Σπύρος Γκουτζάνης

Ο Νίκος Φίλης ξεκαθάρισε ότι ευθυγραμμίζεται με την επίσημη θέση της ελληνικής Πολιτείας για την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Ακολούθως ότι δεν είναι καραγκιόζης πολιτικάντης, για να αλλάξει όταν έγινε υπουργός την θέση που είχε εκφράσει σε ανύποπτο χρόνο, χωρίς τότε να δημιουργηθεί μείζον ζήτημα. Τί θα έπρεπε άραγε να κάνει όταν τον ρώτησε ο δημοσιογράφος; να αρνηθεί την παλαιότερη θέση του ή να αποφύγει να απαντήσει όπως κάνουν συνήθως οι πολιτικοί, κοροιδεύοντας τον κόσμο; Η θέση του Νίκου Φίλη -ότι δεν είναι γενοκτονία αλλά εθνοκάθαρση-, είναι λανθασμένη, η  πολιτική του συμπεριφορά όμως είναι αξιοπρεπής.

Τί ζητούν λοιπόν οι πολιτικοί του αντίπαλοι; Ανέδειξαν το θέμα, ενημερώθηκε ο ελληνικός λαός, σχημάτισε άποψη η οποία θα επιφέρει και το αντίστοιχο πολιτικό κόστος, στον υπουργό και στο κόμμα του. Δεν τους είναι όμως αρκετό. Ζητούν την ταπεινωτική αποπομπή του και συμμετέχουν σε διαδηλώσεις εναντίον του. Επιχειρούν έτσι να ποινικοποιήσουν την διαφορετική άποψη. Όποιος λοιπόν, δεν έχει την “σωστή” εθνική θέση, δεν μπορεί να είναι υπουργός, ενώ θα πρέπει να διωχθεί και ποινικά μετά από μηνύσεις.

Οι πολέμιοι του κ. Φίλη με την επιμονή και το πάθος με το οποίο καταφέρονται εναντίον του, έχουν προκαλέσει ζημιά στο δημοκρατικό ήθος, πριν οι ακροδεξιοί επιτεθούν στον Γιώργο Κουμουτσάκο ο οποίος είναι από εκείνους τους πολιτικούς που άσκησαν έντονη κριτική και ζήτησαν την απομάκρυνσή του. Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για τους ακροδεξιούς οι οποίοι του επιτέθηκαν φωνάζοντας “αλήτες προδότες πολιτικοί”, δείχνοντας ότι η ουσία του θέματος -αν ήταν εθνοκάθαρση ή γενοκτονία- τους είναι παντελώς αδιάφορη και αποτελεί απλώς μία βολική αφορμή. Υπ αυτή την έννοια ο κ. Κουμουτσάκος υπέστη τα επίχειρα των πράξεών του. Άλλωστε στην τοποθέτησή του στην Βουλή καταδίκασε τους ακροδεξιούς που τον χτύπησαν, και τον υπουργό που προκάλεσε το θέμα, κάτι σαν θεωρία των δύο άκρων.

Ο κ. Φίλης εκμεταλλεύτηκε το περιστατικό για να στρέψει την προσοχή στους ακροδεξιούς και τους φασίστες κάνοντας αντιπερισπασμό, ενώ ξέρει πολύ καλά ότι το πρόβλημα στην πηγή του, δεν το δημιουργούν οι ανεγκέφαλοι μπρατσάδες, αλλά οι πολιτικοί του αντίπαλοι που εξάπτουν εθνικά πάθη και μισαλλοδοξία.

ΥΓ. Εκείνοι που καταφέρονται με μεγαλύτερο πάθος κατά του κ. Φίλη είναι οι ίδιοι που όταν ήθελαν να παραμείνουν στην εξουσία συνεργάζονταν ασμένως με την κα Μαρία Ρεπούση, τον κ. Πέτρο Τατσόπουλο και το κόμμα που από πολιτική θέση είχε την πλέον αναθεωρητική άποψη για την εθνική ιστορία. Οποία υποκρισία...