Παν. Μπουσμπουρέλης

Τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών από κορυφαία media όπως το «Spiegel» αποκάλυψαν ακόμα και τη σύγκρουσή της με τον Σόιμπλε για το επικείμενο τρίτο ελληνικό πακέτο, ενώ η ίδια αναγκάστηκε να δηλώσει ότι η Ελλάδα δεν έπρεπε να μπει ποτέ στο ευρώ! Η Barclays την περασμένη Παρασκευή εκτίμησε ότι, πέραν του ενδεχόμενου για μεγάλο συνασπισμό, μπορεί να υπάρξουν ακόμη και επαναληπτικές εκλογές!

Και είναι φυσικά πολύ κρίσιμο το τι θα γίνει στην αποψινή τηλεμαχία με τον Στάινμπρουκ του SPD - στον βαθμό που αυτός θα χρησιμοποιήσει επιχειρήματα όπως τα περίφημα 77 δισ. που θα χρειαστεί η Ελλάδα μέχρι το 2020. Και αυτό, όπως αποκαλύφθηκε, δεν είναι μόνο ένα κακόγουστο παιχνίδι των Σοσιαλδημοκρατών, αλλά αποτελεί πρόβλεψη του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών από τον Σεπτέμβριο του 2012, σύμφωνα με την «Bild», παρά τις διορθωτικές δηλώσεις που ακολούθησαν από την πλευρά του γερμανικού υπουργείου.

Ποια είναι, λοιπόν, η αλήθεια για τους Γερμανούς γύρω από το ελληνικό χρέος και πώς θα διαχειριστούν μια κοινή γνώμη που στην πλειονότητά της δεν θέλει να συνεχιστεί η βοήθεια προς την Ελλάδα, την ώρα μάλιστα που τα διεθνή δορυφορικά μέσα επιμένουν να αναμεταδίδουν σχετικά ρεπορτάζ; Τι θα γίνει αν η Μέρκελ αναγκαστεί τελικά να κάνει κυβέρνηση με το SPD που έχει κάνει σημαία του την κατάχρηση της ελληνικής βοήθειας;

Την ίδια ώρα οι μάσκες πέφτουν σε κορυφαίο επίπεδο, καθώς ο Ολι Ρεν αναγκάζεται να μιλήσει για επιτάχυνση της επαναξιολόγησης του χρέους, ενώ η ίδια η Commerzbank απορρίπτει την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές το 2014 αν δεν γίνει νέο «κούρεμα». Και εξηγεί ότι από τη στιγμή που τα κράτη-πιστωτές κατέχουν το 80% του ελληνικού χρέους οι ιδιώτες πιστωτές δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη να δώσουν λεφτά σε μια χώρα που, αν αποτύχει ξανά, αυτούς θα «κουρέψει» πρώτους και πάλι. Οταν λοιπόν οι ίδιοι οι Γερμανοί τραπεζίτες αμφισβητούν τη Μέρκελ στην ουσία της λύσης του ελληνικού προβλήματος, καταλαβαίνει κανείς πόσο δυσμενείς μπορεί να αποβούν οι εξελίξεις για τη χώρα.

Ολα αυτά όμως και σε συνδυασμό με μια εκ νέου αμφισβήτηση της γερμανικής λύσης από τον αγγλοσαξονικό παράγοντα, όπως οι δηλώσεις Κρούγκμαν και τα δημοσιεύματα «Wall Street», «Daily Telagraph» κ.λπ. δείχνουν πόση έλλειψη αξιοπιστίας αποκαλύπτεται για την αποτελεσματικότητα των όποιων λύσεων. Από την άλλη πλευρά, η έκβαση των εξελίξεων στη Συρία μπορεί να είναι ευκαιρία για τη χώρα να επισφραγίσει αυτό που λέει ο πρωθυπουργός, ότι η Ελλάδα θα καταστεί πόλος σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή.

Τα ρίσκα της κλιμάκωσης μιας τέτοιας επίθεσης είναι απρόβλεπτα και γι’ αυτό η πρόκληση μπορεί να καταστεί μέγιστη για την ελληνική πλευρά. Οσο καταδικασμένη μπορεί να δείχνει η χώρα με τον διαγραφόμενο γολγοθά εντός της ευρωζώνης, άλλο τόσο μπορεί να ενισχύσει τα χαρτιά της εκμεταλλευόμενη τον γεωπολιτικό παράγοντα, ο οποίος μπορεί να την ισχυροποιήσει.

Γιατί μόνο έτσι η τρόικα στην επιστροφή της το φθινόπωρο θα μπορεί να συνυπολογίσει και άλλους παράγοντες στις στενές λογιστικές διαπραγματεύσεις, που εξαντλούν τα όρια χωρίς στρατηγικούς σχεδιασμούς. Οσον αφορά στο θέμα του ΤΑΙΠΕΔ, εκεί οι ισορροπίες είναι ευαίσθητες κυρίως στον πολιτικό τομέα, όμως κάντε, ρε παιδιά, και καμιά αποκρατικοποίηση… Ολόκληρο καλοκαίρι πέρασε και το μόνο που έμεινε είναι η αποπομπή του Σταυρίδη. Ετσι όμως θα μας το πάρουν τελικά το ΤΑΙΠΕΔ - και θα έχουν και δίκιο!