Σπύρος Γκουτζάνης

Ο ΣΥΡΙΖΑ παγιώνεται ως κόμμα εξουσίας, αφού διατήρησε το ποσοστό του και μετά την αποχώρηση της αριστερής πτέρυγας και αποκτά ομοιογένεια. Ωστόσο έχει πολύ δρόμο μέχρι να ξεκαθαρίσει την πολιτική του φυσιογνωμία και να αποκαταστήσει την οργανωτική του δομή, που διαλύθηκε με την διάσπαση. Φυσικά μπορεί να χρησιμοποιεί όποια ταμπέλα θέλει και να έχει όποια ρητορική επιθυμεί ο αρχηγός του, ωστόσο αριστερό κόμμα δεν μπορεί να είναι ενώ θα υλοποιεί νεοφιλελεύθερη πολιτική υπό την εποπτεία του Βερολίνου. 

Η ΝΔ αν και υπέστη την τρίτη καθαρή ήττα -μαζί με το δημοψήφισμα- σε σύντομο χρονικό διάστημα, άντεξε και δεν έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ. Υπό την προυπόθεση ότι θα διατηρήσει και την συνοχή της και δεν θα διαλυθεί μόλις ανοίξει η συζήτηση για τα αίτια της ήττας και τεθεί η αλλαγή αρχηγού. Ήδη η ομάδα των σαμαρικών βουλευτών κινούνται, αμφισβητούν την στροφή προς το κέντρο και ζητούν σκληρή αντιπολίτευση με δεξιό πρόσημο. Ο κ. Σαμαράς δεν έχει εγκαταλείψει ούτε την επιθυμία της δικαίωσης, ούτε το παιχνίδι του ελέγχου. 

ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ αποτελούν σε κάθε περίπτωση τους δύο πυλώνες του νέου διπολισμού. 

Καθώς ο μεταλλαγμένος ΣΥΡΙΖΑ που θα υλοποιεί τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του μνημονίου δεν συνιστά αριστερό κόμμα, είναι σαφές ότι από τις εκλογές βγαίνει αποδυναμωμένη η εν γένει αριστερά. Η Λαϊκή Ενότητα έμεινε εκτός βουλής αφού, δεν έπεισε ότι διαθέτει εναλλακτικό σχέδιο. Ο μικρομεγαλισμός του προέδρου της όταν πήρε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και η επιθετικότητα προς τον ΣΥΡΙΖΑ λειτούργησαν αυτεπίστροφα. Το ΚΚΕ αποτελεί πάντα ιδιάζουσα περίπτωση που έχει μείνει έξω από την συζήτηση για την σύγχρονη αριστερά. 

Ο χώρος μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ βγαίνει επίσης αποδυναμωμένος και σε περιδίνηση. Το ΠΑΣΟΚ διεσώθη για άλλη μία φορά αλλά αυτό οφείλεται στο ότι δεν κατέβηκε στις εκλογές το ΚΙΔΗΣΟ και διαλύθηκε η ΔΗΜΑΡ. Το συγγενές κόμμα του κ. Θεοδωράκη χωρίς ξεκάθαρη πολιτική και ιδεολογική φυσιογνωμία έχασε και ψήφους και ποσοστό. Οι σκιές που ακολουθούν τον αρχηγό του, ο νεοφιλελεύθερος χαρακτήρας και η ταύτιση με το μνημόνιο αλλά και η αντοχή της ΝΔ δεν του επέτρεψαν να διευρύνει την επιρροή του. Η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων είναι ότι εφόσον ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ σταθεροποιηθούν, θα συμπιέσουν περαιτέρω τα ενδιάμεσα σχήματα. 

Στα αρνητικά των εκλογών είναι ότι δείχνει να παγιώνεται σαν νεοναζιστικό κόμμα η Χρυσή Αυγή. Παρά την απαξίωσή της από την φυλάκιση του αρχηγού της και των ηγετικών στελεχών και παρότι έχει απωλέσει τον κινηματικό της χαρακτήρα, έχει εγκλωβίσει ένα ποσοστό ψηφοφόρων που αποκτά πλέον φασιστικά χαρακτηριστικά. 

Ίσως το πλέον αρνητικό των εκλογών είναι η είσοδος στην Βουλή του κόμματος του κ. Λεβέντη. Πρόκειται για “τρολάρισμα” μίας κατηγορίας ψηφοφόρων -ας μην ισχυριστεί κανείς ότι ψήφισαν Λεβέντη για τις πολιτικές του απόψεις ή επειδή θα συμβάλλει να αρθούν τα αδιέξοδα της χώρας- που απαξιώνει τον κοινοβουλευτισμό. 

Όσο για τους ΑΝΕΛ υπάρχουν σαν δεξιό συμπλήρωμα του ΣΥΡΙΖΑ, σε μία παρά φύση πολιτική ένωση και σταδιακά φθίνουν.