Τάσος Καραμήτσος

Ας υποθέσουμε ότι εμείς οι Ελληνες πολίτες... γινόμασταν για μια στιγμή Γερμανοί, Γάλλοι, Ισπανοί ή οποιοιδήποτε άλλοι πολίτες μιας χώρας-μέλους της ευρωζώνης και παρακολουθούσαμε τους Ελληνες πολιτικούς μόνο τους τρεις τελευταίους μήνες: πρώτον, να δυναμιτίζουν την Ευρωπαϊκή Ενωση αλλά και να ταράζουν την παγκόσμια οικονομία προτείνοντας να γίνει δημοψήφισμα για το... αν θα δεχτούν να δανειοδοτηθούν για δεύτερη φορά σε δύο χρόνια με άλλα περίπου 100 δισ. ευρώ.

Δεύτερον, να φτιάχνουν μέσα στις διακοπές των Χριστουγέννων ένα νομοσχέδιο με αποκλειστικό και μόνο σκοπό να εκδιώξουν δύο εισαγγελείς που ερευνούσαν μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα της χώρας.
 
Και, τρίτον, έναν πρώην πρωθυπουργό -τον ίδιο που αποφάσισε να κάνει δημοψήφισμα για τη δανειακή σύμβαση- να «συμβουλεύει» το μεγαλύτερο πιστωτικό ίδρυμα της χώρας του αν θα πρέπει ή όχι να δώσει ένα δάνειο σε μια επιχείρηση. Και να καυχιέται από πάνω γι’ αυτό!
Αν σε όλα αυτά τα απίθανα γεγονότα των τελευταίων μηνών προσθέσετε και την εικόνα μιας χώρας που όλο και πέφτει έξω σε ό,τι δεσμεύεται απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση, τότε με το χέρι στην καρδιά απαντήστε: θα δίνατε στους Ελληνες εταί­ρους σας μια γιγαντιαία δόση 89 δισ. ευρώ;

Η απάντη­ση λογικά και αβίαστα είναι ότι όχι μόνο δεν θα δίνατε άλλα χρήματα, αλλά θα φροντίζατε να μην τους ξαναδείτε στα μάτια σας. Βέβαια στην πολιτική, ευτυχώς, τα πράγματα είναι πιο σύνθετα και σήμερα είναι κοινώς αποδεκτό ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να εξώσει μεμιάς την Ελλάδα από την ευρωζώνη, γιατί κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε ένα ντόμινο κατάρρευσης στην Ευρώπη και το κοινό νόμισμά της, με στοιχεία παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Αλλά, δυστυχώς, δεν μπορεί κανείς να είναι βέβαιος για το πόσο ακόμα η Ελλάδα θα τη γλιτώνει... από σπόντα.

Στο διαμορφούμενο αυτό σκηνικό του χάους υφίσταται ως πρωθυπουργός ο κ. Παπαδήμος, ο οποίος δεν είναι βέβαιο -από τη συμπεριφορά του- ότι έχει αντιληφθεί τη σταδιακή αλλά σταθερή απαξίωσή του. Φοβούμαι ότι θα ξυπνήσουμε σύντομα ένα πρωί και θα μας έχει τελειώσει κι αυτός. Ή μήπως τελείωσε ήδη;