Σπύρος Γκουτζάνης

Πολλές απόψεις υπάρχουν γύρω από την Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, τον ρόλο της την διαφθορά της, την σπατάλη της, τις αργομισθίες, την χαμηλή τηλεθέαση, τα σκάνδαλα. Οι νεοφιλελεύθεροι μπορεί να αρνούνται ακόμη και την αναγκαιότητα του κρατικού φορέα ενημέρωσης, ψυχαγωγίας και προαγωγής του πολιτισμού.

Όλες οι απόψεις είναι θεμιτές. Η συζήτησή τους όμως προυποθέτει την Δημοκρατία. Είναι ακριβώς αυτή η Δημοκρατία που βάναυσα καταπατήθηκε με την μεθόδευση που επέλεξε το ιερατείο του Μεγάρου Μαξίμου να κλείσει αιφνιδίως την ΕΡΤ. Ο λόγος που αποφασίστηκε αυτή η μεθόδευση ήταν ότι με δεδομένη την διαφωνία των δύο πολιτικών αρχηγών Βενιζέλου και Κουβέλη αλλά και πολλών βουλευτών και των τριών κομμάτων της συμπολίτευσης το κλείσιμο της ΕΡΤ δεν θα περνούσε από την Βουλή. Οπότε κατά την συνήθη τακτική της, η ηγεσία του ενός από τα τρία κόμματα που κυβερνούν αποφάσισε να παρακάμψει τους δύο εταίρους του και την Βουλή και να κλείσει την δημόσια ραδιοτηλεόραση με εκτελεστική πράξη του πρωθυπουργού και των διορισμένων υπουργών του. Ακολούθως ανέθεσε στις δυνάμεις καταστολής να την υλοποιήσουν και να σιγήσουν έναν δίαυλο επικοινωνίας και ενημέρωσης. Είναι τουλάχιστον υποκρισία να διαμαρτύρεται κανείς για τις δήθεν αντιδημοκρατικές αντιδράσεις στο κλείσιμο της ΕΡΤ, όταν αντιπαρέρχεται τον αυταρχική μεθόδευση του κόμματος που απέσπασε με εκβιασμό 30% των ψηφοφόρων στις εκλογές και συνεχίζει να κυβερνά με εκβιασμούς, απειλές, καταστροφικά διλήμματα και με στήριξη από ξένες δυνάμεις δημοσιονομικής κατοχής.

Είναι δε η ανικανότητα της κυβέρνησης Σαμαρά που ωθεί τα πράγματα στα άκρα. Δεν προώθησαν την μεταρρύθμιση στον δημόσιο τομέα και γι αυτό τώρα τρέχουν την τελευταία στιγμή για απολύσεις. Δεν προχώρησαν τις αλλαγές στις εφορίες γι αυτό και εξακολουθεί να ταλαιπωρείται ο κόσμος και να υστερούν τα έσοδα ενώ η πάταξη της φοροδιαφυγής ένα χρόνο μετά την άνοδό της στην εξουσία είναι κακόγουστο ανέκδοτο. Δεν προχώρησαν την μεταρρύθμιση στην Υγεία γι αυτό τα νοσοκομεία έχουν γεμίσει ράτζα και οι ασθενείς παίρνουν μαζί τους και τις γάζες που θα χρησιμοποιήσουν. Και πολλά άλλα που δεν είναι ζήτημα πόρων.

Η κυβέρνηση καταφεύγει μονίμως στον αυταρχισμό για να καλύψει την ανικανότητά της και με την βοήθεια του επικοινωνιακού μηχανισμού -των ιδιωτών φίλων της- το εξωραίζει ως αποφασιστικότητα, τόλμη και άλλες μπούρδες. Βεβαίως το ακροδεξιό ιερατείο που έχει εγκατασταθεί στο Μέγαρο Μαξίμου με απωθημένα από παλιές εποχές ηδονίζεται με τις επιχειρήσεις τύπου σοκ και δέος ή νόμος και τάξη κλπ.

ΥΓ. Τον Ιανουάριο του 2009 από το Πρώτο Θέμα είχα παρουσιάσει τις λίστες με τις σκανδαλώδεις αμοιβές στην ΕΡΤ, και τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου είχα επανέλθει με την απίστευτη σπατάλη για κάποιες απο τις εκπομπές φίλων της τότε εξουσίας. Αλλά οι όψιμοι επικριτές τότε τηρούσαν αιδήμονα σιωπή. Ο λόγος που το κάναμε τότε ήταν γιατί πιστεύαμε ότι δεν είναι ανάγκη να είναι η χώρα σε κρίση για να στηλιτεύεις την σπατάλη, την διαφθορά, την ευνοιοκρατία την κακοδιαχείριση. Από την άλλη όμως η χώρα έχει ανάγκη από έναν δημόσιο φορέα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας που θα προσφέρει ακριβώς ότι δεν μπορεί ο ιδιωτικός τομέας γιατί η ποιότητα δεν είναι πάντα εμπορεύσιμη. Και η ΕΡΤ είχε πολλές τέτοιες εκπομπές.

Η λύση λοιπόν ήταν ο εξορθολογισμός της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Σχέδια κατά καιρούς έχουν εκπονηθεί πολλά ακόμη και το να κλείσει και να ξανανοίξει αμέσως για να ξεπεραστούν διάφορα νομικά εμπόδια. Όλα όμως προυποθέτουν δημόσια διαβούλευση και τήρηση των δημοκρατικών κανόνων. Ας αποφασίσουμε την θέλουμε την δημοκρατία με τα θετικά της και τις δυσκολίες της ή όχι;