Παν. Μπουσμπουρέλης

Ομως το μαθηματάκι από τις αγορές ήρθε η ώρα να το πάρει. Η Goldman Sachs, που πάντα κάτι παραπάνω ξέρει, το είπε ανοιχτά: επενδύσεις στους τίτλους της ευρω-περιφέρειας τέλος.
Τόσο οι δείκτες της γερμανικής οικονομίας όσο και η ύφεση στην Ιταλία αποδεικνύουν ότι η ανάκαμψη στην Ευρωζώνη δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση όσο επιχειρούν να τη σερβίρουν οι σημερινές ηγεσίες. Το γερμανικό χρηματιστήριο άλλωστε έχασε 1.000 μονάδες τον τελευταίο μήνα. Φαίνεται, όμως, ότι και η πρακτική της ΕΚΤ μπορεί να διολισθήσει στις γνωστές επικίνδυνες λογικές που μόνο ο Βάιντμαν υποστηρίζει.

Η κρίση της Banco Espirito Santo απέδειξε ότι η ασπιρίνη της κρίσης χρέους έκανε μισή δουλειά, καθώς άφησε τρύπες στο τραπεζικό σύστημα. Ετσι το ευρωσύστημα οδεύει προς τα stress tests θορυβημένο και έτοιμο να κάνει το λάθος: να αυστηροποιήσει εκ νέου τα κριτήρια διαιωνίζοντας την αρνητική πιστωτική επέκταση, δηλαδή τον φαύλο κύκλο λιγότερων δανείων προς τις πραγματικές οικονομίες, κυρίως της περιφέρειας, που κατ’ ουσίαν τραβάει προς τα κάτω τις ίδιες τις τράπεζες.

Στην Ελλάδα ο κίνδυνος είναι προφανής. Αυτό που όλοι οι μνημονιακοί φορείς διαφημίζουν ως επιτυχημένη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών κινδυνεύει να αποδειχτεί ανεπαρκής με τη βούλα αν οι ελληνικές τράπεζες βγουν από τα stress tests ζητώντας νέα κεφάλαια. Και τότε θα αποδειχτεί πανηγυρικά η αποτυχία του σημερινού προγράμματος, καθώς ο φαύλος κύκλος θα έχει οδηγήσει σε νέα κόκκινα δάνεια.

Οι Ελληνες τραπεζίτες βεβαίως θα είναι οι τελευταίοι που θα φταίνε. Προσέλκυσαν νέα κεφάλαια και προσπάθησαν με πάρα πολλές νέες ρυθμίσεις να αναχρηματοδοτήσουν ό,τι μπορεί να αναχρηματοδοτηθεί. Σε οικονομίες όμως όπου οι τρόικες κοιτούν μόνο τις βίαιες προσαρμογές, δεν ρίχνουν κεφάλαια και αυξάνουν συνέχεια τη φορολογία τα πράγματα δεν γυρίζουν.

Καλώς 'ή κακώς, το οικονομικό επιτελείο είχε πολύ χρόνο να προετοιμάσει έναν ΕΝΦΙΑ για τον οποίο ο προηγούμενος υπουργός και σημερινός διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος έδωσε μάχη με όλο το μικροπολιτικό σύστημα για να θεσμοθετηθεί. Αντ’ αυτού εμφάνισε ένα πρόχειρο και γεμάτο λάθη κατασκεύασμα που έχει εξαγριώσει την κοινωνία εκ νέου. Αυθαιρεσίες, λάθη που οι ίδιοι ομολογούν προτού δημοσιοποιήσουν τα στοιχεία και άλλα τινά δείχνουν ότι τα μηνύματα των εκλογών δεν λαμβάνονται σοβαρά.

Ετσι το πολιτικό ρίσκο ανεβαίνει και μια πορεία ανατροπής δεν αποκλείεται να οδηγήσει τη χώρα στο πεπρωμένο της, που ένας καλός φίλος επενδυτής -και όχι οικονομολόγος- μού έλεγε από το 2007, αλλά εγώ τον κορόιδευα. Δηλαδή να γίνει η χώρα κάτι σαν την Αργεντινή της Ευρώπης.

Ειδικά τώρα που οι αγορές άρχισαν να δείχνουν τη δυσαρέσκειά τους για τη φυγή της τρόικας από τη χώρα, η κυβέρνηση θα πρέπει να αποφασίσει αν έχει το σθένος να κάνει τις κινήσεις που πρέπει εκτός από το να επιβάλει φορολογία στη φορολογία. Ετσι κι αλλιώς ακόμα και τους ένστολους κινδυνεύει να χάσει από τη δημόσια πελατεία. Με την ιδιωτική οικονομία, τι;

Οσον αφορά στους Γερμανούς «φίλους» μας, από τον Πούτιν θα πληρώσουν τη στενοκεφαλιά τους.