Σπύρος Γκουτζάνης

«Στήριξη ή χρεοκοπία» είναι το ίδιο παλιό γνωστό δίλημμα που βάζει πλέον όχι ο αποτυχημένος κ. Γιώργος Παπανδρέου αλλά ο εκλεκτός του ευρύτερου κόμματος του μνημονίου κ. Λουκάς Παπαδήμος.

Όταν λέει στήριξη εννοεί στήριξη άνευ όρων για να περάσουν όλα τα μέτρα, από μείωση στις συντάξεις μέχρι μαζικές απολύσεις στο δημόσιο και περικοπές στον ιδιωτικό τομέα. Και φυσικά όχι εκλογές, να μην δοθεί ο λόγος στην κοινωνία που απλώς θα επωμισθεί τις συνέπειες. Μάλιστα για να παρακαμφθούν οι πολιτικές δυσκολίες μπορούν να περάσουν και με πράξεις νομοθετικού περιεχόμενου προκειμένου να επιβεβαιωθεί ότι ο διορισμένος και όχι εκλεγμένος πρωθυπουργός ηγείται μίας κοινοβουλευτικής δικτατορίας που κυβερνά με διατάγματα.

Ωστόσο ο νέος πρωθυπουργός και τα συμφέροντα που εκφράζει αλλά και οι προπαγανδιστές τους δεν απαντούν: Αν αποσπάσει την στήριξη και ληφθούν όλα αυτά τα μέτρα θα αποφύγουμε την χρεοκοπία; Και αν ναι μέχρι πότε; Μέχρι τον Μάρτιο ή τον Ιούνιο; Αν αυτά τα μέτρα επιβληθούν σε μία καθημαγμένη οικονομία και κοινωνία τι θα σημαίνουν; Πόσες χιλιάδες άνεργοι ακόμη; Πόσοι άνθρωποι καταρρακωμένοι στα συσσίτια; Πόσο θα μειωθεί το βιοτικό επίπεδο της κοινωνίας;

Για να αποτραπεί η χρεοκοπία –σύμφωνα με την λογική τους- θα πρέπει να υπογραφεί η νέα δανειακή σύμβαση που θα είναι με βάση το αγγλικό δίκαιο και θα υποθηκεύει την δημόσια περιουσία αλλά και τα μελλοντικά δημόσια έσοδα -ακόμη και τα έσοδα από τον φυσικό πλούτο, φυσικό αέριο, πετρέλαιο κλπ. Εκείνοι που ετοιμάζονται να υπογράψουν είναι βέβαιοι ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα υπάρχει ευρωζώνη και ποια μορφή θα έχει; Έχουν σκεφθεί ότι θα πάρουν όλα τα μέτρα που αποδιαρθρώνουν πλήρως την οικονομία και υποθηκεύουν την δημόσια περιουσία και στο τέλος του χρόνου μπορεί να μείνουν εκτός ευρωζώνης και να πρέπει να επιστρέψουν στην δραχμή έχοντας όμως να πληρώσουν  ένα δυσθεώρητο νέο χρέος σε ευρώ και με υποθηκευμένη τη δημόσια περιουσία που σημαίνει ότι θα έχουν απολέσει τα τελευταία αναπτυξιακά εργαλεία για την ανάκαμψη της χώρας;

Επιπροσθέτως όταν λένε «στήριξη ή χρεοκοπία» έχουν διερευνήσει μήπως -λέμε μήπως- υπό τις παρούσες συνθήκες και εδώ που έφθασαν τα πράγματα η χρεοκοπία είναι προτιμότερη αν συνοδευτεί με ένα εναλλακτικό σχέδιο διάσωσης της χώρας; Στο κάτω-κάτω η πολιτική που ακολούθησαν μέχρι τώρα και επιβλήθηκε με παρόμοια διλήμματα απέτυχε παταγωδώς. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι τώρα θα πετύχει.

Εν κατακλείδι ο τρόπος που τίθεται ένα ερώτημα προδικάζει και την απάντηση. Θέλεις να είσαι νέος πλούσιος  και υγιής ή γέρος φτωχός  και άρρωστος; Το «στήριξη ή χρεοκοπία» προδικάζει την απάντηση εφόσον όμως αποκρύπτουν ότι η στήριξη δεν εξασφαλίζει την διάσωση και μπορεί να είναι χειρότερη από την χρεοκοπία.