Μπάμπης Κούτρας

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν βαριές ευθύνες για την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα και την επέκταση της κρίσης στις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης.

Με τα αυστηρά μνημόνια που επέβαλαν στην κυβέρνηση Παπανδρέου (και η οποία κακώς τα δέχτηκε) προκάλεσαν τον οικονομικό στραγγαλισμό της Ελλάδας και την οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη  χρεοκοπία.

Είναι βέβαιο πως και οι ίδιοι αντιλαμβάνονται πλέον πως «ο λογαριασμός δεν βγαίνει», όσες θυσίες κι αν κάνουν οι πολίτες αυτής της χώρας, αλλά αρνούνται να το ομολογήσουν. Ανέλαβαν να διαχειριστούν μαζί με τους «φωστήρες» του κ. Παπανδρέου μια μέτρια υπέρβαση χρέους μιας μικρής οικονομίας (όπως η ελληνική) και τη μετέτρεψαν σε απειλή για την παγκόσμια οικονομία.

Τώρα ανακάλυψαν, με μεγάλη  καθυστέρηση ως «μωρές παρθένες», τον ρόλο των οίκων αξιολόγησης. Επρεπε να φτάσουμε εδώ για να διαπιστώσουν ο πρόεδρος της Κομισιόν Μανουέλ Μπαρόζο, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και ο αρμόδιος επίτροπος Ολι Ρεν την ανεξέλεγκτη επιρροή της Moody’s, της Standard & Poor’s και της Fitch στους παράγοντες της αγοράς, υπονομεύοντας τις πολιτικές αποφάσεις των κυβερνήσεων. 

Αντί να τους αντιμετωπίσουν ως αναλυτές (όπως είναι στην πραγματικότητα), τους ανέδειξαν σε ρυθμιστές και δήμιους χωρών όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία και σιγά-σιγά η Ιταλία. Η εφημερίδα «New York Times», η οποία εκφράζει το αμερικανικό πολιτικό οικονομικό σύστημα, έγραφε προχθές πως «οι Ευρωπαίοι ηγέτες, αντί να χαλαρώσουν τις απαιτήσεις τους με στόχο την ενίσχυση της ανάπτυξης στην Ελλάδα, η οποία από κοινού με φορολογικές μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις θα συνέβαλε στην εξοικονόμηση πόρων για πλήρη αποπληρωμή του ελληνικού χρέους, επικεντρώνονται σε περίπλοκα και αβέβαια σχέδια για να καλύψουν τις απώλειες των τραπεζών τους»! Με απλά λόγια η Ε.Ε., αντί να σταθεί κοντά στην Ελλάδα και να την αντιμετωπίσει ως εταίρο με την αλληλεγγύη που ταιριάζει στην ευρωπαϊκή οικογένεια, την έριξε βορά στους κερδοσκόπους. Τώρα που κινδυνεύει και η ίδια θυμήθηκε την ανάγκη δημιουργίας ευρωπαϊκού οίκου αξιολόγησης και την έκδοση ευρωομολόγου που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την κρίση χρέους στην ευρωζώνη. Εκ των πραγμάτων, θα οδηγηθούμε σε αυτές τις λύσεις, μόνο που όταν φτάσουμε θα είναι πλέον αργά.