Στέφανος Τζανάκης

Για να μάθουμε τι; Ότι η περίφημη «λίστα Πέτσα» είχε κάποιες αστοχίες – οι οποίες μάλιστα δεν είχαν τελικά ως αποτέλεσμα να εισπράξουν κάποια χρήματα κάποιες περιθωριακές ιστοσελίδες; Ή ότι κάποιες δημοσκοπήσεις επί εποχής ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν και τόσο πραγματικές;

Ο κόσμος το ΄χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι, ότι έτσι έχουν τα πράγματα. Αλλά – πάμε ξανά – ο κόσμος το ΄χει τούμπανο επίσης, ότι δεν είναι αυτό το πρόβλημά μας. Οι εξεταστικές επιτροπές της Βουλής δεν έχουν βγάλει ποτέ κάτι χειροπιαστό – το «τούμπανο» δεν χτυπάει κανονικά, είναι ξεκούρδιστο και εντέλει ουδείς καμαρώνει, έστω και κρυφά. Το μόνο που επιτυγχάνεται, είναι να μεγαλώνει ο βαθμός αναξιοπιστίας των πολιτικών – και αυτό αφορά τους πάντες.

Πάρτε για παράδειγμα τις δημοσκοπήσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ τις αμφισβητεί διαχρονικά – αλλά τώρα πια, είναι πολύ περισσότερες εκείνες που έχουν πιάσει την «φωτογραφία της στιγμής», από εκείνες που πρόσταζαν κάτι διαφορετικό.

Το ίδιο και με την χρηματοδότηση των μέσων ενημέρωσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε φτιάξει ειδικό νόμο για το ζήτημα – επειδή υπήρχε η ανάγκη, την οποία ουδείς αρνιόταν. Επίσης, υπήρχε η δωρεάν αντιγραφή, την οποία προφανώς ουδείς αρνιόταν – αλλά ο νόμος ήταν (όπως και παραμένει) υπέρ του αντιγραφέα.

Με το νόμο του ΣΥΡΙΖΑ για την χρηματοδότηση των μέσων ενημέρωσης, οι περισσότεροι αποκλείονταν για διάφορους λόγους – και ω του θαύματος, «πήγαιναν ταμείο» μόνον τα μέσα που ήταν φιλικά στο κόμμα που κυβερνούσε. Μετά, άλλαξε η κυβέρνηση, ήλθε η πανδημία – και κάποιοι σκέφτηκαν ότι εν μέσω γενικού lockdown, μάλλον θα είχαν πρόβλημα τα μέσα ενημέρωσης.

Να τα ψάξουν; Μωρέ να τα ψάξουν μέχρι τελικής πτώσεως – αλλά αν το πρόβλημα με την «λίστα Πέτσα» φτάσει να είναι ότι πήρε κάποια χρήματα εν μέσω πανδημίας μία επαρχιακή ιστοσελίδα που απασχολεί 3-4 ανθρώπους, τότε τζάμπα θα χάσει την ώρα της η Εξεταστική Επιτροπή. Το ίδιο και με τα όσα έγιναν μετά από το 2015 ως το 2019 – ουδείς θα εντυπωσιαστεί με πράγματα που είναι ήδη γνωστά στους περισσότερους.

Το εντυπωσιακό στην κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η προσπάθεια να μετονομαστεί εν μία νυκτί σε Ζεμπάστιαν Κουρτς ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Χωρίς την παραμικρή απόδειξη, χωρίς κανένα στοιχείο, ο πρωθυπουργός γίνεται καγκελάριος και η Ελλάδα μετακομίζει στην Αυστρία.

Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι για άλλη μία φορά οι δημοσκοπήσεις – όπως και το 2019. Τώρα, όπως και τότε, έφταιγε το θερμόμετρο – και όχι ο πυρετός.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε το bulling στις δημοσκοπήσεις μετά από το δημοψήφισμα του 2015 – μία τρελή διαδικασία με κάλπη, που οργανώθηκε και πραγματοποιήθηκε μέσα σε μία εβδομάδα, για να ξεχαστεί από τους διοργανωτές της ελάχιστες ώρες μετά από το αποτέλεσμα. Ναι, οι δημοσκοπήσεις έπεσαν έξω – αλλά δεν είχαν περισσότερες ελπίδες να πέσουν μέσα από τον άνθρωπο που παίζει τζόκερ.

Σε λίγο θα αρχίσουν στη Βουλή να συζητούν αυτά τα θέματα – και θεωρητικά θα υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα στο τέλος. Ποιο μπορεί να είναι αυτό το αποτέλεσμα; Το γνωρίζουμε όλοι εκ των προτέρων – οι μεν θα λένε για τους δε και οι δε για τους μεν. Το κακό είναι ότι θα χάσουν και οι δύο – και το επόμενο ζήτημα θα επικεντρώνεται στο «ποιος απαξιώνει την πολιτική».