε κάποιο σοβιετικού τύπου μοντέλο και χρειάζονται οι «κεφαλαιοκράτες» για να ξαναγίνουν επενδύσεις, να δημιουργηθούν δουλειές, θέσεις εργασίας και να ξαναγυρίσουμε στην ανάπτυξη, πρέπει όποιος σήμερα βάζει τα ευρώ του στη χώρα και προσλαμβάνει κόσμο ή διατηρεί εργαζομένους να ανταμείβεται διπλά. Οποιος κι αν είναι αυτός. Από τον βιομήχανο έως τον περιπτερά που παίρνει έναν υπάλληλο να του δουλεύει το μαγαζί και τη νύχτα. Και ας μην αρέσει στον κ. Τόμσεν.