Η κατάρα του Κηφισού και η Πολιτική Προστασία
blogtzanakis-_1_

Στέφανος Τζανάκης

Η κατάρα του Κηφισού και η Πολιτική Προστασία

O Κηφισός πλημμύρισε για τελευταία φορά το 2003 – όταν ήταν ακόμα σε εξέλιξη τα έργα στην κοίτη του, επί υπουργίας Βάσως Παπανδρέου. Όταν ολοκληρώθηκαν τα έργα, το ποτάμι δεν απασχόλησε ξανά κανέναν. Μέχρι τις τελευταίες, μεγάλες βροχοπτώσεις

Τις προάλλες, με τις μεγάλες βροχές σε όλη την Ελλάδα – και στην Αττική – το μεγάλο έργο στο ποτάμι δοκιμάστηκε – και άντεξε, αλλά οριακά.
Ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας απαγόρευσε τη νύχτα της μεγάλης βροχής την διέλευση από την εθνική οδό , κατά μήκος του Κηφισού, όπως και από την παραλιακή. Επειδή δεν έγινε κάτι – επειδή το ποτάμι δεν πέρασε στην εθνική οδό, κάποιοι θεώρησαν καλό να ασκήσουν κριτική στον υπουργό. Είπαν δηλαδή, ότι κακώς έκλεισε τον δρόμο.Με γειά τους, με χαρά τους, αλλά επρόκειτο για ένα βράδυ – όχι για δύο, ή για μία ζωή…

Το ζήτημα είναι ότι λίγες ημέρες αργότερα, ο υπουργός έκανε δηλώσεις για το θέμα, λέγοντας ότι προχώρησε στην ακραία κίνηση της διακοπής λειτουργίας μίας κεντρικής αρτηρίας της Αθήνας, επειδή είχε υπ’ όψη του προβλέψεις ακόμα και για 300 νεκρούς, σε περίπτωση που η βροχόπτωση συνεχιζόταν με την ίδια ένταση για δύο – τρεις ώρες ακόμα.

Όλοι είδαμε εκείνο το βράδυ ότι το έργο στον Κηφισό άντεξε οριακά: Πραγματικά, αν η βροχή στα γύρω βουνά δεν σταματούσε, τα πράγματα θα γίνονταν πολύ δύσκολα – το ποτάμι θα φούσκωνε και άλλο και η πλημμύρα θα ήταν αναπόφευκτη.

Όμως, αρκούσε το κλείσιμο της εθνικής οδού, σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Αν, για παράδειγμα, η βροχή συνεχιζόταν αμείωτη για άλλες έξι ή για άλλες οκτώ ώρες, τι θα είχε συμβεί;

Προφανώς, αν δεν είχε κλείσει ο δρόμος, θα θρηνούσαμε θύματα στον Κηφισό. Ωστόσο, αρκούσε το κλείσιμο του δρόμου; Δεν έπρεπε να ενημερωθούν οι πολίτες κατά μήκος του Κηφισού, ότι υπήρχε ο κίνδυνος να εγκλωβιστούν , όπως γινόταν πριν από το 2003, όταν πλημμύριζαν τα πάντα στην περιοχή; Δεν έπρεπε να λάβουν ένα μήνυμα από το 112; Ποιος βασίστηκε στην καλή τύχη της Αττικής και των ανθρώπων που ζουν σε αυτήν;

Κλείσιμο
Στο επίπεδο της πολιτικής προστασίας, δεν είμαστε ούτε στο επίπεδο της δεκαετίας του ’90, ούτε στο επίπεδο της δεκαετίας του 2000. Είναι δεδομένο ότι τα πράγματα έχουν προχωρήσει – έστω και αν στο Μάτι δεν λειτούργησε το παραμικρό.

Όμως, οι δηλώσεις για σενάρια με 300 νεκρούς μία εβδομάδα μετά από μία παρ΄ ολίγον τραγωδία , μόνον σύγχυση δημιουργούν, σε μία στιγμή που η χώρα έχει βιώσει μία σειρά φυσικών καταστροφών, για τις οποίες η κυβέρνηση – και σωστά – είχε το δόγμα ότι πάνω από όλα είναι η ανθρώπινη ζωή.

Στην περίπτωση του Κηφισού, τι άλλαξε; Γιατί τα σενάρια των επιστημόνων για 300 νεκρούς, μεταφράστηκαν σε ένα απλό κλείσιμο του δρόμου για τη νύχτα; Τι θα είχε συμβεί αν τελικά έπεφτε στα γύρω βουνά η διπλή ποσότητα βροχής από εκείνη που είχαν προβλέψει οι επιστήμονες;
Το δόγμα Στυλιανίδη «ανεβείτε στον πάνω όροφο αν δείτε ότι βρέχει καταρρακτωδώς» είναι πολύ σωστό – αλλά προϋποθέτει ότι ο πάνω όροφος υπάρχει, όπως και ότι ο από πάνω σου επιτρέπει να ανεβείς, πράγμα καθόλου σίγουρο και πάντως όχι καθησυχαστικό.

Σε κάθε περίπτωση, τα κακά σενάρια δεν μπορεί να λέγονται δημοσίως μία εβδομάδα μετά από μία καταστροφή, για την οποία δεν ελήφθη κανένα ουσιαστικό μέτρο. Είναι φανερό ότι η Πολιτική Προστασία στη χώρα μας έχει ακόμα πολλά βήματα να κάνει , πριν μπορεί να προστατεύσει με επάρκεια τις ζωές και τις περιουσίες των πολιτών.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα