Σωτήρης Χιωτάκης

Περισσότερο από το ότι μας κυβερνούν αυτοί που μας κυβερνούνε έχω αρχίσει να ανησυχώ για το ποιους ακούνε αυτοί που μας κυβερνούνε!

Αν παρακολουθήσει κανείς την ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών, θα διαπιστώσει για άλλη μια φορά αυτό που όλοι οι κατέχοντες κοινόν νουν έχουν αντιληφθεί εδώ και χρόνια: πολύ απλά, στην Ευρώπη δεν γνωρίζουν τι τους γίνεται!

Προσέξτε:

-ο Τρισέ την Πέμπτη ετοιμάζεται να αυξήσει τα επιτόκια για να αντιμετωπίσει τον πληθωρισμό που έχει φτάσει στο 2,8% κατά μέσο όρο στην Ε.Ε. Προφανώς, τον κεντρικό τραπεζίτη τον ενδιαφέρει περισσότερο να μην έχει πληθωρισμό, παρά να μην έχει την ανάπτυξη που μπορεί να δώσει στην ευρωπαϊκή οικονομία ένα πιο φτηνό ευρώ. Ο Αμερικάνος έχει τα επιτόκιά του στο μηδέν και χτυπάει ανάπτυξη και 3% και 4% και σχεδόν 5% κάποια τρίμηνα, εμείς έχουμε ανάπτυξη 1,7% και πάμε το επιτόκιο στο 1,5%.  Αρκεί να μην ανέβουν οι τιμές!

-όλο αυτό το διάστημα, στην Ευρώπη έπαιζαν τη γαλλική λύση για την μετακύληση (rollover) του ελληνικού χρέους, προβάλλοντας ως δέλεαρ κουπόνι και επιτόκιο μαζί περί το 8% για τους ιδιώτες, προκειμένου αυτοί να μην δώσουν τα ελληνικά ομόλογα που λήγουν. Με αύξηση επιτοκίων, όμως, το ήδη τοκογλυφικό αυτό επιτόκιο ανεβαίνει κι άλλο – όπως καθίσταται και ακόμη πιο δύσκολη η εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεων όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για όλους.

-βγαίνουν λοιπόν σήμερα οι Γερμανοί και λένε τα δικά τους. “Ποια γαλλική λύση, ποια κουπόνια, ποια …πανωτόκια; Ανταλλαγή ομολόγων τώρα έτσι, όποιος θέλει να δώσει με όποιον θέλει να πάρει, χωρίς κίνητρα!”. Το είχαν πει και παλαιότερα πλην όμως …αν το rollover θεωρείτο ως ελεγχόμενη χρεοκοπία για τους οίκους αξιολόγησης, αυτή η εξέλιξη θα εκλαμβανόταν ως τίποτε λιγότερο από …φούντο στο κενό! Οπότε, πάει το ευρώ, στον Θεό τα spreads και για τους όλους του Νότου κι άντε να βάζεις στον Μηχανισμό, μετά την Πορτογαλία και την  Ιρλανδία, και τους Ιταλούς και τους Ισπανούς.

-κι έρχεται ο Ρεν, ο Επίτροπος των οικονομικών και ακούει τους κατ’ εξοχήν ανθρώπους της αγοράς (διαχειριστές κεφαλαίων, χρηματοοικονομικούς αναλυτές) να λένε “τι πάτε να κάνετε με τους Έλληνες, δεν μπορούν να σηκώσουν άλλα δάνεια, θα τους μετατρέψετε σε …Ανατολική Γερμανία! Βγάλτε ευρωομόλογα για το χρέος των χωρών, αυτή είναι η λύση…” Και λέει “ναι, το σκεφτόμαστε!”

-την ίδια ώρα, αναπτύσσεται και μια επιχειρηματολογία υπέρ της αξιολόγησης όσων χωρών μπαίνουν στο μηχανισμό από ειδικούς οίκους και όχι από το γνωστό τρίο των S&P, Fitch και Moody’s. Πολύ έξυπνο αυτό, πραγματικά! Θα ακούσουν οι αγορές τους οίκους που θα προσλάβουν ο Γιούνκερ και ο Τρισέ και δεν θα ακούνε την …αγία Τριάδα που κινεί τα νήματα σε όλο τον πλανήτη. Και μετά, άντε να βγουν ξανά στις αγορές όσοι μπουν στο μηχανισμό…

-τι κάνουν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού οι πατέρες της οικονομικής επιστήμης (ναι, αυτοί που δημιούργησαν την κρίση); Πολύ απλά, κόβουν χρήμα! Τι λείπει κ. Μπερνάνκε, 2,5 τρισεκατομμύρια δολάρια; Δώσε τα στην αγορά, να τελειώνουμε! Ποια rollover και μηχανισμοί και ανακυκλώσεις, σταράτα πράγματα… Ήδη η ανεργία μειώνεται, ήδη η ανάπτυξη ανεβαίνει, ενώ με το ευρώ στα 1,45 δολάρια, μια Ντοντζ στην Ευρώπη κοστίζει όσο ένα καλό Πεζό.

Και μη μου πείτε “μα η αμερικανική δημόσια διοίκηση είναι προ χρεοκοπίας”… Αυτό συμβαίνει λογιστικά, καθώς ο Αμερικάνος που ξέρει από οικονομικά γνωρίζει ότι πρέπει να υπάρχει ένα ταβάνι χρέους σε έναν Οργανισμό και αυτό έχει κάνει. Τώρα, όταν χρειαστεί – όπως τώρα, καλή ώρα – το αυξάνουν, κόβουν χρήμα, και καθαρίζουν!

Στην Ευρώπη, βεβαίως, δεν υπάρχει κανένα όριο. Νομίζουν ότι μια χώρα με ΑΕΠ 200 δισεκατομμύρια – που γίνονται όλο και λιγότερα – που έχει ήδη χρέος 350 δισεκατομμύρια, μπορεί να το φτάσει στα 440 και να μην τρέχει τίποτε!!!

Μήπως, λοιπόν, κ. Τρισέ να κοιτάγαμε και άλλες λύσεις; Σε τελική ανάλυση, είναι προτιμότερο να έχεις γονατισμένες οικονομίες με μηδενικό πληθωρισμό; Ή οι οικονομίες να τρέχουν, να παράγουν χρήμα και δουλειές;

Διαλέγετε και παίρνετε…

ΥΓ. Τι θα γίνει αν στις ΗΠΑ Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι διαφωνήσουν και δεν αυξήσουν το ταβάνι του χρέους στη διοίκηση; Ελάτε τώρα…