Παντελής Καψής

Εντάξει, φαινόταν από την πρώτη στιγμή ότι ήταν μια μπαρούφα, λόγια του αέρα στα οποία ειδικεύεται ο Γιάνης Βαρουφάκης και το Μέρα 25. Είναι γνωστό άλλωστε ότι τα Εξάρχεια είναι φωλιά μπράβων και φασιστών, ποιος άλλος θα τολμούσε να σηκώσει χέρι επάνω του; Και το επιχείρημα του όμως ήταν καταλυτικό: φορούσαν λέει ακριβά ρούχα και δεν ενδιαφέρθηκαν να συζητήσουν πολιτικά. Άρα μπράβοι.

Προφανώς πιστεύει ότι υπάρχει κάποιο ειδικό ντύσιμο που αρμόζει στους αναρχικούς. Θυμίζει κάτι παλιούς γυμνασιάρχες που αν είχες μακριά μαλλιά ήσουν αυτομάτως αλήτης. Όσο για την πολιτική συζήτηση, οι αναρχικοί το συνηθίζουν. Πριν ρίξουν τη μπουνιά ή τα σπάσουν με τη βαριοπούλα, θέλουν να γνωριστούν, να έρθουν πιο κοντά. Χωρίς λίγο παραμύθι η πράξη σε αφήνει ανικανοποίητο.

Το πραγματικό ερώτημα ωστόσο είναι γιατί μετά από μια τέτοια μεταχείριση ο Γιάνης όχι μόνο δεν νοιάστηκε να βρεθεί πραγματικά ποιοι είναι οι δράστες αλλά αισθάνθηκε την ανάγκη να τα ρίξει σε μπράβους. Ο εκπρόσωπος του μάλιστα έσπευσε να μιλήσει για «επαγγελματική» δουλειά, προφανώς σε εκτέλεση κάποιου συμβολαίου.

Η πρώτη προφανής απάντηση είναι η πολιτική σκοπιμότητα. Άλλο να τρως ξύλο από 17χρονα παλιόπαιδα και άλλο από μπράβους της νύχτας. Μας το εξήγησε ο εκπρόσωπος του. Το Μέρα 25, λέει, έχει ενοχλήσει πολλούς με τις καταγγελίες του και το θεωρούν πια επικίνδυνο για τα συμφέροντα τους. Έβαλαν λοιπόν του τραμπούκους τους να δείρουν τον Γιάνη. Δεν είναι πολύ πιο ηρωικό και πιο ταιριαστό στην εικόνα του μοναχικού ιππότη που θέλει να καλλιεργήσει; Για να μη πούμε ότι δεν είναι δυνατόν να πολεμάς το σύστημα και το εν δυνάμει κοινό σου να μη σου επιτρέπει να πατήσεις το πόδι σου στο άντρο τους.

Φοβάμαι ωστόσο ότι η αλήθεια είναι πιο σύνθετη. Είναι φυσικά δύσκολο να μπει κανείς στο μυαλό του Γιάνη, έχω την εντύπωση ωστόσο ότι μέτρησαν και καθαρά ψυχολογικοί παράγοντες. Ο ναρκισσισμός του δεν του επιτρέπει να αποδεχθεί ότι κάποιοι μπορεί να τον αντιμετωπίζουν σαν ένα ακόμα εκπρόσωπο του κατεστημένου. Πώς είναι δυνατόν να μη καταλαβαίνουν ότι είναι διαφορετικός, ότι μπορεί να είναι ένας πλούσιος κοσμοπολίτης αλλά κατά βάθος είναι ένας από αυτούς; Είναι κάτι που ο ίδιος δεν το αντέχει κι έτσι προτίμησε την εκδοχή των μπράβων. Ελπίζοντας φυσικά ότι οι δράστες δεν θα ταυτοποιηθούν, τουλάχιστον όχι τόσο γρήγορα.

Παραδόξως για τον ξυλοδαρμό του η πιο διφορούμενη υπεράσπιση προήλθε από το κόμμα του. Όλοι, από την πρόεδρο της Δημοκρατίας ως τον πρωθυπουργό και τους αρχηγούς των κομμάτων, καταδίκασαν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τόσο την επίθεση όσο και τη χρήση βίας. Το Μέρα 25 ωστόσο, στην ανακοίνωση του, κατηγόρησε όσους διαδίδουν ψέματα ότι ο Γιάνης υπέγραψε το Μνημόνιο. Έτσι πρώτον αμφισβήτησε την εκδοχή του αρχηγού του για μπράβους και δεύτερον φάνηκε να δικαιολογεί τις επιθέσεις σε όσους έχουν πράγματι υπογράψει μνημόνια.

Αυτό το τελευταίο έχει ενδιαφέρον γιατί όποιος δει τις φωτογραφίες από τη διαδήλωση για τα Τέμπη, θα διαπιστώσει ότι ανάμεσα στα πλαστικά σημαιάκια του Μέρα 25 και σε στελέχη του που διαδηλώνουν- φαίνεται καθαρά η κ. Σακοράφα-είναι πλακάτ με φωτογραφίες δημοσιογράφων που έχουν διαγραφεί με κόκκινα Χ. Είναι προφανές ότι δεν πρόκειται για αυθόρμητες διαμαρτυρίες, ποιοι θα μπορούσαν να μπουν στα έξοδα και στον κόπο για κάτι τέτοιο. Πρόκειται για οργανωμένη προβοκάτσια η οποία μπορεί να εκληφθεί και ως προτροπή σε άσκηση βίας κατά των δημοσιογράφων που έχουν στοχοποιηθεί. Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι αν αυτή η συνύπαρξη στο μπλοκ του Μέρα 25 είναι τυχαία ή αν στο ζήτημα αυτό ο Γιάνης συμπλέει με τον Πολάκη.

Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει και η φωτογραφία της κ. Σακοράφα. Πρόκειται για τη θεσμική εκπρόσωπο του ανώτατου φορέα του ελληνικού στίβου. Εκ της θέσεως της, όπως η ίδια είπε, βράβευσε τον Αχιλλέα Μπέο, και πάντα εκ της θέσεως της, οφείλει να σέβεται τα μέσα ενημέρωσης και τους δημοσιογράφους. Φωτογραφίζεται ωστόσο επικεφαλής μιας πορείας που διακινεί αυτές τις αθλιότητες. Μπορεί να υποστηρίξει ότι δεν την εκφράζουν αν και δεν φρόντισε να διαφοροποιηθεί.

Σημειολογικά ωστόσο αποδίδουν πολύ ωραία τον ιδεολογικό πολτό του Μέρα 25. Ένα μεγάλο δήθεν. Περαστικά τους, μεταφορικά για το κόμμα και κυριολεκτικά για τον Γιάνη. Το τελευταίο με κάθε ειλικρίνεια, η βία είναι απολύτως καταδικαστέα. Δεν χωρά καμία κατανόηση στην «οργή», όπως αυτή που έδειχναν οι σύντροφοι του Γιάνη στο πρόσφατο παρελθόν.