Παν. Μπουσμπουρέλης

Είναι προφανές ότι η διαπραγμάτευση τράβηξε στα άκρα όχι για θέματα ουσίας αλλά για να καταλάβει και η αντιπολίτευση ότι το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης δεν είναι αποδεκτό.

Αντίστοιχα είναι τα μηνύματα και από το συνέδριο της Capital Link στη Νέα Υόρκη όπου οι Αμερικανοί μεγαλοεπενδυτές ξεκαθαρίζουν την στάση τους. Το θέμα είναι όμως ότι ζούμε σε κοινοβουλευτική δημοκρατία και ότι η κοινωνία δεν τα υπολογίζει αυτά. Υπάρχει πολύπλευρη δυσαρέσκεια και αυτό θα είναι που μπορεί να τινάξει την οικονομία στον αέρα σε ένα κρίσιμο όσο και ευαίσθητο στάδιο που βρισκόμαστε.

Δυστυχώς η μετάβαση της οικονομίας στην επόμενη φάση είναι πιο πολύπλοκη από τις δυνατότητες των Ελλήνων πολιτικών. Διότι είναι αστείο σε μια χώρα με τόσους ανέργους και απλήρωτους να συζητάμε για σύνταξη στην 15ετία ή 20ετία και για άλλες "μεταρρυθμίσεις".
Έχει αναλογιστεί κανένας ότι ακόμα και σήμερα υπάρχουν κυρίες 45 χρονών που παίρνουν εδώ και 10 χρόνια συντάξεις από την θητεία τους στην Ολυμπιακή ύψους 1300 ευρώ, έστω και "κομμένες";

Η μήπως πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι από τις διαρθρωτικές κινήσεις που "δεν έχουν γίνει" τους τελευταίους μήνες; Αυτά βλέπει το ΔΝΤ και μας πατά τον κάλο εκεί που πονάμε. Και κατά τον τρόπο αυτό επιβάλλει όλες αυτές τις "αυθαιρεσίες" του μνημονίου ακόμα και σήμερα. Η σημερινή κυβέρνηση αν χάσει, θα χάσει γιατί έπαιξε πολύ πολιτικά τους τελευταίους μήνες, βάζοντας πάνω από όλα την παραμονή στην εξουσία,διαρρηγνύοντας τελικά τις σχέσεις της με τους εταίρους -πιστωτές και κερδίζοντας ελάχιστα σε πολιτικό επίπεδο.

Όμως και η αντιπολίτευση καλό θα είναι να σκεφθεί περισσότερο από το να επιχαίρει για τα αλλεπάλληλα κροσέ που δέχεται το κυβερνητικό στρατόπεδο. Η μετάβαση της ελληνικής οικονομίας στην επόμενη φάση θα είναι πισωγύρισμα, αν ο ανταγωνισμός των Ελλήνων πολιτικών συνεχίσει να τραβά τόσο μακριά,γιατί κανείς τους δεν έχει άσσους στα χέρια του. Και τότε θα γίνει το οριστικό και τραγικό για όλους βατερλό.