Πέτρος Τρουπιώτης

Ένα ταξίδι που ήταν ήδη «ενδιαφέρον» (αν δεν θέλουμε αν χρησιμοποιούμε την μάλλον υπερβολική και πολυφορεμενη λέξη κρίσιμο) και τώρα ίσως γίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον μια και η ευρύτερη περιοχή μας, βρίσκεται πάλι στα πρόθυρα μιας ανάφλεξης.

Μιας ανάφλεξης που αν προκληθεί (και ανάλογα με το μέγεθος και την διάρκεια της) είναι βέβαιο ότι θα μας επηρεάσει άμεσα και γεωπολιτικά και διπλωματικά και οπωσδήποτε οικονομικά.

Αρά λοιπόν ο πρωθυπουργός Κ Μητσοτάκης , έχει μια σειρά από θέματα που θα πρέπει να «διευθετήσει» στις ΗΠΑ.
Να ξεκινήσω από την αρχή και να κάνω σαφές πως δεν θεωρώ ότι με μια επίσκεψη στις ΗΠΑ (η άλλη μεγάλη χώρα) και με τα πιθανά καλά λογία της ηγεσίας της , όλα τα ελληνικά προβλήματα θα λυθούν ως δια μαγείας.

Στις διεθνείς σχέσεις, το βασικό ρόλο των παίζουν τα συμφέροντα . Τα συμφέροντα όλων των ειδών κάθε χώρας. Με αυτό τον γνώμονα κινούνται οι σοβαρές χώρες στις διεθνείς τους σχέσεις και όχι με την λογική των φίλων.

Εξάλλου , στην διπλωματική ακαδημία των ΗΠΑ υπάρχει η φράση «δεν υπάρχουν φίλοι ή εχθροί αλλά μόνο συμφέροντα» . Μια φράση για να θυμίζει στους μελλοντικούς Αμερικανούς διπλωμάτες πως πρέπει να κινούνται στην καριέρα τους.

Εξάλλου αντίστοιχη είναι και η φράση του Χ. Κίσινγκερ ο οποίος αναφερόμενος στην πολιτική της χώρας του στην διεθνή σκηνή, έλεγε σαφέστατα « η Αμερική δεν έχει φίλους ή εχθρούς αλλά μόνο συμφέροντα».

Και είναι σαφές πως τα συμφέροντα αλλάζουν συχνά, ανάλογα με τα διεθνή δεδομένα της εποχής, την πολιτική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση κάθε κράτους, την στρατιωτική του ισχύ, τους στρατηγικούς στόχους του, τις συμμαχίες που έχει και το τι επιδιώκει αυτή την χρονική στιγμή.

Με αυτό το πνεύμα πρέπει να δούμε το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ και να βάλουμε σε δεύτερη μοίρα αυτά τα πολύ ωραία περί «σταθερής ελληνοαμερικάνικης φιλίας», η οποία ναι μεν υπάρχει , αλλά δεν παίζει πάντα (ή σχεδόν ποτέ) τον κεντρικό ρόλο στις οποίες αποφάσεις λαμβάνονται.

Αυτή την στιγμή λοιπόν , ο πρωθυπουργός επισκέπτεται τις ΗΠΑ έχοντας στα χέρια του δυο-τρία «ισχυρά» ας πούμε χαρτιά, η αν θέλετε να τα χαρακτηρίσουμε διαπραγματευτικά «όπλα».

Το πρώτο είναι ότι η Ελλάδα, αρχίζει να παίζει και πάλι , λόγω θέσης και λόγω εξελίξεων στην περιοχή ( Τουρκική πολιτική , κρίση στην Μ Ανατολή, ενεργειακοί πόροι στην Αν. Μεσόγειο) ένα ποιο βασικό ρόλο για τις επιδιώξεις των ΗΠΑ.

Επιδιώξεις που έχουν να κάνουν με την παρουσία (και ίσως την κυριαρχία) στην Μ Ανατολή και στα εκεί πετρέλαια, αλλά και με την εν γενεί παρουσία της είτε ως ΗΠΑ, είτε ως ΝΑΤΟ στην περιοχή.

