Παν. Μπουσμπουρέλης

Διότι η εφαρμογή του κόφτη που θα έχει σαν αντικείμενο τους μισθούς και τις συντάξεις του δημοσίου εκεί ακριβώς εντοπίζεται. Αν τα μέτρα που ψηφίστηκαν δεν αποδώσουν τότε αργά ή γρήγορα και το πολύ σε έναν χρόνο θα ληφθούν μέτρα που μπορεί χθες να αποφεύχθηκαν αλλά δεν αποκλείεται να είναι μπροστά μας.

Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός με το πακέτο μέτρων του ασφαλιστικού και του φορολογικού πήρε σαφείς πολιτικές αποφάσεις που περιέγραψε και ο ίδιος, για το ποιοι θα έπρεπε να επωμισθούν τα βάρη. Το ο,τι πολιτικά μπορεί αυτό να έχει την τεκμηρίωσή του δεν σημαίνει ότι θα στέκει και οικονομικά. Και ότι τα αποτελέσματα που θα δούμε μπροστά μας σε δημοσιονομικούς στόχους και ανάπτυξης θα είναι αυτά που έχουν τεθεί σαν στόχοι. Πολλά αν όχι τα περισσότερα θα κριθούν στην διαχείριση και στην υλοποίηση όπως ανέφερε και ο πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς, Μιχάλης Σάλλας, στη συνέντευξή του στους Financial Times.Τα μέτρα, αν κάνει κανείς για πολλοστή φορά μια εκτίμηση, είναι ιδιαιτέρως επιβαρυντικά και φορτώνουν με δυσανάλογα βάρη αυτούς που δηλώνουν και πληρώνουν. Είναι ευαίσθητη η περίοδος και ένα μεγάλο μέρος της βάσης των επαγγελματιών είχαν στηρίξει για πολλά τις προσδοκίες τους στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Πιστεύω ότι αντί η κυβέρνηση να το εκτιμήσει αυτό και να ισορροπήσει με μίξη ενός πακέτου θα έδινε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και έμφαση στον ιδιωτικό τομέα κινήθηκε με γνώμονα στενά εισοδηματικά κριτήρια και δημόσιο αγνοώντας ότι το 80% του 1,4 δισ που αποτελεί τις εισφορές των επαγγελματιών το δίνει το 15% που βγάζει είτε δηλώνει και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία πάνω από 20.000 ευρώ. Πολλαπλασιαστικά οι αποφάσεις που έχουν ληφθεί και ψηφισθεί έχουν αφήσει πελώρια ερωτήματα για το αν μπορούν να έχουν τα στοχευμένα αποτελέσματα. Ομως αν οι στόχοι αποκλίνουν τότε οι αναγκαστικές περικοπές στο δημόσιο θα οδηγήσουν σε πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση. Εξάλλου τα όποια κέρδη για το χρέος θα μπορέσουν να υλοποιηθούν μόνο, αν η πορεία της οικονομίας ικανοποιεί τη νέα συμφωνία που θα γίνει με τους πιστωτές. Προσωπικά πιστεύω ότι ο πρωθυπουργός έπρεπε να πάρει διαφορετικές αποφάσεις δημιουργώντας προυποθέσεις για την βάση αυτών που με την εργασία τους αλλά και την υγιή νοοτροπία τους πληρώνουν εισφορές και φόρους,για να "τρέξουν".

Αν αυτή η κατηγορία πάθει κλακάζ λόγω της υπερφόρτωσης είτε σταματήσει να σκέφτεται γόνιμα και καινοτομικά το αποτέλεσμα θα φανεί εκεί που η κυβέρνηση το απεύχεται. Νομίζω ότι με τα εργαλεία που έχουν στα χέρια τους τα αρμόδια υπουργεία θα πρέπει ανάλογα με το προφίλ των φορολογουμένων να μπουν κόφτες αντίστοιχοι με αυτούς των νέων επιχειρηματιών. Οσο και αν ο αναπτυξιακός νόμος μπορεί να υπόσχεται πράγματα, η κοινωνία δεν θα αναπνεύσει ακόμα και 4-5 μεγάλες επενδύσεις που στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να δημιουργήσουν 2000 θέσεις εργασίας με μέσο μισθό τα 600 ευρώ. Αν δεν αναπνεύσουν τα επιμελητήρια,οι μικρές επιχειρήσεις που απασχολούν τους 5-10 εργαζομένους και μπορούν να επιβιώσουν το παιχνίδι θα χαθεί στην βάση της οικονομίας. Και αυτοί δεν είναι οι επαγγελματίες που δηλώνουν 10000 ευρώ,εκτός αν μιλάμε για φοροφυγάδες συστηματικούς.

Τούτου δοθέντος η κυβέρνηση έχει πάρει ένα μεγάλο ρίσκο και θα κριθεί από τους πιστωτές πολύ απαιτητικά στο προσεχές 12μηνο με την προϋπόθεση ότι όλα αυτά οδηγούν στο κλείσιμο της αξιολόγησης. Αντίστοιχα άμοιροι των επιπτώσεων δεν θα είναι και οι εργαζόμενοι των μικρομεσαίων επιχειρήσεων,όπου οι επιχειρηματίες που επιβιώνουν θα κάνουν νέους λογαριασμούς απέναντι στο πακέτο των υφεσιακών μέτρων που ψηφίστηκε. Μένουν τα μέτρα για τα κόκκινα δάνεια και το Ταμείο των αποκρατικοποιήσεων. Δεν χρειάζεται να πούμε πόσο απαιτητικό ζήτημα είναι το πρώτο και τι θα σημάνει μια δυναμική όπου κάποια funds θα αιφνιδιάσουν. Οσο για το δεύτερο δεν έχει γίνει επί της ουσίας τίποτε. Μπορεί εκεί να γίνει κάποιο ποιοτικό άλμα;