Τάκης Πουρναράκης

Οι συνηθέστερες ερωτήσεις των φίλων της F1 φέτος, αφορούν στην εξέλιξη της υγείας του Σουμάχερ και στην υστέρηση της Ferrari.

Ο Γερμανός βρίσκεται σπίτι του πλέον και όλοι ευχόμαστε το καλύτερο, την ίδια στιγμή στην αγωνιστική ομάδα της Ferrari επικρατεί καταιγίδα.

Η φετινή απογοητευτική εικόνα του κόκκινου μονοθεσίου (F14T) σε σχέση με τον ανταγωνισμό οδήγησε αρχικά στην άκομψη απομάκρυνση του αγωνιστικού διευθυντή, Στέφανο Ντομενικάλι, στην απόλυση του επικεφαλής του τμήματος κινητήρων Λούκα Μαρμορίνι, τον Αύγουστο και τελικά στην παραίτηση του επί 23 χρόνια προέδρου της εταιρείας, Λούκα ντι Μοντεζέμολο πριν λίγες μέρες. Είναι σαφές πως κάτι πάει τελείως στραβά στο αγωνιστικό τμήμα της Ιταλικής φίρμας τη στιγμή που το τμήμα αυτοκινήτων παραγωγής πετάει. H Ferrari αυτή τη στιγμή πουλά παγκοσμίως τα περισσότερα αυτοκίνητα στην ιστορία της (7000) και πέρυσι ο τζίρος ξεπέρασε τα 2.3δις ευρώ με κέρδος 15.6%. Φέτος αναμένεται νέο ρεκόρ κερδών για την Ιταλική εταιρεία. Την ίδια στιγμή το σήμα της Ferrari είναι το Νο 1 σε απήχηση στον πλανήτη.

Η αποπομπή του εμβληματικού προέδρου της εταιρείας, Λούκα ντι Μοντεζέμολο οφείλεται κυρίως στα σχέδια του Σέρτζιο Μαρκιόνε για το γκρουπ FIAT και όχι στην υστέρηση της F14T. Το πρόβλημα όμως στο αγωνιστικό τμήμα είναι υπαρκτό, βαθύ και δε λύνεται μ’ ευχολόγια, προσλήψεις ή διοικητικά συμβούλια. Ούτε φυσικά περιορίζεται στην υστέρηση της νέας μονάδα ισχύος όπως δήλωσε ο Μαρκιόνε.

Το πρόβλημα στη Ferrari είναι διαρθρωτικό

, το αγωνιστικό τμήμα της εταιρείας ιδρύθηκε από τον αείμνηστο Έντσο Φεράρι το 1947. Ωα αγωνιστική ομάδα συμμετέχει ανελλιπώς από το 1950 έως σήμερα στο πρωτάθλημα της F1. Οι δομές, η διάρθρωση και ο τρόπος λειτουργίας που φτιάχτηκαν τότε εκσυγχρονίστηκαν με το πέρασμα των χρόνων παρέμειναν όμως ίδιες στο βασικό περίγραμμα.

Επικεφαλής της Ferrari F1 από το 1950 έως το 1988 ήταν ο Έντσο Φεράρι και μετά ανέλαβε ο βοηθός του Λούκα ντι Μοντεζέμολο από το 1991 έως σήμερα. Στο Μαρανέλο είχαν να δουν τίτλο από το 1979 και έζησαν μια χρυσή εποχή επί Σουμάχερ από το 1999 έως και το 2006. Μετέπειτα άρχισε η κατρακύλα παρότι με κεκτημένη ταχύτητα πήραν τίτλους και το 2007 – 2008. Τη χρυσή εποχή Τοντ, Μπρον, Μπηρν άλλαξαν πολλά, εκσυγχρονίστηκαν οι εγκαταστάσεις όχι όμως οι δομές, ο τρόπος λειτουργίας και η νοοτροπία των ανθρώπων στο Μαρανέλο. Το “nobudget” των καπνοβιομηχανιών επέτρεπε στους κόκκινους να ξοδεύουν αφειδώς και να καλύπτουν τις αδυναμίες σε μια θάλασσα δολάρια. Τα πράγματα έχουν αλλάξει σήμερα. Οι προϋπολογισμοί είναι οριοθετημένοι (σ.σ: στη Ferrari ξοδεύουν πλέον κάτω από 400 εκ. ευρώ ετησίως, ούτε τα μισά απ’ ότι στο παρελθόν) ενώ ταυτόχρονα νέες ομάδες, Red Bull, Mercedes με νέα προσέγγιση, νέα δομή και νοοτροπία κυριαρχούν.

Ο Μοντεζέμολο πρόσφατα μιλούσε ακόμη για απεριόριστες δοκιμές εξέλιξης στην πίστα, τη στιγμή που το παιχνίδι παίζεται σε προσομοιωτές και υπολογιστές. Στη Ferrari F1 επικρατεί σήμερα μια δομή – νοοτροπία άλλης εποχής που πρέπει ν’ αλλάξει άρδην. Για να γίνει αυτό δεν αρκεί η πρόσληψη κορυφαίων μηχανικών που θα φτιάξουν ανταγωνιστική μονάδα ισχύος. Χρειάζονται ριζικές τομές από κάτω προς τα πάνω. Απαιτείται αλλαγή οργανογράμματος, και ιεραρχίας. Χρειάζεται ένα πιο ευέλικτο, μικρό σχήμα όχι εξαρτημένο από πρόσωπα, απαλλαγμένο από συντεχνίες, φατριές και πολιτικές αποφάσεις. Στη F1 δεν υπάρχουν πλέον «one man show» η δουλειά είναι ομαδική όπως και το αποτέλεσμα.

Τούτων δοθέντων η φημολογούμενη επάνοδος του Ρος Μπρον δεν μπορεί ν’ αντιστρέψει την κατάσταση άμεσα. Οι ριζικές αλλαγές χρειάζονται χρόνο και η Ferrari όντας καταδικασμένη να πρωταγωνιστεί, δεν τον έχει. Για την ακρίβεια ποτέ δεν τον είχε από το 1950 έως σήμερα γι’ αυτό φτάσαμε ως εδώ. Μπορεί ν’ ακούγεται οξύμωρο καθώς το τελικό ζητούμενο είναι ακριβώς αυτό, για να βρεις όμως 1 δευτερόλεπτο στην πίστα χρειάζονται χρόνια υπομονετικής δουλειάς. Ο Μπρον πήγε στην ομάδα που σήμερα πρωταγωνιστεί ως Mercedes το 2008 και μόλις φέτος ήρθε η επιτυχία. Ακόμη και ο ίδιος ξέρει καλά πως στη Ferrari δεν μπορεί να έχει τέτοια πίστωση χρόνου...