Μπάμπης Κούτρας

Οσο κι αν γνωρίζαμε πως το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι βαθιά διεφθαρμένο, το πόρισμα των εισαγγελέων για τις μίζες στον Ακη Τσοχατζόπουλο και τον τρόπο που τις διαχειρίστηκε ξεπερνά και την πιο δημιουργική φαντασία. Ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ αξιοποίησε τη θέση του και την υπογραφή του για να «φορτώσει» τη χώρα με οπλικά συστήματα αμφιβόλου αξιοπιστίας και αποτελεσματικότητας, βάζοντας στην τσέπη του δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, τα οποία στη συνέχεια επένδυσε σε ακίνητα.

Πρόκειται για μίζες που ανέβασαν το τελικό κόστος, αύξησαν το δημοσιονομικό έλλειμμα και το εξωτερικό χρέος, με τα γνωστά αποτελέσματα, που έφεραν την οικονομική και κοινωνική κατάρρευση στην Ελλάδα. Βάσει της εισαγγελικής έρευνας, προκύπτουν ορισμένα εύλογα συμπεράσματα ή ερωτήματα και ο χρόνος θα δείξει αν θα υπάρξουν ανάλογες απαντήσεις ή αν αυτή η υπόθεση θα ξεχαστεί όπως τόσες άλλες.

Πρώτον, δικαιώνονται όσοι χαρακτηρίζουν ένα μεγάλο μέρος του χρέους της χώρας «επαχθές», υποστηρίζοντας ότι δεν είναι δίκαιο και δεν πρέπει να πληρωθεί. Χώρες όπως η Γερμανία χρηματοδοτούσαν ασύστολα την Ελλάδα για να αγοράζει υπερτιμολογημένα οπλικά συστήματα πληρώνοντας μίζες που μοιράζονταν διεφθαρμένοι πολιτικοί και αξιωματούχοι εδώ κι εκεί. Οι αποκαλύψεις για τον Ακη και οι καταδίκες από τα γερμανικά δικαστήρια για τις ίδιες υποθέσεις προσφέρουν μια καλή ευκαιρία στην επόμενη κυβέρνηση να ζητήσει έρευνα και επαναϋπολογισμό του χρέους.

Δεύτερον, η υπόθεση του Τσοχατζόπουλου δεν είναι η μοναδική. Δεκάδες άλλες υποθέσεις διαφθοράς του πολιτικού συστήματος συγκαλύφτηκαν όπως-όπως μέσα από τη διαδικασία των δήθεν εξεταστικών ή προανακριτικών επιτροπών της Βουλής. Τελευταίο παράδειγμα, το σκάνδαλο Siemens, στο οποίο μόλις την περασμένη εβδομάδα έβαλαν την ταφόπλακα, προχωρώντας σε έναν κατάπτυστο συμβιβασμό με τη γερμανική εταιρεία. Οι ευθύνες των πολιτικών είναι ακόμη πιο βαριές γιατί δημιούργησαν το συνταγματικό και νομικό πλαίσιο για την ατιμωρησία των ενόχων και τη σύντομη παραγραφή των αδικημάτων. Πρέπει να αλλαχθούν άμεσα το Σύνταγμα και οι νόμοι.

Τρίτον, η εγκληματική δράση της «συμμορίας» Τσοχατζόπουλου είχε τεράστια έκταση και διάρκεια. Ο Ακης είναι έξυπνος πολιτικός και αποκλείεται να μη γνώριζε ότι εκτίθεται επικίνδυνα. Πιθανότατα υπολόγιζε στη στήριξη και την κάλυψη κάποιων που «μαζί τα έφαγαν». Προσερχόμενος στον ανακριτή άφησε ορισμένους υπαινιγμούς. Τώρα, που αντί για την Ακρόπολη θα βλέπει τα κάγκελα της φυλακής,  πιθανόν να μιλήσει.

Τέταρτον, προκαλεί ικανοποίηση η αποτελεσματικότητα της δικαστικής έρευνας στη συγκεκριμένη υπόθεση. Οι εισαγγελείς πέτυχαν όταν οι βουλευτές «νίπτουν τας χείρας τους». Ανάλογη συνέπεια έχουν δείξει και σε άλλες υποθέσεις μαύρου πολιτικού χρήματος. Σε μια περίοδο όπου η χώρα γονάτισε και οι πολίτες βρίσκονται σε απόγνωση, η Δικαιοσύνη πρέπει και μπορεί να δώσει ξανά την ελπίδα. Είναι καιρός να κόψει τον ομφάλιο λώρο από την εκτελεστική και  νομοθετική εξουσία, κάνοντας το καθήκον της όπως το Σύνταγμα επιτάσσει. Εχουμε ανάγκη από δυο, τρεις Ελληνες Ντι Πιέτρο που θα σαρώσουν ό,τι  βρώμικο υπάρχει στο πολιτικό σύστημα, όπως έκανε ο Ιταλός συνάδελφός τους. Αλλωστε η χώρα μας σήμερα είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση απ' ό,τι η Ιταλία στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Koytras_b@yahoo.gr