Παν. Γκρουμούτης

Η εικόνα του νεκρού Λίβυου συνταγματάρχη Καντάφι, του δικτάτορα Καντάφι όπως «πέρασε» το τελευταίο διάστημα στο σύνολο των διεθνών ΜΜΕ, σηματοδοτούσε το τέλος μιας εποχής για την Λιβύη και τον πολύπαθο λαό της.

Σήμαινε επίσης την  «αυγή» μιας νέας εποχής για πολλούς, πάρα πολλούς … «ενδιαφερόμενους». Η «Συμμαχία των προθύμων», για  όσους θυμούνται πως ξεκίνησε η επιχείρηση «Αυγή της Οδύσσειας» δεν θα μπορούσε να έχει πιο ταιριαστό όνομα και πιο ξεκάθαρους στόχους: στόχους που πολύ γλαφυρά είχε σκιαγραφήσει με τη δήλωση περί «επικίνδυνου μίγματος» ο κύριος Michael Wittner. Στους περισσότερους άγνωστος, πλην όμως μιλάμε για τον επικεφαλής του τμήματος πετρελαϊκών και ενεργειακών αναλύσεων της «Société Générale» στη Νέα Υόρκη. Με πρότερο … βιογραφικό ως στέλεχος της CIA.

Αν λοιπόν ο μίστερ Wittner τα λέει αυτά, όλοι πρέπει να αναρωτηθούμε κατά πόσον ο θάνατος ενός «στυγνού δικτάτορα» που επί 42 συναπτά έτη κρατούσε κάτω από την μπότα του μια χώρα κι έναν λαό, ήταν τελικώς το ευκταίο για τον περί ου ο λόγος λαό. Και για τα συμφέροντά του.

Τα αριθμητικά στοιχεία πολλές φορές είναι εξόχως αποκαλυπτικά. Έχουμε και λέμε:

    * Οι χώρες της Βόρειας Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και του Περσικού Κόλπου ελέγχουν περισσότερο από το 60% των ενεργειακών αποθεμάτων παγκοσμίως.
    * Η Λιβύη κατατάσσεται στην 9η θέση παγκοσμίως με αποδεδειγμένα πετρελαϊκά αποθέματα 43,6 δισεκατομμύρια βαρέλια και με πάνω από 1.500 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου.
    * Το λιβυκό πετρέλαιο εξάγεται στην ευρωπαϊκή αγορά σε ποσοστό άνω του 80%.
    * Επίσης θεωρείται ως ένα από τα καλύτερης ποιότητας και πιο φτηνά σε εξόρυξη.

    * Η βρετανική «BP» όσο και η γαλλική «Total» είναι οι δύο ενεργειακές εταιρείες που έχουν … «ιστορική» παρουσία στη χώρα. Και από το 2007 είχαν ανανεώσει τα μακρόχρονα συμβόλαια εκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου της Λιβύης.
    * Τέλος θυμηθείτε ποιες άλλες χώρες πρόθυμα συνεισέφεραν στο ‘κυνήγι’ του Καντάφι. Για να μην μακρηγορούμε ας το πιάσουμε από την πλευρά των εταιρειών κι όλα θα γίνουν πιο καθαρά. Αν ΔΕΝ έπεφτε ο Καντάφι, ο οποίος εδώ κι έναν χρόνο περίπου δήλωνε – και μάλιστα προχώρησε και σε κάποιες πρώτες κινήσεις – ότι θα παραχωρούσε τα ενεργειακά συμβόλαια σε χώρες της Ασίας και ενδεχομένως και στη Βραζιλία, αυτομάτως θα έχαναν τα ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ συμβόλαιά τους και η ιταλική ENI, η ισπανική «Repsol», οι αμερικανικές «Εxxon Mobil», «Chevron», «Occidental Petroleum», «Hess», «Conoco Phillips» και η γερμανική RW DIA.

Καμία απορία …;