Μπάμπης Κούτρας

Η αυστηρή προεκλογική ρητορική της Νέας Δημοκρατίας έδωσε από τη μία μέρα στην άλλη τη θέση της στην κυβέρνηση, η οποία έπρεπε να αντιμετωπίσει ρεαλιστικά την κατάσταση που διαμορφώθηκε από το καλοκαίρι με τις αυξανόμενες ροές μεταναστών και προσφύγων που έφταναν στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου από τα παράλια της Τουρκίας.

Πρώτο λάθος, μάλλον λόγω κεκτημένης ταχύτητας, η κατάργηση του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και η ένταξή του στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Δεύτερο λάθος, υποθέτω για λόγους πολιτικής μεγαθυμίας προς τους ηττημένους, οι δηλώσεις του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, μετά από επίσκεψη στο hot spot της Μόριας, ότι περίπου όλα εκεί είναι τέλεια. Φυσικά η υποβάθμιση του υπουργείου έστελνε λάθος μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση και περιόριζε το πρόβλημα στον ρόλο και τη δράση της Αστυνομίας, ή το μέγιστο στην προστασία των συνόρων.

Η αστυνόμευση, όπως απέδειξε η ζωή, είναι το 10% του προβλήματος και το σχετικά εύκολο στην αντιμετώπισή του. Τα πιo δύσκολα είναι οι σχέσεις με την Τουρκία, η σιωπή της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το νομικό, το γραφειοκρατικό, το διαχειριστικό, το πολιτικό, ο ρόλος των ΜΚΟ, η αντιμετώπιση των διακινητών και κυρίως το ανθρωπιστικό για πρόσφυγες-μετανάστες και το κοινωνικό για τους πολίτες στη χώρα μας. Και βέβαια όλοι μας μπορούμε να καταλάβουμε ότι υπάρχουν τρομερά προβλήματα στις υποδομές υποδοχής, όπου υπάρχουν, γι’ αυτό και η δήλωση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη μοιάζει σχεδόν εξωφρενική.

Η κυβέρνηση χρειάστηκε περίπου τρεις μήνες για να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα και να καταλήξει σε ένα οργανωμένο σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης. Αν κρίνουμε από τον νόμο που ψηφίστηκε προχθές, βρισκόμαστε στη σωστή κατεύθυνση, αλλά είμαστε ακόμη στην αρχή και πρέπει να γίνουν πολλά. Το σχετικά εύκολο είναι η εφαρμογή του νόμου: άμεσος διαχωρισμός των προσφύγων από τους μετανάστες, παραχώρηση ασύλου σε όσους πρέπει και επαναπροώθηση των άλλων στις πατρίδες τους. Με τον τρόπο αυτό θα σταλεί το μήνυμα ότι η Ελλάδα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι και αν το επιθυμούν μπορούν να δοκιμάσουν την τύχη τους για είσοδο στην Ευρώπη από άλλη χώρα.

Πολλά στελέχη της κυβερνητικής παράταξης εξακολουθούν να «περιγράφουν» τη στάση των εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση και να καταγγέλλουν τον Ερντογάν που αφήνει τις ροές να αυξάνονται. Αυτά έχουν τελειώσει. Τώρα ή μπορείς να πιέσεις για να αλλάξουν τα πράγματα και να αναλάβουν οι Ευρωπαίοι μέρος των ευθυνών τους ή δεν μπορείς. Η χώρα μας δεν πρέπει και δεν μπορεί να αποδεχτεί να εγκλωβιστούν όσοι φτάνουν στα νησιά και οι Βρυξέλλες με τον νέο επίτροπο Προστασίας του Ευρωπαϊκού Τρόπου Ζωής πρέπει να ξεκαθαρίσουν τη στάση τους έναντι της Αγκυρας.

Στο εσωτερικό το πρόβλημα της κυβέρνησης δεν είναι η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε οι κινητοποιήσεις του ΚΚΕ υπέρ των μεταναστών. Το πρόβλημα είναι η κοινωνία που πίστευε ότι θα έχουμε λιγότερες «μαντίλες» στους δρόμους και τώρα διαπιστώνει ότι δημιουργείται ένα hot spot στο διπλανό στρατόπεδο. Μακροπρόθεσμα οι εγκλωβισμένοι σε αυτά θα αφομοιωθούν και θα προσφέρουν και στην οικονομία και στην κοινωνία. Μέχρι τότε όμως όσοι ζουν δίπλα στα hot spots είναι υποχρεωμένοι να περάσουν τουλάχιστον μία δεκαετία με την ανησυχία, τον φόβο, την αμφισβήτηση των αξιών τους, την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής. Το ζητούμενο για την κυβέρνηση είναι τι θα κάνει με αυτούς τους συμπολίτες μας.