Μη κυβερνητικές ναι, μη κερδοσκοπικές όχι
koutras_xaralampos

Μπάμπης Κούτρας

Μη κυβερνητικές ναι, μη κερδοσκοπικές όχι

Αν κρίνουμε από την Κιβωτό και τη HumanRights360, που τις τελευταίες ημέρες απασχολούν την ελληνική κοινή γνώμη, οι «ιδιοκτήτες» τους μια χαρά τα κατάφεραν

Αν και... μη κυβερνητικές και επομένως μη κερδοσκοπικές πέτυχαν εντυπωσιακή κερδοφορία για την... τσέπη τους και θα συνέχιζαν να το κάνουν αν πάνω στη βουλιμία τους δεν έχαναν το μέτρο.

Οι έρευνες της Οικονομικής Αστυνομίας και της Ανεξάρτητης Αρχής Καταπολέμησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες (ξέπλυμα μαύρου χρήματος) έδειξαν πόσο εύκολο είναι οργανώσεις που έχουν ως στόχο την ανιδιοτελή προσφορά κοινωφελούς έργου να εξελίσσονται σε επιχειρήσεις πλουτισμού των ιδρυτών τους. Αρκεί να έχουν ταλέντο ως «πωλητές φιλανθρωπίας», ικανοί να πείθουν δημόσιους φορείς, πλούσιους επιχειρηματίες, αλλά και φτωχούς συμπολίτες μας που με τον οβολό τους θέλουν να στηρίξουν συνανθρώπους, στη μνήμη ενός προσφιλούς προσώπου που έφυγε από τη ζωή.

Η αλήθεια είναι πως το αρκτικόλεξο ΜΚΟ σημαίνει Μη Κυβερνητική Οργάνωση, η οποία εξαιτίας του κοινωφελούς της σκοπού θεωρείται (και πρέπει να είναι) μη κερδοσκοπική. Δεν νοούνται business στο όνομα της φιλανθρωπίας, της καταπολέμησης της φτώχειας, της προστασίας των αδύναμων, των προσφύγων ή του περιβάλλοντος, γιατί σε αυτή την περίπτωση κανείς δεν θα έδινε χρήματα. Φυσικά οι ΜΚΟ έχουν κάθε δικαίωμα να δραστηριοποιούνται οικονομικά με σύγχρονες μεθόδους μάρκετινγκ ώστε να υπηρετούν τον στόχο τους και να αμείβουν στελέχη και υπαλλήλους που απασχολούν επαγγελματικά. Είναι όμως αυτονόητο πως αυτά τα χρήματα ή μέρος τους δεν μπορεί να φθάνει με «νόμιμο» ή παράνομο τρόπο στην τσέπη του ιδιοκτήτη-διαχειριστή, όπως έγινε στις δύο περιπτώσεις.

Οι ΜΚΟ έχουν να επιτελέσουν ένα σπουδαίο έργο, την υλοποίηση του οποίου ούτε μπορούμε, ούτε γίνεται να αφήσουμε στα χέρια του κράτους ή εταιρειών. Ηρθαν για να καλύψουν ένα κενό σε τοπικό, εθνικό ή παγκόσμιο επίπεδο και να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο, εκεί όπου οι επίσημοι φορείς έχουν αποτύχει. Προφανώς στη χώρα μας δεν υπάρχουν επαρκείς κρατικές δομές για τα παιδιά που χρειάζονται βοήθεια και στέγη, γι’ αυτό η Κιβωτός βρήκε πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί. Φιλοξένησε χιλιάδες παιδιά και έπεισε κάθε καλόπιστο και ανυποψίαστο πολίτη να τη στηρίξει, μόνο που στο τέλος αποδείχθηκαν και η οικονομική απάτη και οι απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης των παιδιών.

Το κράτος αδυνατεί να επιτελέσει φιλανθρωπικό, κοινωφελές έργο με την έννοια που το πράττουν στη χώρα μας και παντού στον κόσμο οι ΜΚΟ. Εχει όμως υποχρέωση να βάλει κανόνες στο παιχνίδι, ελέγχοντας τη λειτουργία τους, αν τηρούν τον νόμο και τον χαρακτήρα για τον οποίο ιδρύθηκαν, τα μέσα που χρησιμοποιούν και ασφαλώς αν τα χρήματα που συγκεντρώνουν διατίθενται τελικά για τους κοινωφελείς σκοπούς που περιγράφονται στο καταστατικό. Με αυτό τον τρόπο θα προστατεύσει τους σκοπούς λειτουργίας, τους χορηγούς και στο τέλος-τέλος τη μεγάλη πλειοψηφία των ΜΚΟ που κάνουν με συνέπεια τη δουλειά τους από την κοινωνική απαξίωση.

Εάν όλα αυτά τα χρόνια που δραστηριοποιείται η Κιβωτός γνώριζε ότι κάθε τόσο θα υπάρξει κρατική αυτοψία στις υποδομές για τον τρόπο διαβίωσης των παιδιών δεν θα τα έκλειναν στα κλουβιά ή αν υπήρχε ετήσιος οικονομικός έλεγχος δεν θα φθάναμε στο σημείο να ψάχνουν τα χρήματα της δομής στους προσωπικούς λογαριασμούς του πατέρα Αντώνιου και της πρεσβυτέρας.

Κλείσιμο
Οι ΜΚΟ στην Ελλάδα γνώρισαν μεγάλη άνθηση τα τελευταία χρόνια με αντικείμενο τη στήριξη των προσφύγων και των μεταναστών που έφθαναν στη χώρα μας. Τα χρήματα που διέθεσε και διαθέτει η Ευρωπαϊκή Ενωση ήταν πολλά, γι’ αυτό όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με αυστηρούς ελέγχους στα σύνορα, περιόρισε τις ροές εκδηλώθηκαν θηριώδεις αντιδράσεις. Λιγότεροι πρόσφυγες σημαίνει λιγότερα χρήματα και πιθανόν, για ορισμένους, λιγότερα κέρδη. Συνεπώς, εδώ το πρόβλημα γίνεται πιο σύνθετο γιατί αποκτά και νέες διαστάσεις.

Είναι γνωστό πως στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης υπάρχει ένας κατάλογος πιστοποιημένων ΜΚΟ που πληρούν τις προϋποθέσεις και έχει ελεγχθεί η λειτουργία τους. Κάτι ανάλογο προσπαθεί το τελευταίο διάστημα να κάνει και η χώρα μας. Δηλαδή να δημιουργήσει έναν κατάλογο πιστοποιημένων ΜΚΟ οι οποίες στη συνέχεια θα μπορούν να συγκεντρώνουν χρήματα για την επίτευξη των στόχων τους.

Ηδη στο ΣτΕ υπάρχουν προσφυγές για να ακυρωθεί το νομοθετικό πλαίσιο και να επιστρέψουμε στο καθεστώς της ασυδοσίας, με πρόσχημα τη δήθεν παραβίαση του Συντάγματος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ελπίζω ότι οι δύο υποθέσεις με την Κιβωτό και το δήθεν νεκρό παιδί στον Εβρο θα αφυπνίσουν κυβέρνηση και Δικαιοσύνη. Αν μη τι άλλο, είναι άδικο το υστέρημα του πολίτη που το δίνει με την ψυχή του για ευγενείς σκοπούς να καταλήγει στις τσέπες απατεώνων.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

BEST OF NETWORK