Οι επιδιώξεις αυτές , θα μπορούσαν όμως να έχουν πιθανότητα επιτυχίας, μόνον αν η Ελλάδα, είχε ήρεμο κοινωνικό περιβάλλον και σταθερή κυβέρνηση με «δυτική» προοπτική. Και για να έχει η Ελλάδα αυτά τα στοιχεία πρέπει να έχει σταθεροποιημένη και αναπτυσσόμενη (και μάλιστα γρηγορά) οικονομία.

Και αυτό είναι το δεύτερο «χαρτί» του πρωθυπουργού. Ένα «χαρτί» που θα μπορούσε να αποδώσει επενδύσεις από τις ΗΠΑ, ιδιωτικές κυρίως επενδύσεις , που όμως επηρεάζονται άμεσα από τις θέσεις και απόψεις της αμερικάνικης κυβέρνησης και του Προέδρου των ΗΠΑ για την κατάσταση στην Ελλάδα. Και σε αυτό θα βοηθήσει σημαντικά τόσο η συνάντηση Μητσοτακη-Τραμπ όσο και οι άλλες επαφές του πρωθυπουργού και του κυβερνητικού κλιμακίου όσο και το νέο «φιλοεπενδυτικο» κλίμα που επικρατεί στην χώρα.

Ένα άλλο χαρτί που μπορεί να έχει στα χέρια του ο Κ Μητσοτάκης , είναι η γεωπολιτική θέση της χώρας μας που στην ουσία αποτελεί και ένα σημείο «αντίστασης» στις ακραίες μουσουλμανικές απόψεις που θέλουν με την βία να επεκταθούν προς δυσμάς. Σε αυτές τις δυνάμεις που έχουν τις συγκεκριμένες απόψεις τείνει να περιλάβει και την Τουρκία ο Προέδρος της Τ. Ερντογάν. Και αυτό, όσο και αν μπορεί να φανεί σε μας δευτερεύων (λάθος βέβαια) για συγκεκριμένους κύκλους στις ΗΠΑ , αποτελεί κεντρικό ζήτημα. Άρα μια χώρα στην γεωπολιτική μας θέση μας μπορεί και πρέπει να ενισχυθεί σε όλους τους τομείς.

Αυτά θα μπορούσε να πει κάνεις ότι είναι τα «όπλα» του Κ Μητσοτάκη στο ταξίδι τους στις ΗΠΑ. «ΟΠΛΑ» που είναι σαφές ότι εκτός της γεωπολιτικής θέσης έχουν υπέρ τους και την «χρονική στιγμή» , την «συγκυρία».

Γι αυτό και τώρα είναι η ώρα για να τα χρησιμοποιήσουμε , υπερ. μας , να τα εκμεταλλευτούμε , με την καλή έννοια. Ίσως τώρα μπορούν τα αποτελέσματα των επαφών να είναι πιο γρηγορά και πιο ορατά από ποτέ.

Γιατί , εκτός όλων των άλλων , σήμερα, συμφέροντα των ΗΠΑ και όχι μόνον, περίπου συμπλέουν με τις δίκες μας επιδιώξεις.

ΥΓ. Όσο και αν φανεί υπερβολικό, μια πρώτη κίνηση, μια «προσφορά καλής θελήσεως» για την μεταφορά των λειτουργιών της βάσης του Ιντσιρλικ στην Τουρκία, σε ελληνικό έδαφος , θα μπορούσε να είναι μια πρώτη κίνηση. Αξιόπιστη και υπολογίσιμη.

Εξάλλου , ήδη κάποιες στρατιωτικές διευκολύνσεις δίνονται (πχ Αλεξανδρούπολη, Άραξος και αύξηση στην Κρήτη). Τώρα είναι η ώρα να «οχυρώσουμε « την χώρα από όλες τις πλευρές, οικονομικές και στρατιωτικές. Όταν κάποιος έχει συμφέροντα στην περιοχή σου (κάθε είδους) είναι βέβαιο ότι θα σε στηρίξει με κάθε τρόπο

Ο Πέτρος Τρουπιώτης είναι δημοσιογράφος